Wat zijn tarieven en hoe beïnvloeden ze u?

Simpel gezegd, een tarief is een specifieke belasting die wordt geheven op een geïmporteerd goed aan de grens. Tarieven zijn van oudsher een hulpmiddel voor overheden om inkomsten te innen, maar ze zijn ook een manier om de binnenlandse industrie en productie te beschermen. De theorie is dat Amerikaanse consumenten bij een stijging van de invoerprijs ervoor zouden kiezen om in plaats daarvan Amerikaanse goederen te kopen. In de huidige wereldeconomie bevatten veel producten die we in de Verenigde Staten kopen onderdelen uit andere landen, of werden ze in andere landen geassembleerd of werden ze volledig in het buitenland geproduceerd.

Belangrijkste leerpunten

• Tarieven zijn invoerrechten die door overheden worden opgelegd om inkomsten te genereren, binnenlandse industrieën te beschermen of politieke invloed uit te oefenen op een ander land.
• Tarieven leiden vaak tot ongewenste neveneffecten, zoals hogere consumentenprijzen.
• Tarieven hebben een lange en omstreden geschiedenis en het debat over de vraag of ze goed of slecht beleid vertegenwoordigen, woedt tot op de dag van vandaag.

In de huidige, op de vrije markt leunende wereldeconomie hebben tarieven een slechte reputatie. En terecht: veel economen geven bijvoorbeeld het Smoot-Hawley-tarief de schuld van het verslechteren van de Grote Depressie in de jaren dertig. In een poging om de Amerikaanse economie tijdens de Grote Depressie te versterken, keurde het Congres de Smoot-Hawley Tariff Act goed die de tarieven op landbouwproducten en industrieproducten verhoogde. Als reactie daarop verhoogden andere landen, die ook leden, de tarieven op Amerikaanse goederen waardoor de wereldhandel tot stilstand kwam. Sindsdien hebben de meeste beleidsmakers, aan weerszijden van het gangpad, afgeweken van handelsbelemmeringen zoals tarieven in de richting van een vrijemarktbeleid waarmee landen zich kunnen specialiseren in bepaalde industrieën en optimale efficiëntie kunnen stimuleren.

De VS hadden sinds het begin van de jaren dertig geen hoge tarieven opgelegd aan handelspartners. Vanwege de tarieven in die periode schatten economen dat de totale wereldhandel tussen 1929 en 1934 met ongeveer 66% daalde. In de periode na de Tweede Wereldoorlog was president Donald Trump een van de weinige presidentskandidaten die het over handelsongelijkheid en tarieven had toen hij beloofde een harde lijn te nemen tegen internationale handelspartners, met name China, om Amerikaanse arbeiders te helpen die ontheemd waren door wat hij beschreef als oneerlijke handelspraktijken.

Hoe een tarief werkt

Tarieven worden gebruikt om de invoer te beperken door de prijs van goederen en diensten die in een ander land zijn gekocht te verhogen, waardoor ze minder aantrekkelijk zijn voor binnenlandse consumenten. Er zijn twee soorten tarieven: een specifiek tarief wordt geheven als een vaste vergoeding op basis van het type item, zoals een tarief van $ 1.000 voor een auto. Een ad-valoremtarief wordt geheven op basis van de waarde van het artikel, zoals 10% van de waarde van het voertuig.

Regeringen kunnen tarieven opleggen om inkomsten te genereren of om binnenlandse industrieën - vooral ontluikende - te beschermen tegen buitenlandse concurrentie. Door in het buitenland geproduceerde goederen duurder te maken, kunnen tarieven in het binnenland geproduceerde alternatieven aantrekkelijker maken. Overheden die tarieven gebruiken voor bepaalde industrieën, doen dit vaak om bedrijven en banen te beschermen. Tarieven kunnen ook worden gebruikt als uitbreiding van het buitenlands beleid: tarieven opleggen aan de belangrijkste exportproducten van een handelspartner is een manier om economische invloed uit te oefenen.

Belangrijk

De kosten van tarieven worden betaald door consumenten in het land dat de tarieven oplegt, NIET door het exporterende land.

Tarieven kunnen echter onbedoelde bijwerkingen hebben. Ze kunnen binnenlandse industrieën minder efficiënt en innovatief maken door de concurrentie te verminderen. Ze kunnen binnenlandse consumenten schaden, omdat een gebrek aan concurrentie de prijzen vaak opdrijft. Ze kunnen spanningen genereren door bepaalde bedrijfstakken of geografische regio's te bevoordelen boven andere. Tarieven die bedoeld zijn om fabrikanten in steden te helpen, kunnen bijvoorbeeld consumenten op het platteland schaden die niet profiteren van het beleid en waarschijnlijk meer betalen voor gefabriceerde goederen. Ten slotte kan een poging om een ​​rivaliserend land onder druk te zetten met behulp van tarieven evolueren naar een onproductieve vergeldingscyclus, beter bekend als een handelsoorlog.

Trump's tarieven

Het kan voelen alsof we het nu meer over tarieven hebben dan onder president Obama, en dat komt omdat we dat waarschijnlijk zijn. Een groot deel van het economische beleid van president Trump draait om Amerikaans protectionisme, wat meestal meer tarieven betekent. Amerikaanse bedrijven en productie op de eerste plaats zetten betekent dat we onze wereldwijde concurrenten in die industrieën moeten belasten.

De eerste tarieven die door de regering Trump werden opgelegd, waren op zonnepanelen en wasmachines. Robert Lighthizer, de Amerikaanse handelsvertegenwoordiger, kondigde aan dat president Trump, na overleg met de Trade Policy Committee en de US International Trade Commission, besloot dat “de toegenomen buitenlandse invoer van sluitringen en zonnecellen en modules een belangrijke oorzaak is van ernstige schade voor binnenlandse fabrikanten . ”De eerste 1, 2 miljoen geïmporteerde wasmachines zouden worden belast tegen 20% en de vervolgens geïmporteerde wasmachines zouden worden belast tegen 50% in de volgende 2 jaar. Voor geïmporteerde zonnepaneelcomponenten zouden ze nu tegen 30% worden belast, waarbij het tarief gedurende vier jaar daalt.

Kort nadat de tarieven voor wasmachines en zonnepanelen waren ingesteld, sloeg de regering Trump tarieven in op geïmporteerd aluminium. Op 1 juni werd een tarief van 25% op al het geïmporteerde staal ingesteld en een tarief van 10% op aluminium uit de Europese Unie, Canada en Mexico. Wat hier opvalt, is dat dit onze belangrijkste handelspartners en bondgenoten waren, en ze waren niet blij met deze extra tarieven. In reactie hierop heeft de EU een lijst van tien pagina's met tarieven voor Amerikaanse goederen uitgegeven, variërend van Harley-Davidson-motorfietsen tot Bourbon. Evenzo plannen Canada en Mexico vergeldingsmaatregelen tegen de tarieven.

Op dit moment, half juni, werd slechts een klein deel van de totale Amerikaanse economie getroffen door deze tarieven. In maart van dit jaar schatte Morgan Stanely dat de tarieven van Trump voor wasmachines, zonnepanelen, staal en aluminium slechts 4, 1% van de Amerikaanse invoer dekken. In termen van wereldhandel dekken ze slechts 0, 6%, berekende de bank.

In een onderzoek onder economen van Reuters werd het nieuwe tarief van de regering Trump zeer slecht ontvangen. Bijna 80% van de 60 onderzochte economen geloofden dat de tarieven op de invoer van staal en aluminium de Amerikaanse economie daadwerkelijk zouden schaden, en de rest gelooft dat de tarieven weinig tot geen effect zouden hebben. Al met al dacht geen van de ondervraagde economen dat de tarieven de economie ten goede zouden komen.

Trump en China

Maar slechts een paar weken later, op 6 juli, leek de angst voor een totale Amerikaanse handelsoorlog te worden bevestigd, toen de regering Trump nog meer tarieven oplegde, deze keer op China. Deze tarieven kwamen nadat het Bureau van de Amerikaanse handelsvertegenwoordiger (USTR) de resultaten van zijn sectie 301-onderzoek naar de oneerlijke handelspraktijken van China had vrijgegeven. Het 200 pagina's tellende rapport roept China's gebruik van preferentieel industriebeleid op om Chinese bedrijven oneerlijk te ondersteunen, de discriminatie van het land door buitenlandse bedrijven en het negeren van intellectueel eigendom.

In antwoord op wat Trump zegt zijn de oneerlijke handelspraktijken van China, heeft de Amerikaanse president enorme tarieven opgelegd ter waarde van $ 34 miljard aan Chinese goederen. De tarieven zijn gericht op gefabriceerde technische producten van flatscreen-televisies, vliegtuigonderdelen en medische apparatuur tot kernreactoronderdelen en zelfrijdende machines. Trump hoopt dat deze tarieven vooral gevolgen zullen hebben voor Chinese bedrijven en niet voor de Amerikaanse consument, althans niet onmiddellijk.

China nam snel wraak door hun eigen tarieven op te leggen die zijn gericht op Amerikaanse landbouwproducten zoals varkensvlees, sojabonen en sorghum en waarschuwingen voor "de grootste handelsoorlog in de economische geschiedenis tot nu toe", zoals gemeld door NPR's Colin Dwyer. De Chinese tarieven zijn gericht op Amerikaanse boeren en grote industriële landbouwactiviteiten in het Midden-Westen. Dezelfde fracties die in 2016 op Donald Trump hebben gestemd en in theorie de meeste invloed op zijn beleid hebben. Naarmate de tussentijdse verkiezingen van 2018 naderen, als president Trump's eigen kiesdistrict en de krachtige agro-agrarische sector het zwaarst worden getroffen door deze tarieven, dan zullen ze hem misschien onder druk zetten om de barrières te verlagen.

Gevolgen voor de VS.

Deze dreigende handelsoorlog heeft velen bezorgd gemaakt dat Amerikaanse consumenten prijsstijgingen zullen zien voor Amerikaanse producten. Bedrijven die worden getroffen door tarieven hebben in wezen drie opties: ze kunnen de extra kosten absorberen, de prijzen verhogen of de productie naar een ander land verplaatsen. Hoewel de impact op consumptiegoederen op dit moment laag lijkt te zijn, zullen de 25% -tarieven van de Trump-administratie op Chinese goederen onvermijdelijk gevolgen hebben voor producten die aan Amerikaanse bedrijven worden verkocht.

"Prijzen zullen waarschijnlijk op de korte termijn stijgen, aangezien tarieven de kosten van import verhogen, en sommige bedrijven worden gedwongen om stijgende kosten door te geven aan consumenten of sluitertijd", schreef Wells Fargo analist beleggingsstrategie Peter Donisanu in een notitie van 6 juli aan beleggers.

Hoewel de effecten vooralsnog beperkt kunnen zijn, als de VS en China, 's werelds grootste economieën, zich inzetten voor een totale handelsoorlog, zouden we kunnen kijken naar een volledige opschudding van de wereldeconomie.