5 stappen van een bel

De term "zeepbel" in de financiële context verwijst in het algemeen naar een situatie waarin de prijs voor een actief zijn fundamentele waarde met een grote marge overschrijdt. Tijdens een zeepbel zijn de prijzen voor een financieel actief of activaklasse sterk opgeblazen, en hebben ze weinig verband met de intrinsieke waarde van het actief. De termen 'zeepbel van activaprijs', 'financiële zeepbel' of 'speculatieve zeepbel' zijn uitwisselbaar en worden vaak kortweg ingekort tot 'zeepbel'. (Voor een beoordeling van de South Sea Bubble, bekijk je Crashes: The South Sea Bubble .)

Bubble kenmerken
Een basiskenmerk van bellen is de opschorting van ongeloof door de meeste deelnemers tijdens de 'bellenfase'. Er wordt niet erkend dat reguliere marktdeelnemers en andere vormen van handelaren bezig zijn met een speculatieve oefening die niet wordt ondersteund door eerdere waarderingstechnieken. Ook worden bellen meestal pas achteraf geïdentificeerd, nadat de bel is gesprongen.

In de meeste gevallen wordt een zeepbel op de activaprijs gevolgd door een spectaculaire val van de koers van de betreffende effecten. Bovendien is de schade veroorzaakt door het uiteenspatten van een bubbel afhankelijk van de betrokken economische sector (en) en ook of de mate van participatie wijdverbreid of gelokaliseerd is. Het uiteenspatten van de zeepbel in de jaren tachtig in Japan leidde bijvoorbeeld tot een langdurige stagnatie voor de Japanse economie. Maar omdat de speculatie grotendeels beperkt was tot Japan, verspreidde de schade die werd veroorzaakt door het uiteenspatten van de bubbel zich niet veel verder dan de kust. Aan de andere kant veroorzaakte het uiteenspatten van de Amerikaanse huizenbubbel in 2008 een wereldwijde vernietiging van recordvermogen, omdat de meeste banken en financiële instellingen in de VS en Europa voor honderden miljarden dollars aan giftige, door hypotheek gedekte effecten hadden. In de eerste week van januari 2009 hadden de 12 grootste financiële instellingen ter wereld de helft van hun waarde verloren. De economische neergang had ertoe geleid dat veel andere bedrijven in verschillende industrieën failliet gingen of financiële hulp zochten. (Lees Waarom bellen over woningmarktbellen Pop .) Voor meer informatie over woningbellen.

5 stappen van een bubbel

The Dutch Tulip Mania
Tot op de dag van vandaag blijft de Nederlandse tulpenmanie de maatstaf waarmee speculatieve bubbels worden gemeten, vanwege de totale ontkoppeling tussen de fundamentele waarde van een tulp en de prijs die een gewaardeerd exemplaar in Holland in de jaren 1630 kon krijgen.

De levendige kleuren van tulpen en de zeven jaar die nodig zijn om ze te laten groeien, hebben geleid tot hun toenemende populariteit onder de Nederlanders in de jaren 1600. Naarmate de vraag naar hen groeide, stegen de tulpenprijzen en werden professionele telers bereid om steeds hogere prijzen voor hen te betalen. Tulpenmanie bereikte een hoogtepunt in 1636-37 en tulpencontracten verkochten meer dan 10 keer het jaarinkomen van geschoolde ambachtslieden.

De tulpenbel stortte in vanaf februari 1637. Binnen enkele maanden verkochten tulpen voor 1/100 van hun piekprijzen.

Minsky's Theory of Financial Instability
De econoom Hyman P. Minsky is zeker geen begrip. Dankzij de kredietcrisis en de recessie van 2008-09 trok de theorie van Minsky over financiële instabiliteit echter veel aandacht en trok meer dan tien jaar na zijn overlijden in 1996 een toenemend aantal aanhangers. Minsky was een van de eerste economen die de ontwikkeling van financiële instabiliteit en de interactie ervan met de economie verklaren. Zijn boek "Stabilizing an Unstable Economy" (1986) werd beschouwd als een baanbrekend werk over dit onderwerp. (Raadpleeg voor meer informatie Riding The Market Bubble: Probeer dit niet thuis .)

Vijf stappen van een bel
Minsky identificeerde vijf fasen in een typische kredietcyclus - verplaatsing, boom, euforie, winstneming en paniek. Hoewel er verschillende interpretaties van de cyclus zijn, blijft het algemene patroon van bellenactiviteit redelijk consistent.

1. Verplaatsing : een verplaatsing treedt op wanneer beleggers verliefd raken op een nieuw paradigma, zoals een innovatieve nieuwe technologie of rentevoeten die historisch laag zijn. Een klassiek voorbeeld van verplaatsing is de daling van het tarief van de federale fondsen van 6, 5% in mei 2000 tot 1% in juni 2003. Over deze periode van drie jaar daalde de rente op 30-jarige hypotheken met vaste rente met 2, 5 percentage wijst op een historisch dieptepunt van 5, 21%, het zaaien van de zaden voor de behuizing bubble.
2. Boom : eerst stijgen de prijzen langzaam, na een verplaatsing, maar krijgen dan momentum naarmate meer en meer deelnemers de markt betreden, waardoor de fase voor de boomfase wordt bepaald. Tijdens deze fase trekt het betreffende activum brede media-aandacht. Angst om iets te missen wat een unieke kans zou kunnen zijn, leidt tot meer speculatie, waardoor steeds meer deelnemers meedoen.
3. Euphoria : tijdens deze fase wordt voorzichtigheid in de wind gegooid, aangezien de activaprijzen omhoogschieten. De "grotere dwaas" theorie speelt zich overal af. Waarderingen bereiken extreme niveaus tijdens deze fase. Bijvoorbeeld, op het hoogtepunt van de Japanse onroerendgoedzeepbel in 1989 verkocht land in Tokio voor maar liefst $ 139.000 per vierkante voet, of meer dan 350 keer de waarde van onroerend goed in Manhattan. Na het uiteenspatten van de bubbel verloor onroerend goed ongeveer 80% van zijn opgeblazen waarde, terwijl de aandelenkoersen met 70% daalden. Evenzo was op het hoogtepunt van de internetzeepbel in maart 2000 de gecombineerde waarde van alle technologieaandelen op de Nasdaq hoger dan het BBP van de meeste landen.
   Tijdens de euforische fase worden nieuwe waarderingsmaatregelen en statistieken aangeprezen om de niet-aflatende stijging van de activaprijzen te rechtvaardigen.
4. Winst nemen : Tegen die tijd is het slimme geld - het opvolgen van de waarschuwingssignalen - over het algemeen posities uitverkocht en neemt het winst. Maar het inschatten van het exacte tijdstip waarop een bubbel het gevolg is van een ineenstorting kan een moeilijke oefening zijn en uiterst gevaarlijk voor de financiële gezondheid, omdat, zoals John Maynard Keynes het uitdrukte, "de markten langer irrationeel kunnen blijven dan u solvabel kunt blijven." Merk op dat er slechts een relatief kleine gebeurtenis nodig is om een ​​bubbel te prikken, maar als deze eenmaal is geprikt, kan de bubbel niet meer "opblazen". In augustus 2007 stopte bijvoorbeeld de Franse bank BNP Paribas de opname van drie beleggingsfondsen met een substantiële blootstelling aan Amerikaanse subprime-hypotheken omdat het hun bezit niet kon waarderen. Hoewel deze ontwikkeling aanvankelijk de financiële markten in de war bracht, werd deze de komende maanden opzij geschoven, omdat de wereldwijde aandelenmarkten nieuwe hoogtepunten bereikten. Achteraf gezien was deze relatief kleine gebeurtenis inderdaad een waarschuwing voor de turbulente tijden die zouden komen.
5. Paniek : In de paniekfase keren de activaprijzen de koers om en dalen ze net zo snel als ze waren gestegen. Beleggers en speculanten, die geconfronteerd worden met margestortingen en valutawaarden van hun bezit, willen ze nu tegen elke prijs liquideren. Terwijl het aanbod de vraag overweldigt, dalen de activaprijzen scherp. Een van de meest levendige voorbeelden van wereldwijde paniek op financiële markten deed zich voor in oktober 2008, weken nadat Lehman Brothers faillissement had verklaard en Fannie Mae, Freddie Mac en AIG bijna instortten. De S&P 500 daalde die maand bijna 17%, zijn negende slechtste maandelijkse prestatie. In die ene maand verloren de wereldwijde aandelenmarkten maar liefst $ 9, 3 biljoen van 22% van hun gecombineerde marktkapitalisatie.

Anatomie van een voorraadbel
Tal van internetgerelateerde bedrijven maakten hun publieke debuut op spectaculaire wijze in de laatste jaren negentig voordat ze in 2002 in de vergetelheid raakten. We gebruiken het voorbeeld van eToys om te illustreren hoe een aandelenbel zich meestal afspeelt.

In mei 1999, met de internetrevolutie in volle gang, had eToys een zeer succesvolle beursintroductie, waarbij aandelen van $ 20 elk escaleerden naar $ 78 op hun eerste handelsdag. Het bedrijf was op dat moment minder dan drie jaar oud en had de omzet gegroeid tot $ 30 miljoen voor het jaar eindigend op 31 maart 1999, van $ 0, 7 miljoen in het voorgaande jaar. Beleggers waren erg enthousiast over de vooruitzichten van het aandeel, met de algemene gedachte dat de meeste speelgoedkopers speelgoed online zouden kopen in plaats van in winkels zoals Toys "R" Us. Dit was de verplaatsingsfase van de bel.

Terwijl de 8, 3 miljoen aandelen op de eerste dag van de handel op de Nasdaq stegen, wat een marktwaarde van $ 6, 5 miljard opleverde, wilden beleggers het aandeel graag kopen. Terwijl eToys een nettoverlies van $ 28, 6 miljoen had geboekt op een omzet van $ 30 miljoen in het meest recente fiscale jaar, verwachtten beleggers dat de financiële situatie van het bedrijf het beste zou veranderen. Tegen de tijd dat de markten op 20 mei sloten, droeg eToys een prijs / verkoopwaarde die veel groter was dan die van rivaliserend Toys "R" Us, dat een sterkere balans had. Dit markeerde de boom / euforie stadia van de bel.

Kort daarna daalde eToys met 9% vanwege de bezorgdheid dat potentiële verkoop door insiders van bedrijven de aandelenprijs zou kunnen verlagen, na het verstrijken van lockup-overeenkomsten die beperkingen oplegden aan voorkennis. Het handelsvolume was die dag uitzonderlijk zwaar, negen keer het daggemiddelde van drie maanden. De daling van de dag bracht de daling van het aandeel van zijn recordhoogte van $ 86 tot 40%, wat dit identificeerde als de winstgevende fase van de bubbel.

In maart 2000 was eToys 81% gedaald vanaf de piek in oktober tot ongeveer $ 16 vanwege bezorgdheid over zijn uitgaven. Het bedrijf gaf een buitengewone $ 2, 27 uit aan advertentiekosten voor elke dollar aan gegenereerde inkomsten. Hoewel de investeerders zeiden dat dit de nieuwe economie van de toekomst was, is een dergelijk bedrijfsmodel gewoon niet duurzaam.

In juli 2000 meldde eToys dat het fiscale verlies in het eerste kwartaal was toegenomen tot $ 59, 5 miljoen, vergeleken met $ 20, 8 miljoen een jaar eerder, zelfs toen de omzet in deze periode verdrievoudigde tot $ 24, 9 miljoen. Het heeft 219.000 nieuwe klanten toegevoegd tijdens het kwartaal, maar het bedrijf was niet in staat om winst te maken. Tegen die tijd, met de voortdurende correctie in technologieaandelen, handelde het aandeel rond de $ 5.

Tegen het einde van het jaar, met nog steeds stijgende verliezen, zou eToys niet voldoen aan zijn fiscale voorspelling voor het derde kwartaal en had hij nog maar vier maanden contant geld over. Het aandeel, dat sinds maart in de paniekverkoop van internetgerelateerde aandelen was verstrikt en voor iets meer dan $ 1 handelde, daalde in februari 2001 met 73% tot 28 cent. Aangezien het bedrijf geen stabiele aandelenkoers had behouden van minstens $ 1, werd het van de Nasdaq geschrapt.

Een maand nadat het personeelsbestand met 70% was verminderd, liet eToys de resterende 300 werknemers los en werd gedwongen failliet te gaan. Tegen die tijd had eToys de afgelopen drie jaar $ 493 miljoen verloren en had $ 274 miljoen aan uitstaande schulden.

Gevolgtrekking
Zoals Minsky en een aantal andere experts menen, zijn speculatieve bubbels in een of ander activum onvermijdelijk in een vrijemarkteconomie. Als u echter vertrouwd raakt met de stappen die betrokken zijn bij het vormen van bellen, kunt u de volgende stap herkennen en voorkomen dat u een ongewilde deelnemer wordt. (Leer hoe u aandelen kunt vermijden die afwijken van de basisprincipes. Lees Cults uitzoeken .)