Een kort overzicht van de verzekeringssector

De verzekeringssector bestaat uit bedrijven die risicobeheer aanbieden in de vorm van verzekeringscontracten. Het basisconcept van verzekering is dat één partij, de verzekeraar, de betaling zal garanderen voor een onzekere toekomstige gebeurtenis. Ondertussen betaalt een andere partij, de verzekerde of de verzekeringnemer, een kleinere premie aan de verzekeraar in ruil voor die bescherming bij die onzekere toekomstige gebeurtenis.

Als een industrie wordt verzekering beschouwd als een langzaam groeiende, veilige sector voor beleggers. Deze perceptie is niet zo sterk als in de jaren zeventig en tachtig, maar is over het algemeen nog steeds waar in vergelijking met andere financiële sectoren.

Belangrijkste leerpunten

• De verzekeringsbranche bestaat uit verschillende soorten spelers die in verschillende ruimtes actief zijn.
• Levensverzekeringsmaatschappijen richten zich op de planning van legacy en het vervangen van de waarde van menselijk kapitaal, zorgverzekeraars dekken medische kosten en ongevallen- / ongevallenverzekeringen zijn gericht op het vervangen van de waarde van huizen, auto's of waardevolle spullen.
• Verzekeringsmaatschappijen kunnen worden gestructureerd als een traditionele aandelenvennootschap met externe investeerders, of onderlinge maatschappijen waar verzekeringnemers de eigenaars zijn.

Wat zijn de verschillende soorten verzekeringsmaatschappijen?

Niet alle verzekeringsmaatschappijen bieden dezelfde producten aan of bedienen hetzelfde klantenbestand. Tot de grootste categorieën verzekeringsmaatschappijen behoren ongevallen- en zorgverzekeraars; schadeverzekeraars; en financiële garanties. De meest voorkomende soorten persoonlijke verzekeringen zijn auto, gezondheid, huiseigenaren en het leven. De meeste personen in de Verenigde Staten hebben minstens een van deze soorten verzekeringen en autoverzekeringen zijn wettelijk verplicht.

Ongevallen- en gezondheidsbedrijven zijn waarschijnlijk de meest bekende. Deze omvatten bedrijven zoals UnitedHealth, Anthem, Aetna en AFLAC, die zijn ontworpen om mensen te helpen die fysiek zijn geschaad.

Levensverzekeringsmaatschappijen geven voornamelijk polissen uit die een uitkering bij overlijden betalen als een vast bedrag bij overlijden van de verzekerde aan hun begunstigden. Levensverzekeringspolissen kunnen worden verkocht als een looptijd, die minder duur is en aan het einde van de looptijd vervalt of permanent (meestal een volledige levensduur of universele levensduur), die duurder is maar een leven lang meegaat en een component voor contant geld heeft. Levensverzekeraars kunnen ook langdurige arbeidsongeschiktheidsverzekeringen verkopen die het inkomen van de verzekerde vervangen als ze ziek of gehandicapt worden. Bekende levensverzekeraars zijn Northwest Mutual, Guardian, Prudential en William Penn.

Schade- en ongevallenbedrijven verzekeren tegen ongevallen met niet-fysieke schade. Dit kan rechtszaken, schade aan persoonlijke bezittingen, auto-ongelukken en meer omvatten. Grote schade- en ongevallenverzekeraars zijn State Farm, Nationwide en Allstate.

Bedrijven hebben speciale soorten verzekeringen nodig die verzekeren tegen specifieke soorten risico's waarmee een bepaald bedrijf wordt geconfronteerd. Een fastfoodrestaurant heeft bijvoorbeeld een beleid nodig dat schade of letsel dekt als gevolg van het koken met een friteuse. Een autodealer is niet onderhevig aan dit soort risico's, maar heeft wel dekking nodig voor schade of letsel die tijdens testritten kan optreden.

Er zijn ook verzekeringspolissen beschikbaar voor zeer specifieke behoeften, zoals ontvoering en losgeld (K&R), medische wanpraktijken en beroepsaansprakelijkheidsverzekeringen, ook bekend als fouten- en omissiesverzekering.

Sommige bedrijven doen aan herverzekering om het risico te verminderen. Herverzekering is een verzekering die verzekeringsmaatschappijen kopen om zichzelf te beschermen tegen overtollige verliezen als gevolg van hoge blootstelling. Herverzekering is een integraal onderdeel van de inspanningen van verzekeringsmaatschappijen om zichzelf solvabel te houden en wanbetaling als gevolg van uitbetalingen te voorkomen, en toezichthouders verplichten het voor bedrijven van een bepaalde omvang en type.

Een verzekeringsmaatschappij kan bijvoorbeeld te veel orkaanverzekeringen afsluiten op basis van modellen die lage kansen tonen voor een orkaan die een geografisch gebied toebrengt. Als het ondenkbare zou gebeuren met een orkaan die die regio raakt, zouden aanzienlijke verliezen voor de verzekeringsmaatschappij kunnen ontstaan. Zonder herverzekering die een deel van het risico van de tafel neemt, kunnen verzekeringsmaatschappijen failliet gaan wanneer een natuurramp toeslaat.

Onderlinge versus aandelenverzekeringsmaatschappijen

Verzekeringsmaatschappijen worden geclassificeerd als aandelen of onderling afhankelijk van de eigendomsstructuur van de organisatie. Er zijn ook enkele uitzonderingen, zoals Blue Cross / Blue Shield en broederlijke groepen die nog een andere structuur hebben. Toch zijn aandelen- en onderlinge maatschappijen verreweg de meest gangbare manieren waarop verzekeringsmaatschappijen zichzelf organiseren.

Wereldwijd zijn er meer onderlinge verzekeringsmaatschappijen, maar in de VS zijn aandelenverzekeringsmaatschappijen groter dan de onderlinge verzekeraars.

Een aandelenverzekeringsmaatschappij is een onderneming die eigendom is van haar aandeelhouders of aandeelhouders, en het doel is om winst voor hen te maken. Verzekeringnemers delen niet rechtstreeks in de winst of het verlies van het bedrijf. Om als aandelenvennootschap te kunnen opereren, moet een verzekeraar een minimum aan kapitaal en een overschot bij de hand hebben voordat hij goedkeuring krijgt van de toezichthouders van de staat. Aan andere vereisten moet ook worden voldaan als de aandelen van het bedrijf openbaar worden verhandeld. Sommige bekende Amerikaanse aandelenverzekeraars zijn Allstate, MetLife en Prudential.

Een onderlinge verzekeringsmaatschappij is een onderneming die uitsluitend in handen is van de polishouders die "contractuele schuldeisers" zijn met stemrecht in de raad van bestuur. Over het algemeen worden bedrijven beheerd en worden activa (verzekeringsreserves, surplus, noodfondsen, dividenden) aangehouden voor het voordeel en de bescherming van de polishouders en hun begunstigden.

Het management en de raad van bestuur bepalen welk bedrag aan bedrijfsinkomsten elk jaar als dividend aan de polishouders wordt uitgekeerd. Hoewel niet gegarandeerd, zijn er bedrijven die elk jaar een dividend uitkeren, zelfs in moeilijke economische tijden. Grote onderlinge verzekeraars in de VS zijn onder andere Northwestern Mutual, Guardian Life, Penn Mutual en Mutual of Omaha.

Wat is verzekeringsvlotter?

Een van de interessantere kenmerken van verzekeringsmaatschappijen is dat zij in wezen het geld van hun klanten mogen gebruiken om voor zichzelf te beleggen. Dit maakt ze vergelijkbaar met banken, maar het beleggen gebeurt in nog grotere mate. Dit wordt soms 'de vlotter' genoemd.

Float treedt op wanneer een partij geld verstrekt aan een andere partij en geen terugbetaling verwacht tot na een omstandigheid. Dit mechanisme betekent in wezen dat verzekeringsmaatschappijen een positieve kapitaalkost hebben. Dit onderscheidt hen van private equity-fondsen, banken en beleggingsfondsen. Voor beleggers in aandelenverzekeringsmaatschappijen (of polishouders in onderlinge maatschappijen) betekent dit het potentieel voor stabielere rendementen met een lager risico.

Verzekeringen en financiële producten verkopen

Verzekeringsplannen zijn het belangrijkste product van de sector. De afgelopen decennia hebben echter een aantal bedrijfspensioenregelingen voor bedrijven en lijfrentes voor gepensioneerden opgeleverd.

Dit plaatst verzekeringsmaatschappijen in directe concurrentie met andere financiële activaproviders op dit soort producten. Inderdaad, veel verzekeringsagenten worden nu gebrandmerkt als full-service financiële adviseurs die zowel beschermingsproducten als investeringen, financiële planning en pensioenplanning aanbieden. Veel verzekeringsmaatschappijen hebben nu hun eigen makelaar-dealer, hetzij in eigen huis of in partnerschap.