Niet-betwistbaarheidsclausule
Een niet-betwistbaarheidsclausule is een bepaling in iemands testament die de erfenis dreigt te herverdelen als begunstigden het testament betwisten.
UITBREIDING Niet-betwistbaarheidsclausule
Niet-betwistbare clausules in testamenten zijn bedoeld om de orde te handhaven tijdens de afwikkeling van een nalatenschap door erfgenamen te bestraffen die proberen clausules in testamenten te betwisten. De effectiviteit van deze maatregelen kan beperkt zijn, aangezien rechtbanken begunstigden doorgaans toestaan testamenten aan te vechten, ondanks de aanwezigheid van een niet-betwistbaarheidsclausule. Testamenten maken deel uit van het proces van erfrecht en zijn daarom onderworpen aan het staatsrecht. Sommige staten weigeren op hun beurt niet-betwistbaarheidsclausules. In die staten beslist een rechtbank of de partij die het testament betwist een rechtszaak heeft. Als ze dat niet doen, vereisen deze staten dat de rechtbanken de instructies van het testament opvolgen zonder herdistributie waarop niet-betwistbaarheidsbepalingen van toepassing zijn.
Andere staten handhaven niet-betwistbaarheidsclausules in gevallen waarin de rechtbanken de wedstrijd legitiem achten, om potentiële erfgenamen niet te ontmoedigen om hun wettelijke rechten uit te oefenen.
Individuen die betrokken zijn bij de planning van onroerend goed en op zoek zijn naar een alternatief om ervoor te zorgen dat hun landgoederen worden verdeeld zoals ze willen, zouden kunnen kijken naar het gebruik van vertrouwen. Het opstellen van een trust kan meer bescherming bieden en een eenvoudiger voertuig voor het verdelen van de bezittingen van een landgoed. Ten eerste omzeilen activa die in vertrouwen worden geplaatst het probate-proces doorgaans volledig.
Om een completere bescherming te garanderen, kan een persoon een trust koppelen aan een pour-over-test, die eenvoudig alle resterende activa in het landgoed verplaatst naar een bestaand trust. Een aangestelde trustee zorgt er meestal voor dat de activa van de trust correct worden verdeeld, zoals uiteengezet in de trustdocumenten.
Bestrijdbaarheidsperioden in levensverzekeringen
In de context van levensverzekeringen verwijst betwistbaarheid naar het recht van een verzekeringsmaatschappij om een claim wegens onnauwkeurigheden in een verzekeringsaanvraag te weigeren. De meeste polissen handhaven een venster waarin de verzekeringsmaatschappij een claim kan weigeren als ze een materiële leugen in een aanvraag vindt, of die leugen iets te maken heeft met de doodsoorzaak of niet. De grondgedachte achter een dergelijke stap suggereert dat materiële onjuiste verklaringen over een aanvraag voor een levensverzekering een onnauwkeurige berekening van de premie of de uitkering bij overlijden kunnen veroorzaken. De meeste betwistbaarheidsperioden duren tussen een en twee jaar nadat een polis van kracht is geworden, maar vervallen als gevolg van het niet betalen van premies kunnen een nieuwe betwistbaarheidsperiode veroorzaken. Als een persoon sterft tijdens de betwistbaarheidsperiode, kan de uiteindelijke betaling van een uitkering bij overlijden afhangen van het feit of de verzekeringsmaatschappij problemen ondervindt met de aanvraag. Verzekeringsmaatschappijen die materiële verkeerde informatie vinden, kunnen ook premies of de uitkering bij overlijden aanpassen.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.