Obligaties aan toonder: van populair tot verboden

Obligaties aan toonder zijn door de overheid of bedrijven uitgegeven schuldinstrumenten die verschillen van traditionele obligaties, in die zin dat ze niet zijn geregistreerd als beleggingseffecten. Bijgevolg bestaan ​​er geen gegevens die de namen van de eigenaren vermelden. Dientengevolge is degene die fysiek het papier bezit waarop de obligatie is uitgegeven, de vermoedelijke eigenaar, die hem of haar een grotere mate van anonimiteit geeft dan de meer gangbare aangeboden obligaties. Maar aangezien er geen beleggersnamen fysiek voorkomen op obligaties aan toonder, is het bijna onmogelijk om dergelijke obligaties terug te krijgen als ze verloren of vernietigd zijn.

Obligaties aan toonder verschillen ook op andere manieren van traditionele obligaties. Hoewel beide soorten obligaties de vervaldata en rentetarieven vermelden, zijn coupons aan toonder voor rentebetalingen fysiek aan het effect verbonden en moeten ze bij een gemachtigde agent worden ingediend om de betaling te ontvangen.

Belangrijkste leerpunten

• Obligaties aan toonder zijn vastrentende instrumenten waarvan de certificaten geen persoonlijke informatie van de houder bevatten.
• Vanwege de anonimiteit van obligaties aan toonder is het onmogelijk om hun rechtmatige eigenaar te bepalen als ze worden gestolen,
• Obligaties aan toonder worden vaak gebruikt door oneerlijke personen, die ervoor kiezen hun winsten op deze beleggingen niet aan te geven, in een poging om belastingen te ontwijken.
• Criminele activiteiten waarbij obligaties aan toonder zijn betrokken, zijn een frequent plot geweest in boeken en films.

Een korte geschiedenis van obligaties aan toonder

In de Verenigde Staten werden obligaties aan toonder voor het eerst geïntroduceerd aan het einde van de 19e eeuw om Wederopbouw te financieren tijdens het tijdperk na de burgeroorlog. Deze investeringen bleken direct populair, omdat ze gemakkelijk konden worden overgedragen en omdat miljoenen dollars konden worden uitgegeven met relatief weinig certificaten, wat transacties vereenvoudigde. Europa en Zuid-Amerika volgden al snel en gaven vergelijkbare obligaties uit voor gebruik op hun eigen financiële markten.

Obligaties aan toonder worden ook couponobligaties genoemd omdat de fysieke obligatiecertificaten bijgevoegde coupons bevatten die bij een erkende agent kunnen worden ingewisseld voor halfjaarlijkse rentebetalingen. Deze activiteit wordt gewoonlijk "knippen coupons" genoemd.

De risico's van obligaties aan toonder

Er is geen geregistreerde naam van de eigenaar gedrukt op het gezicht van een obligatie aan toonder, waardoor in het verleden rente en hoofdsom zonder vragen kunnen worden betaald aan iedereen die een obligatiecertificaat aanbiedt. Voorafgaand aan beperkingen die in 2010 werden opgelegd, hoeft een houder van een obligatie aan toonder alleen certificaten op de vervaldag in te dienen bij de agent van de emittent om deze anoniem te verzilveren voor de nominale waarde. Hoewel snel, hield deze praktijk intrinsiek risico in, omdat de band werd gestolen, was er geen manier om de band terug te traceren tot de rechtmatige begunstigde.

Deze instrumenten waren ook problematisch als obligatie-emittenten hun verplichtingen om de rente en de hoofdbetalingen te betalen niet nakwamen. In dergelijke omstandigheden moesten beleggers, als zij ervoor kozen gerechtelijke stappen te ondernemen, afstand doen van hun anonimiteit en daarmee het doel van het kopen van dergelijke obligaties tenietdoen.

In een beroemd geval in de late jaren 1920 gaven Duitse banken vele miljoenen dollars aan obligaties aan toonder uit, als onderdeel van de inspanningen van Duitsland om de landbouw te verbeteren. Hoewel de obligaties in 1958 zouden moeten vervallen en in New York betaalbaar zouden moeten zijn, is tot op de dag van vandaag geen rente of hoofdsom betaald.

Crimineel gebruik van obligaties aan toonder

Obligaties aan toonder zijn van oudsher het favoriete financiële instrument voor witwassers, belastingontduikers en anderen die zakelijke transacties willen verbergen. Fraude aan toonder is zelfs een veel voorkomend onderwerp geweest in literatuur en Hollywood-films. In de klassieke roman The Great Gatsby uit 1925 was het mysterieuze hoofdpersonage gepland om obligaties aan toonder van twijfelachtige oorsprong te verkopen. En in films uit de late 20e eeuw Beverly Hills Cop, Die Hard, Heat en Panic Room stelen schurken miljoenen dollars aan obligaties aan toonder.

Het gebruik van obligaties aan toonder om belasting te ontwijken werd populairder na de Eerste Wereldoorlog. Hun illegaal gebruik bleef bestaan ​​tot de Tax Equity and Fiscal Responsibility Act van 1982, die de nieuwe uitgifte van obligaties aan toonder in de Verenigde Staten verbood. Interessant is dat eurobonds nog steeds worden uitgegeven als elektronische obligaties aan toonder, en Amerikaanse bedrijven kunnen hun obligaties in die vorm op de Europese markt uitgeven.

De toekomst van obligaties aan toonder

De meeste obligaties aan toonder die momenteel in omloop zijn, zijn uitgegeven wanneer de rentetarieven relatief hoog waren. Bijgevolg werden velen vóór hun vervaldatum gebeld om de boekhoudkosten voor emittenten te verlagen. Huidige aflossingen zijn bijna onbestaand geworden vanwege een wet uit 2010 die banken en brokers van hun aflossingsverantwoordelijkheid heeft ontheven. Toen, twee jaar later in 2012, werden veel papieren certificaten die nog in omloop waren, ondergebracht bij de Depository Trust Company (DTC), vernietigd tijdens Superstorm Sandy.

Het komt neer op

Obligaties aan toonder zijn gemakkelijk overdraagbare anonieme schuldinstrumenten die bepaalde voordelen hebben ten opzichte van andere vormen van valuta. Maar deze eigenschappen hebben van toonderobligaties een populair voertuig gemaakt dat criminelen exploiteren om de wet te omzeilen. Als gevolg hiervan blijft de toekomst van obligaties aan toonder onzeker en lopen door de VS uitgegeven obligaties uit naar uitsterven.

[Belangrijk: alle obligaties aan toonder uitgegeven door de US Treasury zijn vervallen.]