Waarom gecentraliseerde crypto-mijnbouw een groeiend probleem is

In de wereld van digitale valutamining blijft het gebruik van ASIC's (applicatiespecifieke geïntegreerde schakelingen) een ingewikkeld probleem. ASIC's zijn chips die zijn ontworpen om specifieke cryptocurrencies of zelfs bepaalde hashing-algoritmen te minen. In wezen zijn het doelgerichte stukken hardware die erop gericht zijn algemene GPU's te verslaan door efficiënter (en dus lucratiever) te zijn als het gaat om het mijnbouwproces.

ASIC's zijn zo krachtig dat wanneer een muntspecifieke ASIC eenmaal is vrijgegeven, het meestal niet rendabel is om zonder een mijn te ontginnen, volgens een rapport van Loki Network. Dit is op zichzelf niet noodzakelijk slecht. Het probleem voor veel cryptocurrency-mijnwerkers en investeerders heeft te maken met de manier waarop ASIC's worden gemaakt en gedistribueerd. Er zijn inderdaad zeer weinig fabrikanten van ASIC's, wat betekent dat de ruimte sterk gecentraliseerd is. Wanneer een klein aantal bedrijven bijna volledige controle hebben over distributierechten op hashing-vermogen voor een cryptocurrency via ongeëvenaarde ASIC-technologie, wordt het mijnproces zelf meer gecentraliseerd.

Bezorgdheid over Bitmain

Bitmain is een van de grootste en meest prominente ASIC-fabrikanten. Bitmain heeft herhaaldelijk ASIC-mijnwerkers voor munten gelanceerd die volgens ontwikkelaars 'ASIC-resistent' waren, wat betekent dat het mijnproces niet efficiënter kon worden gemaakt door een gespecialiseerd stuk hardware. Volgens Coin Insider hebben deze gespecialiseerde ASIC's routinematig bewezen dat ontwikkelaars ongelijk hebben, waaruit blijkt dat ze in feite winstgevender kunnen zijn. David Vorick, de hoofdontwikkelaar van het gedecentraliseerde opslagplatform Sia, suggereerde dat "je altijd in staat zult zijn om aangepaste hardware te maken die beter presteert dan hardware voor algemene doeleinden, " eraan toevoegend dat iedereen met wie hij heeft gesproken "ten gunste van ASIC-weerstand consequent en aanzienlijk heeft onderschat de flexibiliteit die hardware-ingenieurs moeten ontwerpen rond specifieke problemen. "

Het 51% -aanvalprobleem

Wat betekent dit voor het cryptocurrency-ecosysteem? Simpelweg dat bedrijven zoals Bitmain ongetwijfeld in staat zullen zijn om hardware te blijven ontwikkelen die een efficiëntere en meer winstgevende mijnbouw mogelijk maakt. ASIC-ontwikkelaars kunnen niet alleen andere mijnwerkers te slim af zijn, maar kunnen gemakkelijk gemakkelijk meer dan 50% van de hashing-macht op een blockchain beheren wanneer ze niet-ASIC-mijnwerkers effectief hebben geblokkeerd. Als een groep eenmaal de meerderheid van de hashing-macht heeft, kan die groep vervolgens het gedecentraliseerde karakter van veel cryptocurrencies misbruiken, zelfs transacties herschrijven op een zogenaamd onveranderlijk verdeeld grootboek in een proces dat bekend staat als een 51% -aanval. De dreiging dat cryptocurrencies heel gemakkelijk gecentraliseerd kunnen worden, is vrij reëel.

Centralisatie in de mijnbouw kan ook de deur openen voor andere problemen. In 2016 bleek Bitmain geheime mogelijkheden te hebben ingebouwd in sommige van hun ASIC-mijnwerkers, waardoor ze andere bitcoin-mijnwerkers over de hele wereld konden besturen, waardoor de hashrate crashte.

Decentralisatie van ASIC Manufacturing?

Een manier waarop de cryptocurrency-wereld de groeiende dreiging van gecentraliseerde mijnbouw zou kunnen aanpakken, is door het productieproces voor ASIC-mijnwerkers te decentraliseren. Door een gedecentraliseerd systeem zouden tientallen bedrijven ASIC-mijnwerkers creëren, met concurrentie die de prijzen daalt en de beschikbaarheid verhoogt.

Een andere manier om de centralisatie van ASIC-productie aan te pakken, is door een nieuw hashing-algoritme te implementeren dat alle bestaande ASIC-mijnwerkers effectief zou vernietigen. Dit zou de deur openen voor nieuwe fabrikanten, waardoor het speelveld enigszins wordt afgezet tegen gevestigde spelers met veel middelen die al in het systeem aanwezig zijn.

Veel ontwikkelaars van cryptocurrency hebben geprobeerd hun valuta's te forceren in een poging het nut van bepaalde ASIC's te beperken. Dit is echter keer op keer zinloos gebleken, waarbij ASIC's algoritmeveranderingen snel inhalen. Verder kan forking andere problemen in de code introduceren en feitelijk de macht bij ontwikkelaars centraliseren, wat niet noodzakelijk een wenselijk neveneffect is.

Voor Vorick houdt de ideale oplossing in dat wordt toegegeven dat hashrate waarschijnlijk zal worden gecentraliseerd bij fabrikanten van krachtige ASIC's. "Nu we weten dat we een grotendeels gecentraliseerd hashraat kunnen verwachten, " zegt hij, "kunnen we als ontwikkelaars en uitvinders blijven werken aan structuren en schema's die veilig zijn, zelfs als het hashraat allemaal op een klein aantal plaatsen is gebundeld." Hij voegt eraan toe dat "er een groot aantal andere prikkels en mechanismen in het spel zijn die monopolistische fabrikanten in de rij houden."