Blind zwembad
Een blinde pool is een programma voor directe participatie of een commanditaire vennootschap zonder een bepaald beleggingsdoel voor de fondsen die worden bijeengebracht door investeerders. In een blinde pool wordt geld opgehaald van beleggers, meestal op basis van de naamsbekendheid van een bepaalde persoon of onderneming. Ze worden meestal beheerd door een algemene partner die over een ruime discretionaire bevoegdheid beschikt om investeringen te doen. Een blinde pool kan enkele algemene doelstellingen hebben, zoals groei of inkomen, of een focus op een specifieke sector of activa. Er zijn meestal weinig beperkingen of waarborgen voor de beveiliging van beleggers. Blinde pools kunnen ook worden aangeduid als "blanco cheque verzekering" of een "blanco cheque aanbieden."
Inzicht in blinde zwembaden
De flexibiliteit die wordt geboden aan blinde pools geeft hen een voordeel ten opzichte van traditionele fondsen, die de neiging hebben om zelf opgelegde regels voor beleggingen te hanteren. Een onroerendgoedbeleggingstrust (REIT) moet bijvoorbeeld nog steeds in onroerend goed investeren, zelfs als de markt voor kantoorruimte of ander commercieel onroerend goed krimpt. Dit zou allesbehalve slechte prestaties op de korte termijn garanderen. Daarentegen zou een blinde poel de mogelijkheid hebben om ergens anders heen te gaan om betere kansen te vinden. Vaak zijn de enige criteria voor een blinde poolinvestering financiële prestatieparameters.
Een potentieel gebruik voor een blind pool-voertuig is om financiering te bieden voor de acquisitie van particuliere bedrijven om ze openbaar te maken buiten de traditionele regelgeving en registratieproces. Blinde pools worden veel gebruikt in energie-investeringen (olie- en gasbronnen) en onroerend goed (niet-verhandelde REIT's), evenals in sommige andere activa. Enkele van de grootste en meest gerespecteerde Wall Street-bedrijven hebben blinde pools onderschreven. Afgezien hiervan moeten beleggers echter zeer voorzichtig zijn met elke belegging zonder een bepaald doel vanwege het extra risico.
Belangrijkste leerpunten
- Blinde pools zijn een beleggingsinstrument dat zeer weinig beperkingen oplegt aan wat en hoe het fonds kan beleggen.
- Blinde pools verwierven in de loop van de tijd een slechte reputatie omdat sommige mensen misbruik maakten van de vrijheid om investeerders te fleece.
- Zelfs voor geavanceerde beleggers kan het evalueren van een blinde pool erg uitdagend zijn.
De geschiedenis van blinde zwembaden
Blinde pools zijn vaak een product van laattijdige marktconferenties, wanneer investeerders en financiers de neiging hebben om hebzuchtiger te worden dan verstandig en af te zien van gepaste zorgvuldigheid. Ze werden populair in de jaren 1980 en 1990 naast risicokapitaal en angel investing, maar veel frauduleuze deals met blinde pools gaven ze een slechte naam. Soms worden deze pools gemaakt en later opgelost zonder een enkele investering te doen - hoewel de beheerders of algemene partners nog steeds opdraaien met hoge vergoedingen. Sommige mensen gebruiken de term "blinde pool" ook om bedrijven te beschrijven die transparantie missen of weinig informatie aan aandeelhouders verstrekken.
Vanwege het stigma rond blinde pools zijn nieuwe variaties met iets meer gedefinieerde parameters opgedoken. Acquisitiebedrijven voor speciale doeleinden zijn bijvoorbeeld in wezen blinde pools met strengere controles.
Hoe blinde pools te evalueren
Blinde pools zijn over het algemeen niet gericht op de dagelijkse belegger, maar zelfs institutionele beleggers kunnen moeite hebben om ze goed te waarderen. De eerste stap bij het evalueren van een blinde pool is het onderzoeken van het prospectus, het aanbieden van een memorandum of een memorandum voor onderhandse plaatsing, meestal lange juridische documenten die beschrijven waarin het fonds kan beleggen en hoeveel autoriteit aan de beheerder wordt gegeven. Let daarom goed op de kleine lettertjes en de toelichtingen.
Aangezien blinde pools zo vrij van vorm zijn als het gaat om waar ze in kunnen investeren, kan het moeilijk zijn om ze te evalueren in de zin van vergelijkingen. Er zijn echter een paar technieken:
- Bekijk de eerdere prestaties van de algemene partner. Kijk voorbij rendement om te proberen een beeld te krijgen van hun beleggingsproces en kijk of het herhaalbaar is.
- Bekijk specifieke transacties om te zien of ze vergelijkbaar zijn met de huidige opportunity. Was de prestatie over de hele linie goed of afhankelijk van een paar grote winnaars?
- Heeft de algemene partner goede zakelijke relaties om ideeën en advies op te vragen?
- Hoe wordt de fondsmanager gecompenseerd? (Ze kunnen een stimulans hebben om te veel risico te nemen).