Arbeidskostenindex (ECI)
De Employment Cost Index (ECI) is een driemaandelijkse economische serie gepubliceerd door het Bureau of Labor Statistics die de groei van de totale beloning van werknemers beschrijft. De index wordt opgesteld en gepubliceerd door het Bureau of Labor Statistics (BLS), een eenheid van het Amerikaanse ministerie van arbeid.
Het volgt bewegingen in de kosten van arbeid, gemeten aan de hand van lonen en voordelen, op alle niveaus van een bedrijf. De gegevens worden uitgesplitst naar bedrijfstakgroep, beroep en vakbond versus niet-vakbond werknemers. De gegevens worden verzameld via afzonderlijke enquêtes van niet-agrarische bedrijven (ongeveer 4.500 bemonsterd) en nationale en lokale overheden (ongeveer 1.000 bemonsterd). De index heeft een basisweging van 100.
Lonen volgen het bedrag dat werkgevers betalen in salarissen en uurloon, terwijl uitkeringen een combinatie van ziektekostenverzekering, pensioenregelingen en betaalde vrije tijd meten. Medewerkers zien hun salaris meestal opgesplitst in deze twee delen, waarbij een groot deel van de betaling uit lonen komt. Werkgevers gebruiken de index om de arbeidsmarkt te evalueren en het aantal loonsverhogingen dat ze elk kwartaal kunnen uitvoeren.
Belangrijkste leerpunten
- De Employment Cost Index is een BLS-enquête onder de loonlijsten van werkgevers die elk kwartaal de verandering in de totale beloning van werknemers meet.
- Het wordt gebruikt door een breed scala van belanghebbenden - economen, investeerders, werkgevers - om de staat van de economie te volgen of loonschalen voor hun werknemers in te stellen.
- Het kan volatiel zijn als rekening wordt gehouden met bonussen en periodieke vergoedingen.
Inzicht in arbeidskostenindex (ECI)
De Employment Cost Index meet in wezen de verandering in de totale beloning van werknemers per kwartaal. Het is gebaseerd op een onderzoek van de loonlijsten van werkgevers, uitgevoerd door het Bureau of Labor Statistics in de laatste maand van elk kwartaal. Het idee is dat de loondruk in de slotstap met de inflatie toeneemt omdat de compensatie de neiging heeft te stijgen voordat bedrijven de prijzen voor consumenten verhogen.
Daarom wordt het beschouwd als een inflatoire rugwind wanneer de loonkostenindex een stijgende trendlijn vertoont of een groter dan verwachte stijging voor een bepaalde periode. Wanneer de inflatie toeneemt, stijgen bovendien de rentes en rentetarieven, wat resulteert in een daling van de obligatiekoersen.
Economen gebruiken de index om de verandering in arbeidskosten te meten en de gezondheid van de economie te meten. Het laat zien hoe de kosten voor het compenseren van werknemers elk voorbijgaand kwartaal veranderen. Een stijgende tendens vertegenwoordigt over het algemeen een sterke en groeiende economie. Met andere woorden, werkgevers geven hun werknemers winst door middel van lonen en voordelen.
Personeelsbeloningen worden berekend als kosten per gewerkt uur, verdeeld over 21 voordelen, variërend van sociale zekerheid tot betaalde vrije tijd voor vakanties. Het onderzoek heeft betrekking op alle bezetting in de particuliere economie, met uitzondering van boerderijen en huishoudens, en de publieke sector, minus de federale overheid. De BLS publiceert schattingen voor elk van deze categorieën in aanvulling op voor seizoen gecorrigeerde en niet voor seizoen gecorrigeerde kopnummers.
Speciale overwegingen
Bedrijven en de federale overheid gebruiken de index om twee verschillende redenen. Werkgevers houden zich aan de index om in de loop van de tijd de nodige aanpassingen in loon en voordelen aan te brengen. Als de index 2% springt ten opzichte van het voorgaande jaar of kwartaal, kan een werkgever geneigd zijn om werknemers een gelijkwaardige verhoging te geven. In sommige gevallen kunnen werkgevers een grotere verhoging ontvangen om het beste talent aan te trekken. Overheidsinstellingen daarentegen kijken naar de benchmarkindex om de gezondheid van de economie te meten. Het kan ambtenaren informeren wanneer de economie oververhit raakt of de staat van loongroei.
investeerders
De ECI wordt door beleggers in de gaten gehouden voor zijn inflatoire inzichten. Lonen vertegenwoordigen het leeuwendeel van de totale kosten voor een bedrijf om een product te produceren of een service op de markt te leveren. Het relatieve percentage zal per bedrijfstak variëren, waardoor de gegevensuitgifte waardevol is op interindustrieel niveau.
ECI is een van de belangrijkste economische indicatoren die de Federal Reserve gebruikt om het monetaire beleid te bepalen. Een ander voordeel van de methodologie die in de ECI wordt gebruikt, is dat loonwijzigingen die optreden als gevolg van een verschuiving in de arbeidsmix van werknemers hier kunnen worden vastgelegd met behulp van een "mand met beroepen" die vergelijkbaar is met die van de CPI. De resultaten van de ECI worden minder snel beïnvloed door mensen die naar lagere of hogerbetaalde banen gaan.
ECI is een achterblijvende indicator; stijgende kosten op dit niveau spreken van economische oververhitting die al zichtbaar was op eerdere punten in de economische voedselketen (grondstoffenkosten, detailhandelsverkoop, bruto binnenlands product), en suggereren dat enige stijging van de inflatie onvermijdelijk is.
Deze indicator kan de markten bewegen als het duidelijke verschillen vertoont met straatramingen. Stijgende compensatiekosten worden meestal doorberekend aan consumenten omdat ze zo'n grote bedrijfskosten zijn.
De ECI wordt gebruikt als onderdeel van de formule die de productiviteit berekent. Beleggers moeten de ECI altijd vergelijken met de totale productiviteitscijfers, met bijzondere aandacht voor relatieve tarieven binnen bedrijfstakken waarin zij een belang hebben.
Voordelen van ECI:
- De ECI berekent de totale set personeelskosten voor bedrijven, niet alleen de lonen. Ziektekostenverzekeringen, pensioenen en uitkeringen bij overlijden en bonussen worden hier allemaal berekend en apart van de lonen en salarissen uitgesplitst.
- Gegevens worden verstrekt met en zonder seizoenscorrectie.
- Goed gerespecteerd door zowel de Fed als de bedrijfsleiders; bedrijfsmanagers gebruiken de ECI om hun eigen compensatiekosten te vergelijken met hun bedrijfstakken.
- Veranderingspercentages worden ten opzichte van het voorgaande kwartaal en op jaarbasis getoond.
Nadelen van de ECI:
- De gegevens worden alleen driemaandelijks vrijgegeven en met een lichte overlapping, die een periode van een middenmaand beslaan.
- De uurlonen die worden weergegeven in het maandelijkse 'Werkgelegenheidsrapport' bieden enige vooruitgang bij elke vrijgave, waarbij een deel van de verrassingswaarde wordt ingehouden op het loon.
- ECI kan volatiel zijn wanneer rekening wordt gehouden met periodieke bonussen, commissiebetalingen en dergelijke (vooral aan het einde van het jaar); econoominterpretatie is vaak nodig om het rapport volledig te verwerken.