De vijf krachten van Porter analyseren op JPMorgan (JPM)

Een vijf krachtenanalyse van Porter van JPMorgan Chase (NYSE: JPM) laat zien dat de sterkste krachten waarmee het bedrijf rekening moet houden, concurrentie van rivalen in de industrie, de onderhandelingspositie van consumenten en de dreiging van vervangende producten zijn. Onderhandelingsmacht van leveranciers is een mindere kracht en de dreiging van nieuwkomers in de industrie is minimaal.

Het Five Forces-model van de Porter

Het vijfkrachtenmodel, ontwikkeld door Michael Porter, is een hulpmiddel voor bedrijfsanalyse dat de relatieve sterkte onderzoekt van vijf primaire krachten die de concurrentie binnen vrijwel elke bedrijfstak bepalen. De analyse van de vijf krachten van Porter houdt rekening met het concurrentieniveau tussen de toonaangevende bedrijven in een branche en kijkt vervolgens naar vier andere factoren die van invloed zijn op de branche en het succes van bedrijven daarin: de onderhandelingspositie van leveranciers, de onderhandelingspositie van consumenten of klanten, de dreiging van nieuwkomers in de industrie en de dreiging van vervangende producten.

Een overzicht van JPMorgan Chase

JPMorgan Chase is een groot wereldwijd bedrijf voor bankholding en financiële dienstverlening. Het is een universeel bankbedrijf dat commerciële, retail- en investeringsbankdiensten aanbiedt. Het is een van de vier belangrijkste geldcentrumbanken in de Verenigde Staten, samen met Wells Fargo, Bank of America en Citigroup. Met meer dan $ 2, 3 biljoen aan activa is JPMorgan een van de 10 grootste banken ter wereld. JPMorgan aandelen hebben een marktkapitalisatie van $ 210 miljard. Het bedrijf opereert als een bankholding met een aantal dochterondernemingen die zich bezighouden met de vier belangrijkste gebieden van de financiële onderneming: retailbanking, commercieel bankieren, bedrijfs- en investeringsbankieren en vermogensbeheer. JPMorgan biedt naast reguliere retail-, commerciële en investeringsbankdiensten treasury-diensten, kredietbrieven voor binnenlandse of internationale betalingen, deviezen, fondsadministratie en private banking-diensten.

Concurrentie van industriële rivalen

De concurrentie binnen de industrie is de sterkste van de vijf krachten van Porter voor JPMorgan Chase. Het bedrijf ondervindt in eigen land hevige concurrentie van de andere drie grote geldcentrumbanken en wereldwijd van andere grote multinationale bankbedrijven, zoals HSBC en Barclays. Een van de industrie-elementen die het belang van concurrentie versterkt, zijn de relatief lage overstapkosten waarmee consumenten worden geconfronteerd, met name op het gebied van retail en commercial banking. De grote banken, net als de belangrijkste mobiele telefoonbedrijven, breiden voortdurend aanbiedingen uit om klanten weg te trekken van andere banken.

JPMorgan gaat op drie manieren om met industriële concurrentie. Het probeert zich in de markt te onderscheiden in de eerste plaats op basis van zijn lange, erkende erfgoed en ervaring. Het doel is om voorop te blijven lopen in het aanbieden van klantgemak en goedkope en geavanceerde diensten. Het heeft een geschiedenis van het verwerven van kleinere banken, waardoor enige potentiële concurrentie van de markt werd verwijderd.

De onderhandelingsmacht van consumenten

Het algemene onderhandelingsvermogen van consumenten is een belangrijke factor die de industrie beïnvloedt. Individuele consumenten, met name op de markt voor retailbankieren, hebben relatief weinig onderhandelingsmacht, aangezien het verlies van een rekening een minimale impact heeft op de resultaten van JPMorgan. Over het geheel genomen is de onderhandelingspositie van consumenten echter groter, omdat de bank het zich niet kan veroorloven om massadefecten van deposanten te lijden. Zakelijke en vermogende particulieren (HNWI) hebben relatief grotere onderhandelingskracht, omdat het verlies van aanzienlijke rekeningen en inkomstenbronnen de winstgevendheid van de bank aanzienlijk kunnen beïnvloeden.

JPMorgan pakt het probleem van de onderhandelingspositie van klanten voornamelijk aan door aantrekkelijke aanbiedingen uit te breiden naar potentiële nieuwe klanten. Het doet ook voortdurend inspanningen om bestaande klanten extra rekeningen te laten openen en zich aan te melden voor extra diensten, wat de overstapkosten voor consumenten effectief verhoogt door het voor hen lastiger te maken om hun financiën over te dragen naar een andere bank.

De dreiging van vervangende producten

De dreiging van vervangende producten is toegenomen in de banksector, omdat bedrijven buiten de industrie zijn begonnen met het aanbieden van gespecialiseerde financiële diensten die traditioneel alleen verkrijgbaar waren bij banken. Voorbeelden van dergelijke vervangende producten zijn betalingsverwerking en overdrachtsservices zoals PayPal en Apple Pay, prepaid debetkaarten en online peer-to-peer geldschieters zoals Prosper.com of LendingClub.com. Het binnendringen van deze vervangende diensten heeft zowel JPMorgan als de andere grote banken aanzienlijke inkomsten gekost.

JPMorgan heeft gereageerd met initiatieven die een divisie omvatten die zich richt op kredietverlening aan kleine bedrijven en het opzetten van een eigen digitale portefeuilleservice, Chase Pay.

De onderhandelingsmacht van leveranciers

De twee belangrijkste leveranciers voor een bank zijn de inleggers, die de primaire bron van kapitaal leveren, en werknemers, die de bron van arbeid leveren. Wat spaarders betreft, is de situatie in wezen dezelfde als die welke wordt bepaald onder de onderhandelingsmacht van consumenten. Individuele spaarders, anders dan grote zakelijke of HNWI-spaarders, hebben relatief weinig onderhandelingsmacht, maar over het geheel genomen is hun onderhandelingspositie aanzienlijk.

De benadering van JPMorgan om met deze marktwerking om te gaan, is wederom ijverig werken om nieuwe klanten aan te trekken en de mate te vergroten waarin bestaande spaarders via JPMorgan fondsen en toegangsdiensten aanhouden. Wat betreft de onderhandelingspositie van arbeidskrachten, hebben individuele leveranciers weinig onderhandelingsmacht anders dan belangrijke uitvoerende werknemers. JPMorgan moet haar algehele onderhandelingsmacht aanpakken door een aantrekkelijk salaris en voordelenpakket aan te bieden om de beste werknemers te behouden.

De dreiging van nieuwe deelnemers aan de industrie

De dreiging van nieuwkomers als een belangrijke factor binnen de industrie is relatief klein. Elk bedrijf dat rechtstreeks op hetzelfde niveau met JPMorgan of de andere grote Amerikaanse geldcentrumbanken probeert te concurreren, zou aanzienlijke obstakels tegenkomen. De belangrijkste obstakels voor potentiële nieuwkomers zijn de enorme hoeveelheid kapitaal die nodig is, de tijd die nodig is om een ​​significante merkidentiteit te vestigen en de talloze en omslachtige overheidsvoorschriften die van toepassing zijn op de werking van banken.

In de toekomst zullen JPMorgan en andere grote banken echter waarschijnlijk te maken krijgen met toenemende concurrentiedreigingen in de sector die worden veroorzaakt door grote banken in ontwikkelingslanden zoals China, die uiteindelijk op een meer internationale schaal zullen concurreren.