Besparingspercentage
Een spaarrente is de hoeveelheid geld, uitgedrukt als een percentage of ratio, die een persoon van zijn besteedbaar persoonlijk inkomen aftrekt om als nestei of voor pensionering te reserveren. De verzamelde contanten worden doorgaans in beleggingen met een zeer laag risico geplaatst (afhankelijk van verschillende factoren, zoals de verwachte tijd tot pensionering), zoals een geldmarktfonds of een persoonlijke individuele pensioenrekening (IRA) bestaande uit niet-agressieve beleggingsfondsen, aandelen, en obligaties.
Spaarrente opsplitsen
Jarenlang is de spaarquote in de Verenigde Staten gedaald. In de jaren zeventig en tachtig lagen de persoonlijke spaarquote in het bereik van 5 tot 7%, maar in de 21ste eeuw daalden ze tot 1 tot 3%. De spaarquote ging in de Verenigde Staten omhoog vanaf het begin van de recessie en bereikte 8%, maar deze is weer gedaald en zet de algemene negatieve trend voor besparingen in de Amerikaanse economie voort. Vanaf maart 2018 is de spaarrente in de Verenigde Staten 3, 1%. Sinds de Federal Reserve de spaarquote in de Verenigde Staten begon te volgen, was de hoogste rentevoet in mei 1975 17%. In scherp contrast is de Chinese spaarquote ongeveer 30%.
Wat beïnvloedt de 'spaarquote'?
De nationale gemiddelde spaarquote wordt vaak bepaald door hoe een bepaalde cultuur schulden bekijkt, bezit bezit en hoe een economie is gestructureerd. Op consumptie gerichte economieën hebben lagere besparingen; in de Verenigde Staten vormt de consumptie ongeveer 75% van de economie. Economieën zoals die van China, die meer op investeringen zijn gericht, hebben hogere spaarrentes. De spaarquote daalt vaak naarmate de bevolking ouder wordt en spaart meer dan dat ze eraan toevoegen. Spaarrentes worden beïnvloed door de loongroei en het rentebeleid van de centrale banken. Andere factoren die de spaarquote verlagen, zijn onder meer het vergroten van de welvaart, het vergroten van de toegang tot krediet en een toename van de arbeidsproductiviteit.
'Spaarrente' en de economie
Studies hebben aangetoond dat economische factoren een aanzienlijk effect kunnen hebben op de Amerikaanse spaarquote. Zo kunnen rentetarieven een positieve correlatie hebben met de spaarrente. Dit gebeurt omdat huishoudens zien dat ze in de toekomst meer kunnen hebben dan nu en ervoor kiezen om minder uit te geven, een fenomeen dat bekend staat als het 'substitutie-effect'. Een ander principe, het 'inkomenseffect', toont aan dat lagere rentetarieven minder inkomsten uit sparen beloven, waardoor mensen minder geneigd zijn om te sparen en de consumptie te stimuleren. Economen zijn van mening dat hogere rentetarieven leiden tot een lager algemeen verbruik en hogere besparingen omdat het substitutie-effect opweegt tegen het inkomenseffect.
'Spaartarief' en inkomen
Inkomensniveau speelt ook een belangrijke rol bij het bepalen van de spaarquote. Er is een positieve relatie tussen GPD per hoofd van de bevolking en sparen, waarbij lage inkomens het grootste deel van hun geld uitgeven aan basisbehoeften en rijkere individuen die luxe artikelen kopen terwijl ze genieten van een hoge spaarquote. De relatie gaat echter niet voor onbepaalde tijd door en neigt af te vlakken.
De theorie van Ricardiaanse gelijkwaardigheid stelt dat particuliere besparingen de neiging hebben toe te nemen naarmate de publieke besparingen afnemen. Daarom zal het oplopen van de overheidsschuld individuen aanmoedigen om minder uit te geven en meer te sparen terwijl ze zich voorbereiden op mogelijk verhoogde belastingen om de schuld te financieren.
'Spaarrente' berekenen
De spaarquote is de verhouding tussen persoonlijk spaargeld en besteedbaar persoonlijk inkomen en kan worden berekend voor een economie als geheel of op persoonlijk niveau. De Federal Reserve definieert het beschikbare inkomen als alle inkomstenbronnen minus de belasting die u betaalt over dat inkomen. Uw spaargeld is besteedbaar inkomen minus uitgaven, zoals creditcardbetalingen en rekeningen van nutsbedrijven. Als u volgens deze benadering nog $ 30.000 over heeft na belastingen (besteedbaar inkomen) en $ 24.000 besteedt aan uitgaven, dan zijn uw besparingen $ 6.000. Sparen delen door uw besteedbaar inkomen levert een spaarquote op van 20% ($ 6.000 / $ 30.000 x 100).
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.