spits toelopend
Tapering is de geleidelijke omkering van een door een centrale bank geïmplementeerd kwantitatief versoepelingsbeleid om de economische groei te stimuleren. Zoals het geval is met de meeste, zo niet alle, economische stimuleringsprogramma's, zijn ze bedoeld om ongedaan te worden gemaakt als ambtenaren erop vertrouwen dat het gewenste resultaat, meestal zelfvoorzienende economische groei, is bereikt.
Belangrijkste leerpunten
- Tapering is de geleidelijke omkering van een door een centrale bank geïmplementeerd kwantitatief versoepelingsbeleid om de economische groei te stimuleren.
- Tapering verwijst naar de vermindering, niet de eliminatie, van aankopen van Fed-activa.
- Voortijdig afbouwen kan leiden tot een recessie, terwijl uitstel kan leiden tot een ongewenste stijging van de inflatie.
Tapering begrijpen
Tapering kan alleen realiteit worden als er al een soort stimulusprogramma is uitgevoerd. Het meest recente voorbeeld was het kwantitatieve versoepelingsprogramma (QE) dat werd uitgevoerd door het Amerikaanse Federal Reserve System (FRS), in de volksmond bekend als de Fed, als reactie op de financiële crisis van 2007-08.
Tapering-activiteiten zijn primair gericht op rentetarieven en op het beheer van de verwachtingen van beleggers met betrekking tot wat die tarieven in de toekomst zullen zijn. Dit kunnen veranderingen in conventionele centrale bankactiviteiten zijn, zoals het aanpassen van de disconteringsvoet of reserveverplichtingen, of meer onconventionele, zoals kwantitatieve versoepeling (QE).
QE breidt de balans van de Fed uit door obligaties en andere financiële activa met lange looptijden te kopen. Deze aankopen verminderen het beschikbare aanbod, wat resulteert in hogere prijzen en lagere opbrengsten (lange rente). Lagere opbrengsten verlagen de kosten van lenen, wat het voor bedrijven gemakkelijker zou moeten maken om nieuwe projecten te financieren die de werkgelegenheid verhogen, wat leidt tot een toename van consumptie en economische groei. In wezen is het een monetairbeleidsinstrument in de toolbox van de Fed om de economie te stimuleren die geleidelijk zal worden ingetrokken of geleidelijk zal worden afgebouwd zodra de doelstelling is bereikt.
Tapering kwam naar voren in 2013 toen, toen Fed-voorzitter, Ben Bernanke merkte op dat de Federal Reserve het bedrag van de gekochte activa elke maand zou verlagen als de economische omstandigheden, zoals inflatie en werkloosheid gunstig waren. Een belangrijk punt om op te merken is dat tapering betrekking heeft op de vermindering, niet op de eliminatie, van aankopen van Fed-activa.
Toen 2013 ten einde liep, concludeerde het orgaan van augustus dat QE, die de balans van de Fed naar $ 4, 5 biljoen had geblazen, het beoogde doel had bereikt en dat de tijd om te beginnen met afbouwen nabij was. Het proces omvatte geplande verlagingen van vooraf bepaalde bedragen door de afsluiting ervan in oktober 2014. In januari 2014 heeft de Fed bijvoorbeeld aangekondigd het programma te willen verminderen van $ 75 miljard naar $ 65 miljard in februari van datzelfde jaar.
Tapering zou beginnen bij $ 6 miljard per maand voor Treasuries en $ 4 miljard voor MBS. Het proces zou worden begrensd op $ 30 miljard voor Treasuries en $ 20 miljard voor MBS, wat betekent dat zodra deze niveaus werden bereikt, extra betalingen opnieuw zouden worden geïnvesteerd. In dit tempo werd verwacht dat de balans tegen 2020 onder de $ 3 biljoen zou dalen. Dit werd verder gewijzigd in maart 2019 toen werd aangekondigd dat het Treasury-bedrag vanaf mei 2019 zou dalen tot $ 15 miljard.
Filosofie achter tapering
Centrale banken kunnen verschillende beleidsmaatregelen nemen om de groei te verbeteren en moeten balans vinden tussen kortetermijnverbeteringen in de economie en langetermijnmarktverwachtingen. Als de centrale bank haar activiteiten te snel afbouwt, kan dit de economie in een recessie brengen. Als het zijn activiteiten niet afbouwt, kan een ongewenste toename van de inflatie in het verschiet liggen.
Door open te staan tegenover beleggers over toekomstige bankactiviteiten, kunnen de verwachtingen van de markt worden bepaald. Daarom hanteren centrale banken doorgaans een geleidelijke afbouw in plaats van een abrupte stop om het monetaire beleid te verliezen. Centrale banken verminderen de marktonzekerheid door hun benadering van afbouwen te schetsen en door te specificeren onder welke omstandigheden die afbouw zal doorgaan of zal stoppen. In dit verband wordt van alle voorziene verminderingen vooraf gesproken, zodat de markt aanpassingen kan beginnen voordat de activiteit daadwerkelijk plaatsvindt.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.