Credit rating
Een kredietbeoordeling is een gekwantificeerde beoordeling van de kredietwaardigheid van een kredietnemer in algemene termen of met betrekking tot een bepaalde schuld of financiële verplichting. Een kredietwaardigheid kan worden toegekend aan elke entiteit die geld wil lenen - een individu, onderneming, staats- of provinciale autoriteit of soevereine overheid.
Individueel krediet wordt gescoord door kredietbureaus zoals Experian en TransUnion op een 3-cijferige schaal met behulp van een vorm van Fair Isaac (FICO) credit scoren. Kredietbeoordeling en -evaluatie voor bedrijven en overheden wordt meestal gedaan door een ratingbureau zoals Standard & Poor's (S&P), Moody's of Fitch. Deze ratingbureaus worden betaald door de entiteit die op zoek is naar een rating voor zichzelf of voor een van haar schuldemissies.
01:39Credit rating
Hoe Credit Rating werkt
Een lening is een schuld - in wezen een belofte, vaak contractueel, en een kredietwaardigheid bepaalt de waarschijnlijkheid dat de kredietnemer een lening binnen de grenzen van de leningsovereenkomst kan en wil terugbetalen, zonder in gebreke te blijven. Een hoge kredietwaardigheid duidt op een grote mogelijkheid om de lening in zijn geheel zonder problemen terug te betalen; een slechte kredietwaardigheid suggereert dat de kredietnemer in het verleden moeite had met het terugbetalen van leningen en in de toekomst misschien hetzelfde patroon zou volgen. De rating heeft invloed op de kansen van de entiteit om voor een bepaalde lening te worden goedgekeurd of om gunstige voorwaarden voor die lening te ontvangen.
Kredietbeoordelingen zijn van toepassing op bedrijven en de overheid, terwijl kredietscores alleen van toepassing zijn op particulieren. Kredietscores zijn afgeleid van de kredietgeschiedenis die wordt bijgehouden door kredietinformatiebureaus zoals Equifax, Experian en TransUnion. De credit score van een individu wordt gerapporteerd als een nummer, in het algemeen van 300 tot 850. Evenzo zijn soevereine credit ratings van toepassing op nationale overheden, terwijl corporate credit ratings alleen van toepassing zijn op bedrijven. (Voor gerelateerde informatie, zie "Credit Rating versus Credit Score: wat is het verschil?")
Een kortetermijnrating geeft de kans weer dat de kredietnemer binnen het jaar in gebreke blijft. Dit type rating is de laatste jaren de norm geworden, terwijl in het verleden langere ratings werden overwogen. Langetermijnclassificaties voorspellen de waarschijnlijkheid van de kredietnemer om op enig moment in de toekomst in gebreke te blijven.
Ratingbureaus kennen doorgaans lettercijfers toe om ratings aan te geven. Standard & Poor's heeft bijvoorbeeld een ratingschaal die varieert van AAA (uitstekend) tot C en D. Een schuldinstrument met een rating lager dan BB wordt beschouwd als een speculatieve rating of een junk bond, wat betekent dat het waarschijnlijker is dat wanbetaling op leningen.
Belangrijkste leerpunten
- Een kredietbeoordeling is een gekwantificeerde beoordeling van de kredietwaardigheid van een kredietnemer in algemene termen of met betrekking tot een bepaalde schuld of financiële verplichting.
- Een kredietbeoordeling bepaalt niet alleen of een lener al dan niet wordt goedgekeurd voor een lening of schuldemissie, maar bepaalt ook de rentevoet waartegen de lening moet worden terugbetaald.
- Een rating of score kan worden toegekend aan elke entiteit die geld wil lenen - een individu, onderneming, staats- of provinciale autoriteit of soevereine overheid.
- Individueel krediet wordt gewaardeerd op een numerieke schaal op basis van de FICO-berekening, obligaties uitgegeven door bedrijven en overheden worden beoordeeld door kredietbureaus op een op letters gebaseerd systeem.
Een korte geschiedenis van kredietbeoordelingen
Moody's gaf in 1909 openbaar beschikbare ratings voor obligaties uit en andere bureaus volgden in de decennia daarna. Deze ratings hadden geen diepgaand effect op de markt tot 1936 toen een nieuwe regel werd aangenomen die banken verbood om te beleggen in speculatieve obligaties, of obligaties met lage credit ratings, om het risico van wanbetaling te voorkomen die tot financiële verliezen zou kunnen leiden. Deze praktijk werd snel overgenomen door andere bedrijven en financiële instellingen en al snel werd vertrouwen op ratings de norm.
De wereldwijde credit rating-industrie is sterk geconcentreerd, met drie agentschappen - Moody's, Standard & Poor's en Fitch - die bijna de gehele markt besturen.
Fitch beoordelingen
John Knowles Fitch richtte de Fitch Publishing Company op in 1913 en leverde financiële statistieken voor gebruik in de beleggingssector via "The Fitch Stock and Bond Manual" en "The Fitch Bond Book." In 1924 introduceerde Fitch de AAA via een D-ratingsysteem dat de basis is geworden voor ratings in de hele industrie.
Met plannen om een full-service wereldwijd ratingbureau te worden, fuseerde Fitch eind jaren negentig met IBCA uit Londen, een dochteronderneming van Fimalac, SA, een Franse holdingmaatschappij. Fitch nam ook marktconcurrenten Thomson BankWatch en Duff & Phelps Credit Ratings Co. over. Fitch begon vanaf 2004 operationele dochterondernemingen te ontwikkelen die gespecialiseerd zijn in bedrijfsrisicobeheer, datadiensten en training in de financiële sector met de overname van een Canadees bedrijf, Algorithmics, en de oprichting van Fitch Solutions en Fitch Training.
Moody's Investors Service
John Moody and Company publiceerde voor het eerst " Moody's Manual" in 1900. De handleiding publiceerde basisstatistieken en algemene informatie over aandelen en obligaties van verschillende industrieën. Van 1903 tot de beurscrash van 1907 was "Moody's Manual" een nationale publicatie. In 1909 begon Moody met het publiceren van "Moody's Analyses of Railroad Investments", waarmee analytische informatie over de waarde van effecten werd toegevoegd.
Uitbreiding van dit idee leidde tot de oprichting in 1914 van Moody's Investors Service, dat in de komende 10 jaar ratings voor bijna alle staatsobligatiemarkten op dat moment zou geven. Tegen de jaren '70 begon Moody's met het beoordelen van commercial paper en bankdeposito's, en werd het het volledige ratingbureau dat het vandaag is.
Standard & Poor's
Henry Varnum Poor publiceerde voor het eerst de "Geschiedenis van spoorwegen en kanalen in de Verenigde Staten" in 1860, de voorloper van effectenanalyse en rapportage die in de volgende eeuw moet worden ontwikkeld. Standaardstatistieken gevormd in 1906, die ratings voor bedrijfsobligaties, staatsschuld en gemeentelijke obligaties publiceerden. Standard Statistics fuseerde met Poor's Publishing in 1941 om Standard and Poor's Corporation te vormen, die in 1966 door The McGraw-Hill Companies, Inc. werd overgenomen. Standard and Poor's is vooral bekend geworden door indexen zoals de S&P 500, een beursindex die is zowel een hulpmiddel voor beleggersanalyse en besluitvorming als een Amerikaanse economische indicator.
Waarom credit ratings belangrijk zijn
Kredietbeoordelingen voor kredietnemers zijn gebaseerd op substantiële due diligence uitgevoerd door de ratingbureaus. Hoewel een lenende entiteit ernaar streeft om de hoogst mogelijke kredietwaardigheid te hebben, aangezien dit een grote impact heeft op de rentetarieven die door kredietverstrekkers in rekening worden gebracht, moeten de ratingbureaus een evenwichtig en objectief standpunt innemen over de financiële situatie van de kredietnemer en het vermogen om de schuld af te lossen.
Een kredietbeoordeling bepaalt niet alleen of een lener al dan niet wordt goedgekeurd voor een lening, maar bepaalt ook de rentevoet waartegen de lening moet worden terugbetaald. Aangezien bedrijven afhankelijk zijn van leningen voor veel opstart- en andere uitgaven, kan het weigeren van een lening rampzalig zijn en is een hoge rente veel moeilijker terug te betalen. Kredietbeoordelingen spelen ook een grote rol bij het bepalen van een potentiële belegger om al dan niet obligaties te kopen. Een slechte kredietwaardigheid is een risicovolle investering; het duidt op een grotere kans dat het bedrijf zijn obligatiebetalingen niet zal kunnen doen.
AA +
De kredietwaardigheid van de Amerikaanse overheid volgens Standard & Poor's, waardoor de rating van het land op 5 augustus 2011 van AAA (uitstekend) naar AA + (uitstekend) werd verlaagd.
Het is belangrijk dat een lener ijverig blijft bij het handhaven van een hoge kredietwaardigheid. Kredietbeoordelingen zijn nooit statisch; in feite veranderen ze voortdurend op basis van de nieuwste gegevens, en één negatieve schuld zal zelfs de beste score verlagen. Krediet kost ook tijd om op te bouwen. Een entiteit met goed krediet maar een kort kredietverleden wordt niet zo positief gezien als een ander met dezelfde kredietkwaliteit, maar met een langere geschiedenis. Debiteuren willen weten dat een lener in de loop van de tijd consequent goed krediet kan behouden.
Wijzigingen in kredietwaardigheid kunnen een aanzienlijke invloed hebben op de financiële markten. Een goed voorbeeld is de ongunstige marktreactie op de ratingvermindering van de Amerikaanse federale overheid door Standard & Poor's op 5 augustus 2011. Wereldwijde aandelenmarkten doken weken in na de downgrade.
Factoren die van invloed zijn op ratings en credit scores
Er zijn een paar factoren waarmee kredietbureaus rekening houden bij het toekennen van een rating aan een organisatie. Ten eerste houdt het bureau rekening met de geschiedenis van de entiteit van het lenen en aflossen van schulden. Gemiste betalingen of wanbetalingen op leningen hebben een negatieve invloed op de rating. Het agentschap kijkt ook naar het toekomstige economische potentieel van de entiteit. Als de economische toekomst er rooskleurig uitziet, is de rating vaak hoger; als de kredietnemer geen positieve economische vooruitzichten heeft, zal de kredietwaardigheid dalen.
Voor particulieren wordt de credit rating overgebracht door middel van een numerieke credit score die wordt bijgehouden door Equifax, Experian en andere kredietinformatiebureaus. Een hoge kredietscore duidt op een sterker kredietprofiel en zal in het algemeen leiden tot lagere rentetarieven die worden geheven door kredietverstrekkers. Er zijn een aantal factoren waarmee rekening wordt gehouden voor de kredietscore van een persoon, waaronder betalingsgeschiedenis, verschuldigde bedragen, duur van kredietgeschiedenis, nieuw krediet en soorten krediet. Sommige van deze factoren wegen zwaarder dan andere. Details over elke kredietfactor zijn te vinden in een kredietrapport, dat meestal bij een kredietscore hoort.
Vijf factoren zijn opgenomen en gewogen om de FICO-creditscore van een persoon te berekenen:
- 35%: betalingsgeschiedenis
- 30%: verschuldigde bedragen
- 15%: lengte van de kredietgeschiedenis
- 10%: nieuw krediet en recent geopende accounts
- 10%: soorten krediet in gebruik
FICO-scores variëren van een dieptepunt van 300 tot een dieptepunt van 850 - een perfecte kredietscore die door slechts 1% van de consumenten wordt behaald. Over het algemeen is een zeer goede credit score een score van 720 of hoger. Deze score kwalificeert een persoon voor de best mogelijke rentetarieven op een hypotheek en de gunstigste voorwaarden op andere kredietlijnen. Als de scores tussen 580 en 720 dalen, kan financiering voor bepaalde leningen vaak worden gewaarborgd, maar met rentetarieven die stijgen naarmate de kredietscores dalen. Mensen met creditscores onder de 580 kunnen moeite hebben met het vinden van elk type legitiem krediet.
Het is belangrijk op te merken dat FICO-scores geen rekening houden met leeftijd, maar ze wegen wel de lengte van de kredietgeschiedenis. Hoewel jongere mensen in het nadeel kunnen zijn, is het voor mensen met een korte geschiedenis mogelijk om gunstige scores te krijgen, afhankelijk van de rest van het kredietrapport. Nieuwere accounts zullen bijvoorbeeld de gemiddelde accountleeftijd verlagen, wat de credit score zou kunnen verlagen. FICO ziet graag gevestigde accounts. Jongeren met meerdere jaren aan kredietrekeningen en geen nieuwe accounts die de gemiddelde accountleeftijd zouden verlagen, kunnen hoger scoren dan jongeren met te veel accounts of degenen die onlangs een account hebben geopend.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.