Definitie van verzorgingsstaat
Welzijnsstaat verwijst naar een soort bestuur waarin de nationale overheid een sleutelrol speelt bij de bescherming en bevordering van het economische en sociale welzijn van haar burgers. Een verzorgingsstaat is gebaseerd op de principes van gelijkheid van kansen, billijke verdeling van rijkdom en publieke verantwoordelijkheid voor degenen die niet in staat zijn gebruik te maken van de minimale voorzieningen van een goed leven. Sociale zekerheid, federaal verplichte werkloosheidsverzekeringsprogramma's en sociale uitkeringen aan mensen die niet kunnen werken, zijn allemaal voorbeelden van de verzorgingsstaat.
De meeste moderne landen oefenen enkele elementen uit van wat wordt beschouwd als de verzorgingsstaat. Dat gezegd hebbende, wordt de term vaak in denigrerende zin gebruikt om een stand van zaken te beschrijven waarbij de overheid in kwestie prikkels creëert die buiten de rede liggen, waardoor een werkloze met een uitkering meer verdient dan een worstelende werknemer. De verzorgingsstaat wordt soms bekritiseerd als een 'kinderoppas' waarin volwassenen worden gecodd en als kinderen worden behandeld.
De verzorgingsstaat afbreken
De verzorgingsstaat is een doelwit van spot geworden. Onder dit systeem is het welzijn van zijn burgers de verantwoordelijkheid van de staat. Sommige landen zien dit als het aanbieden van werkloosheidsuitkeringen en sociale uitkeringen op basisniveau, terwijl andere veel verder gaan met universele gezondheidszorg, gratis colleges, enzovoort. Ondanks dat de meeste landen vallen in een spectrum van welvaartsstaatactiviteiten met weinig holdouts onder de meest ontwikkelde landen, is er veel geladen retoriek wanneer de term in gesprek komt. Veel hiervan heeft te maken met de geschiedenis van de verzorgingsstaat.
De geschiedenis van de verzorgingsstaat
Hoewel een eerlijke behandeling van burgers en een door de staat geboden levensstandaard voor de armen dateert van verder dan het Romeinse rijk, zijn de moderne welvaartsstaten die het best de historische opkomst en ondergang van dit concept illustreren, Groot-Brittannië en de Verenigde Staten. Van de jaren 1940 tot de jaren 1970 kreeg de welvaartsstaat in Groot-Brittannië op basis van het Beveridge-rapport stand, wat leidde tot een groei in de regering om de diensten te vervangen die ooit werden geleverd door liefdadigheidsinstellingen, vakbonden en de kerk. In de VS is het fundament voor de welvaartsstaat gegroeid uit de Grote Depressie en de enorme prijs die de armen en de werkende armen in deze periode betaalden.
Het Britse systeem groeide ondanks wat heftige tegenstand van Margaret Thatcher in de jaren tachtig, en het blijft vandaag bestaan, hoewel het vaak moet worden geherstructureerd en aangepast om te voorkomen dat het te log wordt. De VS zijn nooit zover gegaan als het Verenigd Koninkrijk, laat staan ergens als Duitsland of Denemarken, en Ronald Reagan had veel meer succes dan Thatcher in de krimpende overheid. Veel mensen kijken naar de verschillende economische groeipercentages van de VS en het VK in perioden waarin de welvaartsstaat floreerde en botste om conclusies te trekken over de vraag of het goed of slecht is voor een natie als geheel.
Hoewel het waar is dat de overheid zelden de meest kosteneffectieve agent is om een programma te leveren, is het ook waar dat de overheid de enige organisatie is die mogelijk voor al haar burgers kan zorgen zonder daartoe te worden gedwongen als onderdeel van een andere agenda. Het runnen van een verzorgingsstaat is beladen met moeilijkheden, maar het is ook moeilijk om een natie te leiden waar grote delen van de bevolking worstelen om voedsel, onderwijs en zorg te krijgen om hun persoonlijke situatie te verbeteren.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.