Realtime bruto-afrekening (RTGS)
Real-time bruto-afrekening (RTGS) is het continue proces voor het afwikkelen van betalingen op basis van individuele bestellingen zonder debetverrekening met credits in de boeken van een centrale bank (bijvoorbeeld bundeling van transacties). Eenmaal voltooid, zijn realtime bruto-afwikkelingsbetalingen definitief en onherroepelijk.
Belangrijkste leerpunten
- Real-time bruto-afrekening (RTGS) is het continue proces van het afwikkelen van interbancaire betalingen op individuele orderbasis in de boeken van een centrale bank - in tegenstelling tot het verrekenen van schulden met credits aan het einde van de dag.
- Bruto-afrekening in realtime wordt meestal gebruikt voor interbancaire geldovermakingen van grote waarde.
- RTGS-systemen worden steeds vaker gebruikt door centrale banken over de hele wereld en kunnen helpen het risico voor hoogwaardige betalingsafwikkelingen bij financiële instellingen te minimaliseren.
Hoe realtime bruto-afrekening (RTGS) werkt
Bruto-afrekening in realtime is een systeem dat doorgaans wordt gebruikt voor interbancaire geldovermakingen met een hoge waarde. Deze vereisen vaak onmiddellijke en volledige clearing en worden meestal georganiseerd door de centrale bank van een land.
Bruto-afwikkeling in realtime vermindert in het algemeen het afwikkelingsrisico, omdat interbancaire afwikkeling meestal de hele dag in realtime plaatsvindt - in plaats van aan het einde van de dag. Dit elimineert het risico van een vertraging bij het voltooien van de transactie. (Afwikkelingsrisico wordt vaak bezorgingsrisico genoemd.) RTGS kan vaak hogere kosten met zich meebrengen dan processen die bundeling en netto betalingen combineren.
RTGS versus Bankers 'Automated Clearing Services (BACS)
Een realtime bruto-vereveningssysteem verschilt van netto-vereffeningssystemen, zoals de Britse Bacs Payment Schemes Limited (voorheen de Bankers 'Automated Clearing Services, of BACS). Met BACS worden bijvoorbeeld transacties tussen instellingen gedurende de dag geaccumuleerd; bij het sluiten van de activiteiten zal een centrale bank de actieve institutionele rekeningen aanpassen met de nettobedragen van de uitgewisselde fondsen.
RTGS vereist geen fysieke uitwisseling van middelen. Meestal zal een centrale bank de rekeningen van de verzendende en ontvangende bank in elektronische vorm aanpassen. Het saldo van bank A (de afzender) wordt bijvoorbeeld met $ 1 miljoen verlaagd, terwijl het saldo van bank B (de ontvanger) met $ 1 miljoen wordt verhoogd.
Voordelen van realtime bruto-afrekening (RTGS)
RTGS-systemen, die steeds vaker door centrale banken over de hele wereld worden gebruikt, kunnen het risico op hoogwaardige betalingsafspraken tussen financiële instellingen helpen minimaliseren. Hoewel bedrijven en financiële instellingen die met gevoelige financiële gegevens omgaan, doorgaans een hoog beveiligingsniveau hebben om informatie en fondsen te beschermen, zijn het bereik en de aard van online bedreigingen voortdurend in ontwikkeling.
Systemen van het RTGS-type helpen financiële gegevens te beschermen door deze voor een korter tijdvenster kwetsbaar te maken voor hackers.
Bruto-afrekening in realtime kan ervoor zorgen dat kritieke informatie minder tijd kost, waardoor bedreigingen kunnen worden beperkt. Twee veel voorkomende voorbeelden van cybersecurity-bedreigingen voor financiële gegevens zijn social engineering of phishing (mensen misleiden om hun informatie te onthullen) en gegevensdiefstal, waarbij een hacker gegevens aan anderen verkrijgt en verkoopt.
Het eerste systeem dat op een RTGS-systeem lijkt, was het Amerikaanse Fedwire-systeem, dat in 1970 werd geïntroduceerd. Dat systeem was een evolutie van een eerder op telegraaf gebaseerd systeem, dat werd gebruikt om elektronisch geld over te dragen tussen Amerikaanse Federal Reserve-banken. In 1984 hebben het Verenigd Koninkrijk en Frankrijk beide systemen van het RTGS-type geïmplementeerd.
Het Britse systeem, CHAPS (voor Clearing House Automated Payment System) genaamd, wordt momenteel beheerd door de Bank of England. Frankrijk en andere landen van de eurozone delen een systeem met de naam TARGET2 (voor Trans-Europees geautomatiseerd realtime bruto-vereffeningsoverdrachtssysteem). Andere ontwikkelde en ontwikkelingslanden hebben ook hun eigen RTGS-type systemen geïntroduceerd.