Niveau belasting
Een niveaubelasting, een jaarlijkse vergoeding die wordt afgetrokken van de beleggingsfondsen van een belegger om de distributie- en marketingkosten te betalen zolang de belegger het fonds houdt. Voor het grootste deel gaat deze vergoeding naar tussenpersonen die de aandelen van een fonds verkopen aan het particuliere publiek. De niveaubelasting zal de winstmarge van een investering verlagen.
Een niveaubelasting wordt ook wel "12b-1 fee" genoemd. De vergoeding is een uitgave die de belegger betaalt voor het houden van dit specifieke type effect. Alle ladingen, inclusief front-end en back-end ladingen, zijn een soort verkoopkosten die worden opgelegd op de aankoop van een beleggingsfonds.
Hoe niveau ladingen werken
Fondsbelasting is een vergoeding of servicekosten berekend op een beleggingsfonds. Er zijn drie primaire manieren waarop een belegger deze kosten zal betalen. Belastingen worden gescheiden van de kosten van een fonds en vormen een extra vergoeding voor het bezit van het effect.
Level load-aandelen, of Klasse C-aandelen, worden geleverd met jaarlijkse kosten, vastgesteld op een vast percentage en door de belegger gedurende het hele jaar ingediend. Een niveaubelasting betaalt voor marketing, distributie en onderhoud van fondsen. Ter vergelijking, een front-endbelasting brengt kosten met zich mee wanneer de aandelen worden gekocht en een back-endbelasting beoordeelt kosten wanneer de belegger aandelen verkoopt.
De berekening van de niveau-load-aandelenvergoedingen is afkomstig van het gemiddelde nettovermogen van het beleggingsfonds. Een ander verschil tussen de niveaubelasting en andere belastingen zit in de berekening van de kostenratio van een fonds. Front- en back-end belastingen maken geen deel uit van de kostenratio. De kostenratio omvat echter niveaubelasting, 12b-1 kosten. Hoewel het belastingpercentage niet verandert, zal de dollarwaarde van de belasting duurder worden en het rendement van het fonds continu aantasten als de intrinsieke waarde van het fonds stijgt door kapitaalgroei.
In de Investment Company Act van 1940 is het maximaal toegestane bedrag voor 12b-1 kosten vastgesteld. Deze vergoedingen liggen tussen 0, 25 en 1%. Vergoedingen dekken de kosten van het beheer van het beleggingsfonds en omvatten advieskosten, marketing, distributie en reclame. Fondsen die het tarief van 0, 25 niet overschrijden, kunnen zichzelf no-load fondsen noemen.
Dit beetje magie, evenals de twijfelachtige noodzaak voor de 12b-1 in een robuuste beleggingsfondsomgeving, heeft de rechtvaardiging voor het voortgezette gebruik van niveaubelasting onder aanzienlijk toezicht van de consument en de regelgeving geplaatst.
Belangrijkste leerpunten
- Niveaubelastingen zijn vergoedingen betaald voor de verkoop van aandelen in beleggingsfondsen door beleggers als een vast percentage gedurende het hele jaar.
- Deze kunnen worden vergeleken met front-end of back-end belastingen die investeerders in rekening brengen op het moment van aankoop of verkoop.
- Aandelen met niveaubelastingen worden aangeduid als Klasse C-aandelen.
- Belastingkosten dekken de kosten van het beheer van het beleggingsfonds en omvatten advieskosten, marketing, distributie en reclame.
Voordelen van niveaubelastingen
Met level-load-betalingen kunnen beleggers commissiebetalingen spreiden, en kunnen vanaf het begin het volledige investeringsbedrag in het fonds worden geïnvesteerd, omdat er geen commissie vooraf is te betalen. Op dezelfde manier ontvangt de belegger met de back-end belasting de winst bij verkoop zonder aftrek van de definitieve commissiekosten.
Niveaubelastingen verschijnen onder de andere vergoedingen die in het prospectus van een beleggingsfonds worden vermeld, maar het is slechts een van de verschillende soorten kosten die de belegger kan betalen. Bij het onderzoeken van beleggingen moeten beleggers dus zorgvuldig rekening houden met de volledige reikwijdte van alle bijbehorende vergoedingen bij elke belegging, niet alleen het dollarbedrag van de niveaubelasting.
Voorbeeld uit de echte wereld
Overweeg een belegger die $ 100.000 investeert in het beleggingsfonds van XYZ Company. Het heeft een jaarlijkse niveaubelasting van 4%. In het eerste jaar groeit de investering naar $ 120.000, maar de bedoeling is om het fonds te blijven houden.
Aan het einde van het eerste jaar zijn de kosten $ 4.800 ($ 120.000 x 0, 04) betaald uit opbrengsten aan de fondsmaatschappij, waardoor $ 115.200 op de rekening blijft staan. De belegger houdt het fonds nog een jaar aan en groeit tot $ 140.000. Aan het einde van het tweede jaar zijn ze 4% van $ 140.000 ($ 5.600) verschuldigd waardoor de belegger een saldo van $ 134.400 heeft.
Deze betalingsstructuur blijft bestaan zolang een belegger de aandelen in het fonds bezit. De snelheid van de belasting is constant niveau, maar de betalingsbedragen stijgen naarmate de investering in waarde toeneemt.
Laten we zeggen dat een belegger dezelfde hoeveelheid geld in hetzelfde XYZ-beleggingsfonds heeft belegd, maar ze besloten de aandelen minder dan een jaar later te verkopen. Ze moeten nog steeds een betaling uitvoeren tegen het niveau van het laadniveau. Als de $ 100.000 aan het einde van acht maanden was gegroeid tot $ 105.000, dan zouden ze nog steeds 4% van de $ 105.000 verschuldigd zijn. Op deze manier, wanneer een belegger klaar is om een investering met een level-load betalingsstructuur te verkopen, is de laatste betaling vergelijkbaar met een back-end load, hoewel de koers meestal kleiner is.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.