De grootste voorraad oplichting aller tijden

Als u begrijpt hoe rampen beleggers in het verleden hebben overkomen, kunnen huidige beleggers deze in de toekomst vermijden. Hier zijn enkele van de belangrijkste gevallen aller tijden waarin bedrijven hun investeerders verraden. Sommige van deze gevallen zijn echt geweldig. Probeer ze te bekijken vanuit het perspectief van een aandeelhouder. Helaas konden de betrokken aandeelhouders niet weten wat er echt aan de hand was toen ze werden misleid om te beleggen.

ZZZZ Best, 1986

Barry Minkow, de eigenaar van dit bedrijf, beweerde dat dit tapijtreinigingsbedrijf uit de jaren 80 de 'General Motors of tapijtreiniging' zou worden. Minkow leek een multi-miljoen dollar bedrijf op te bouwen, maar hij deed dit door valsheid in geschrifte en diefstal. Hij creëerde meer dan 10.000 valse documenten en kwitanties zonder dat iemand iets vermoedde.

Hoewel zijn bedrijf een complete fraude was, bedoeld om accountants en investeerders te misleiden, heeft Minkow meer dan $ 4 miljoen uitgegeven om een ​​kantoorgebouw in San Diego te leasen en te renoveren. ZZZZ Best werd in december 1986 openbaar en bereikte uiteindelijk een marktkapitalisatie van meer dan $ 200 miljoen. Verbazingwekkend genoeg was Barry Minkow toen nog maar een tiener! Hij werd veroordeeld tot 25 jaar gevangenisstraf.

Centennial Technologies, 1996

In december 1996 noteerden Emanuel Pinez, de CEO van Centennial Technologies, en zijn management dat het bedrijf $ 2 miljoen aan inkomsten uit pc-geheugenkaarten verdiende. Het bedrijf stuurde echter echt fruitmanden naar klanten. De werknemers creëerden vervolgens nepdocumenten als bewijs dat ze de verkoop registreerden. Het aandeel van Centennial steeg met 451% tot $ 55, 50 per aandeel op de New York Stock Exchange (NYSE).

Volgens de Securities and Exchange Commission (SEC) overschatte Centennial tussen april 1994 en december 1996 zijn inkomsten met ongeveer $ 40 miljoen. Verbazingwekkend genoeg rapporteerde het bedrijf een winst van $ 12 miljoen toen het ongeveer $ 28 miljoen had verloren. Het aandeel daalde naar minder dan $ 3. Meer dan 20.000 investeerders verloren bijna al hun investeringen in een bedrijf dat ooit als een schat van Wall Street werd beschouwd.

Bre-X Minerals, 1997

Dit Canadese bedrijf was betrokken bij een van de grootste aandelenzwendel in de geschiedenis. Het Indonesische goudbezit, dat naar verluidt meer dan 200 miljoen gram bevat, zou de rijkste goudmijn ooit zijn. De aandelenkoers voor Bre-X steeg omhoog naar een hoogtepunt van $ 280 (gesplitst aangepast), waardoor miljonairs 's nachts uit gewone mensen kwamen. Op het hoogtepunt had Bre-X een marktkapitalisatie van $ 4, 4 miljard.

Het feest eindigde op 19 maart 1997, toen de goudmijn frauduleus bleek te zijn en de voorraad kort daarop stortte. De grootste verliezers waren het pensioenfonds van de openbare sector in Quebec, dat $ 70 miljoen verloor, het pensioenplan voor leraren in Ontario, dat $ 100 miljoen verloor, en de pensioenraad van de gemeentelijke werknemers in Ontario, die $ 45 miljoen verloor.

Enron, 2001

Voorafgaand aan dit debacle was Enron, een in Houston gevestigd energiehandelsbedrijf, op basis van omzet, het zevende grootste bedrijf in de Verenigde Staten. Door een aantal gecompliceerde boekhoudpraktijken waarbij shellbedrijven werden gebruikt, kon Enron honderden miljoenen schulden uit zijn boeken houden. Dit deed beleggers en analisten voor de gek houden door te denken dat dit bedrijf fundamenteler stabieler was dan het in werkelijkheid was. Bovendien boekten de shell-bedrijven, gerund door Enron-leidinggevenden, fictieve inkomsten, waarbij ze in essentie meerdere keren een dollar aan inkomsten behaalden. Deze praktijk zorgde voor het verschijnen van ongelooflijke winstcijfers.

Uiteindelijk werd het complexe web van bedrog ontrafeld en daalde de aandelenkoers van meer dan $ 90 naar minder dan 70 cent. Toen Enron viel, nam Arthur Andersen, het vijfde toonaangevende accountantskantoor ter wereld op dat moment, mee. Andersen, de auditor van Enron, implodeerde in wezen nadat David Duncan, de hoofdauditor van Enron, opdracht gaf tot het vernietigen van duizenden documenten. Het fiasco van Enron maakte van de uitdrukking "kook de boeken" opnieuw een begrip.

WorldCom, 2002

Niet lang na de val van Enron werd de aandelenmarkt opgeschrikt door nog een boekhoudschandaal van een miljard dollar. Telecommunicatie-gigant WorldCom werd intensief onderzocht na weer een ander geval van serieus 'boeken koken'. WorldCom boekte bedrijfskosten als investeringen. Blijkbaar was het bedrijf van mening dat kantoorpennen, potloden en papier een investering in de toekomst van het bedrijf waren en daarom de kosten van deze artikelen over een aantal jaren hebben opgebracht (of geactiveerd).

In totaal werd voor $ 3, 8 miljard aan normale bedrijfskosten, die allemaal als uitgaven voor het fiscale jaar waarin ze werden gemaakt, moeten worden geregistreerd, als investeringen behandeld en over een aantal jaren geregistreerd. Deze kleine boekhoudtruc overdreef de winst fors voor het jaar dat de uitgaven werden gedaan. In 2001 rapporteerde WorldCom een ​​winst van ongeveer $ 1, 3 miljard. Het bedrijf werd zelfs steeds onrendabeler. Wie heeft het meest geleden in deze deal? De werknemers; tienduizenden van hen verloren hun baan. De volgende die het verraad voelden, waren de investeerders die moesten letten op de ingewikkelde ondergang van de aandelenkoers van WorldCom, omdat deze zakte van meer dan $ 60 tot minder dan 20 cent.

Tyco International, 2002

Omdat WorldCom het vertrouwen van beleggers al heeft geschud, zorgden de leidinggevenden bij Tyco ervoor dat 2002 een onvergetelijk jaar voor aandelen zou worden. Vóór het schandaal werd Tyco beschouwd als een veilige investering in blue chips, de productie van elektronische componenten, gezondheidszorg en veiligheidsapparatuur. Tijdens zijn bewind als CEO, Dennis Kozlowski, die door BusinessWeek als een van de top 25 bedrijfsmanagers werd gerapporteerd, haalde hij hordes geld van Tyco over in de vorm van niet-goedgekeurde leningen en frauduleuze aandelenverkoop.

Samen met CFO Mark Swartz en CLO Mark Belnick ontving Kozlowski $ 170 miljoen aan leningen met een lage tot geen rente zonder goedkeuring van de aandeelhouders. Kozlowski en Belnick hebben afgesproken 7, 5 miljoen aandelen niet-geautoriseerde Tyco-aandelen te verkopen voor een gerapporteerde $ 450 miljoen. Deze fondsen werden het bedrijf uit gesmokkeld, meestal vermomd als uitvoerende bonussen of voordelen. Kozlowski gebruikte de fondsen om zijn weelderige levensstijl te bevorderen, waaronder een handvol huizen, een berucht douchegordijn van $ 6.000 en een verjaardagsfeest van $ 2 miljoen voor zijn vrouw. Begin 2002 begon het schandaal langzaam te ontrafelen en zakte de aandelenkoers van Tyco in een periode van zes weken met bijna 80%. De leidinggevenden ontsnapten aan hun eerste hoorzitting vanwege een mistrial maar werden uiteindelijk veroordeeld en veroordeeld tot 25 jaar gevangenisstraf.

HealthSouth, 2003

Boekhouding voor grote bedrijven kan een moeilijke taak zijn, vooral wanneer leidinggevenden winstrapporten willen vervalsen. Aan het einde van de jaren negentig begon CEO en oprichter Richard Scrushy werknemers te instrueren om de omzet te verhogen en het netto-inkomen van HealthSouth te overschatten. Destijds was het bedrijf een van Amerika's grootste zorgverleners, groeide het snel en verwierf het een aantal andere zorggerelateerde bedrijven. Het eerste teken van problemen dook eind 2002 op toen Scrushy naar verluidt HealthSouth-aandelen ter waarde van $ 75 miljoen verkocht voordat een winstverlies werd vrijgegeven. Een onafhankelijk advocatenkantoor concludeerde dat de verkoop niet direct verband hield met het verlies en beleggers hadden de waarschuwing in acht moeten nemen.

Het schandaal ontvouwde zich in maart 2003, toen de SEC aankondigde dat HealthSouth de inkomsten met $ 1, 4 miljard overdreef. De informatie kwam aan het licht toen CFO William Owens, in samenwerking met de FBI, Scrushy opnam op de fraude. De gevolgen waren snel toen het aandeel in één dag daalde van een hoogtepunt van $ 20 tot een einde van 45 cent. Verbazingwekkend, de CEO werd vrijgesproken van 36 tellingen van fraude, maar werd later veroordeeld op beschuldiging van omkoping. Blijkbaar regelde Scrushy politieke bijdragen van $ 500.000, waardoor hij een plaats in de regelgevende instantie van het ziekenhuis kon innemen.

Bernard Madoff, 2008

Bernard Madoff, de voormalige voorzitter van de Nasdaq en oprichter van het marktproducerende bedrijf Bernard L. Madoff Investment Securities, werd door zijn twee zonen aangeworven en op 11 december 2008 gearresteerd wegens het uitvoeren van een Ponzi-regeling. De 70-jarige hield zijn hedgefonds-verliezen verborgen door vroege investeerders te betalen met geld van anderen. Dit fonds behaalde consequent elk jaar een winst van 11% gedurende 15 jaar. De veronderstelde strategie van het fonds, die werd gegeven als de reden voor deze consistente rendementen, was het gebruik van eigen optiehalsbanden die zijn bedoeld om de volatiliteit te minimaliseren. Deze regeling heeft beleggers gedupeerd van ongeveer $ 50 miljard.

Het komt neer op

Het ergste van deze oplichting is dat jullie investeerders blind waren. Degenen die veroordeeld zijn voor fraude, kunnen meerdere jaren in de gevangenis zitten, wat investeerders / belastingbetalers nog meer geld kost. De SEC werkt om dergelijke oplichting te voorkomen, maar met duizenden openbare bedrijven in Noord-Amerika is het bijna onmogelijk om ervoor te zorgen dat de ramp niet opnieuw zal toeslaan.

Is er een moraal in dit verhaal? Ja. Investeer altijd met zorg, en diversifieer, diversifieer, diversifieer. Het handhaven van een goed gespreide portefeuille zorgt ervoor dat dit soort gebeurtenissen u niet van de weg haalt, maar in plaats daarvan louter verkeersdrempels blijft op uw weg naar financiële onafhankelijkheid.