retrocessie
Retrocessie verwijst naar smeergeld, trailer- of vindersvergoedingen die vermogensbeheerders aan adviseurs of distributeurs betalen. Deze betalingen worden vaak discreet gedaan en worden niet aan klanten bekendgemaakt, hoewel ze cliëntgelden gebruiken om de vergoedingen te betalen. Retrocessiecommissie is een zwaar bekritiseerde regeling voor het delen van vergoedingen in de financiële sector omdat geld terugvloeit naar marketeers voor hun inspanningen om de interesse voor een bepaald product te verhogen. Daarom roept dit de vraag op van onpartijdigheid en favoritisme van de kant van de adviseur. Het systeem lijkt adviseurs aan te moedigen om fondsen of producten te promoten omdat zij hiervoor een vergoeding ontvangen, niet omdat de fondsen de beste optie zijn voor de klant.
Retrocessie verklaard
Retrocessiekosten zijn commissies betaald aan een vermogensbeheerder of ander nieuw geld dat door een derde is verworven. Banken betalen bijvoorbeeld vaak retrocessiekosten aan vermogensbeheerders die met hen samenwerken. De bank zal de beheerders aanmoedigen en compenseren voor het brengen van zaken naar de bank. Banken kunnen ook retrocessiekosten ontvangen van derden, zoals beleggingsfondsen, voor het distribueren of promoten van specifieke financiële producten.
Sommigen beschouwen retrocessiekosten als een dubieus compensatiemodel omdat ze de beslissing van een bank of vermogensbeheerder kunnen beïnvloeden om producten aan te bevelen die niet in het belang van hun klanten zijn. Deze suggestie van een beleggingsproduct waarbij de adviseur retrocessie ontvangt, is inherent problematisch. Het voorgestelde product is echter meestal geschikt voor de klant, omdat het meestal hoogwaardige beleggingsproducten zijn, meestal beleggingsfondsen. Maar het probleem blijft bestaan uit motivatie en agenda, wanneer twee ruwweg gelijke producten beschikbaar zijn, één met een vergoeding en één zonder, kunnen sommige adviseurs zich overmatig beinvloeden.
Soorten retrocessie
Retrocessiekosten verwijzen doorgaans naar terugkerende vergoedingen, in tegenstelling tot een eenmalige deal. Een eenmalige betaling wordt in het algemeen een vinderheffing, verwijzingsvergoeding of acquisitiecommissie genoemd.
Er zijn drie soorten retrocessiekosten:
- Retrocessiekosten bankbewaring waarbij een vermogensbeheerder ontvangt een vergoeding voor het aantrekken van een nieuwe klant die de beleggingsfondsen van die klant naar de bewaarinstelling brengt. Met frequente veranderingen in de vereniging van dienstverleners, kan een vermogensbeheerder retrocessiekosten genereren die hen financieel ten goede komen, maar niet noodzakelijkerwijs ten goede komen aan hun cliënt.
- Handelsretrocessiekosten zijn een vergoeding voor verschillende handelstransacties, zoals het kopen en verkopen van effecten. Hoe meer verkopen, hoe hoger de retrocessiekosten. Omdat de meeste transacties een bemiddelingsvergoeding voor de transactie bevatten, die de klant moet betalen, kan dit de geldmanager weer ten goede komen.
- Retrocessiekosten voor de aankoop van financiële producten maken deel uit van de terugkerende totale kostenratio (TER), die klanten moeten betalen en typisch zijn voor beleggingsfondsen. Deze terugkerende bedragen vloeien terug naar de acquirer van de klant. Omdat de totale kostenratio elk jaar ten laste van de klant komt, ontvangt de acquirer elk jaar retrocessiekosten als terugkerende commissies.
Belangrijkste leerpunten
- Retrocessiekosten zijn smeergeld voor vermogensbeheerders of andere geldverwervers die door een derde worden verstrekt.
- Retrocessiecommissie is controversieel in de financiële wereld omdat geld teruggaat naar marketeers voor het pleiten voor specifieke producten.
- Retrocessiekosten zijn meestal terugkerend, met eenmalige smeergeld, meestal een finder's fee, verwijzingskosten of acquisitiecommissie.
- Soorten retrocessiekosten zijn bankbewaring, handel en aankoop van financiële producten.
Voorbeeld uit de echte wereld
In 2015 beslechtte JP Morgan een zaak met de SEC voor $ 267 miljoen. De SEC verklaarde dat JP Morgan externe hedgefondsen heeft geselecteerd op basis van de bereidheid van hedgefondsbeheerders om een vergoeding van 1% aan een bankfiliaal te verstrekken. In deze gevallen heeft de bank de door haar voorgestelde cliënten niet op de hoogte gebracht en de voorkeur gegeven aan de beleggingsfondsen die bereid waren hun royalty's te delen. Volgens Forbes was de afwikkeling van JP Morgan de eerste keer dat Amerikaanse beleggers de term retrocessie introduceerden.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.