Verdacht activiteitenrapport (SAR)
Een Suspicious Activity Report (SAR) is een tool die wordt aangeboden onder de Bank Secrecy Act (BSA) van 1970 voor het monitoren van verdachte activiteiten die normaal niet zouden worden gemarkeerd onder andere rapporten (zoals het valutatransactierapport). De SAR werd het standaardformulier om verdachte activiteiten in 1996 te melden.
Verdachte activiteitenrapporten kunnen betrekking hebben op bijna elke buitengewone activiteit. Een activiteit kan worden opgenomen in het verdachte activiteitenrapport als de activiteit een vermoeden geeft dat de accounthouder probeert iets te verbergen of een illegale transactie uit te voeren.
Inzicht in verdachte activiteitenrapport (SAR)
Het verdachte activiteitenrapport (SAR) wordt ingediend door de financiële instelling die de verdachte activiteit in het account waarneemt. Het rapport is ingediend bij het Financial Crimes Enforcement Network, dat vervolgens het incident zal onderzoeken. Het Financial Crimes Enforcement Network is een divisie van de US Treasury. De financiële instelling heeft de mogelijkheid om binnen 30 dagen een rapport in te dienen over elke accountactiviteit die zij als verdacht of ongewoon beschouwt. Een verlenging van maximaal 60 dagen kan worden verkregen, indien nodig om meer bewijs te verzamelen. De instelling heeft geen bewijs nodig dat een misdrijf heeft plaatsgevonden. De client ontvangt geen melding dat het verdachte activiteitenrapport is ingediend met betrekking tot zijn account.
Verdachte activiteitenrapporten maken deel uit van de antiwitwasstatuten en -regelgeving die sinds 2001 veel strenger zijn geworden. De USA Patriot Act heeft de SAR-vereisten aanzienlijk uitgebreid in een poging om wereldwijd en binnenlands terrorisme te bestrijden. Het doel van het verdachte activiteitenrapport en het resulterende onderzoek is om klanten te identificeren die betrokken zijn bij het witwassen van geld, fraude of terrorismefinanciering. De klant wordt niet verteld dat een melding wordt ingediend. Openbaarmaking aan de klant of nalaten om een verdacht activiteitenrapport in te dienen, kan leiden tot zeer zware straffen voor zowel particulieren als instellingen. Met SAR's kunnen wetshandhavingspatronen en trends in georganiseerde en persoonlijke financiële misdrijven detecteren, zodat ze kunnen anticiperen op crimineel en frauduleus gedrag en dit kunnen tegengaan voordat het escaleert.
In de Verenigde Staten moeten financiële instellingen een SAR indienen als een werknemer of klant een handel met voorkennis heeft verricht. Ze moeten ook een SAR indienen als ze potentieel witwassen of overtredingen van de BSA detecteren. Een SAR is vereist als een financiële instelling bewijs van computerhacking detecteert of van een consument die een bedrijf zonder vergunning voor gelddiensten exploiteert. SAR-depots moeten worden bewaard gedurende vijf jaar vanaf de datum van indiening.
Voorbeeld van een situatie met een verdacht activiteitenrapport
Albert is bijvoorbeeld een rekeninghouder bij XYZ Financial Institution. Albert is bijna vijf jaar klant en heeft een gevestigde accountgeschiedenis en zeer voorspelbare transacties. Elke maand stort hij $ 15.000 op de rekening en koopt een indexfonds. Op een dag begint hij wekelijkse overboekingen van $ 9.000 naar het account te ontvangen. Bijna net zo snel als het geld op de rekening komt, gaat het weer weg. Dit is ongewoon voor het account en de gebruikelijke activiteit van Albert. De financiële instelling kan dit als verdachte activiteit beschouwen en kan een rapport met verdachte activiteiten indienen.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.