Organisatie-economie
Organisatie-economie is een tak van toegepaste economie die de transacties bestudeert die plaatsvinden binnen individuele bedrijven, in tegenstelling tot de transacties die plaatsvinden in de grotere markt. Organisatie-economie is onderverdeeld in drie grote deelgebieden: theorie van agentschappen, economie van transactiekosten en theorie van eigendomsrechten. Cursussen in organisatie-economie worden meestal op universitair of doctoraal niveau gegeven.
Belangrijkste leerpunten
- Organisatie-economie wordt gebruikt om transacties binnen individuele bedrijven te bestuderen en een managementbenadering voor het beheer van middelen te bepalen.
- Het is opgesplitst in drie hoofdvakken: agentheorie, transactiekosteneconomie en theorie van eigendomsrechten.
- De drie theorieën bieden samen een methode voor causale analyse van kritische motivaties en beslissingen in een organisatie.
Inzicht in organisatie-economie
Organisatie-economie is nuttig bij het ontwikkelen van het personeelsbeleid van een bedrijf, het bepalen hoe een bedrijf moet worden georganiseerd, het beoordelen van bedrijfsrisico's, het implementeren van beloningssystemen en het nemen, analyseren en verbeteren van managementbeslissingen. Organisatorische economie zou bijvoorbeeld kunnen worden gebruikt om te beoordelen waarom de olieramp met BP in 2010 in de Golf van Mexico kon plaatsvinden en hoe een soortgelijke ramp in de toekomst kon worden voorkomen.
Hoe organisatie-economie kan worden gebruikt om causale factoren te onderzoeken
Toepassing van organisatie-economie kan zowel de zwakke punten van een huidige managementbenadering als manieren om verandering te bewerkstelligen aan het licht brengen. Kijkend naar de subvelden die deze methode omvatten, biedt dit een manier om de motivaties en beslissingen te begrijpen die leiden tot operationele beslissingen binnen een organisatie.
Op basis van het subveld van de agency theory kan bijvoorbeeld een beoordeling worden gemaakt van de richtlijnen die vóór de BP-olielekkage in 2010 van kracht waren, wat de aanleiding was voor die keuzes die leidden tot het incident en waarom de betrokken agenten zich verplicht voelden om te opereren onder die voorwaarden. Bovendien kan worden onderzocht waarom de opdrachtgevers bij BP al dan niet op de hoogte waren van de problemen en motivaties die spelen bij de agenten op het booreiland.
Onder het subveld transactiekosteneconomie kan een beoordeling worden gemaakt van alle transactiekosten die mogelijk zijn gemaakt met betrekking tot de veilige werking van het booreiland Deepwater Horizon en hoe deze keuzes de ramp kunnen hebben beïnvloed. BP lijkt kostenbesparende beslissingen te hebben genomen die hebben bijgedragen aan de eroderende stabiliteit van de installatie. Bovendien zijn de veiligheidsmaatregelen die door het bedrijf op het booreiland zijn genomen mogelijk niet voldoende om de potentiële risico's te geven.
Toepassing van het deelveld theorie van de eigendomsrechten, waarbij individuen of organisaties keuzes maken op basis van beschikbare middelen, roept vragen op met betrekking tot de beslissingen die worden genomen over de beschikbare middelen op het booreiland. Vanuit één perspectief wilde het bedrijf een bepaalde hoeveelheid operationele output zien binnen de grenzen van de tijd en middelen die het had ingezet voor de werking van Deepwater Horizon. Het bereiken van die doelen kan echter ten koste zijn gegaan van investeringen in onderhouds- en veiligheidsmaatregelen die de ramp hadden kunnen voorkomen.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.