Bouw uw portefeuille op met investeringen in infrastructuur

Veel beleggingsexperts zijn het erover eens dat infrastructuur een zeer lucratief investeringsgebied is. Dit geldt niet alleen in Amerika en andere ontwikkelde landen, maar ook in de ontwikkelingslanden.

Het aantal autobezitters in China zal bijvoorbeeld toenemen naarmate het land zich richting industrialisatie beweegt en de lonen stijgen. Dit is geweldig nieuws voor autofabrikanten, maar voor veel particulieren en instellingen kan de echte investeringskans worden geboden door de infrastructuur die gepaard gaat met deze buitengewone mobilisatiegolf. Spoorwegen, straten, elektriciteitscentrales en afvalverwijdering zijn essentieel om de economische dynamiek in ontwikkelingslanden te behouden. Lees verder voor een kijkje in infrastructuurinvesteringen en hoe u deze kunt gebruiken om grote winsten in uw portefeuille te genereren.

De ontwikkelende en ontwikkelde wereld
In Amerika en Europa wordt de oudere infrastructuur voortdurend vervallen en moet deze worden gerepareerd en vervangen. Deze afschrijving leidt tot miljarden dollars die worden uitgegeven aan het upgraden en onderhouden van deze infrastructuur. Tim Albrecht van DWS Funds in Europa legt uit: "We worden geconfronteerd met een unieke historische situatie. Zowel ontwikkelde als ontwikkelingslanden zullen hun infrastructuur moeten uitbreiden of vernieuwen". Dit gaat veel geld kosten.

Nergens ter wereld kan de publieke sector dit alleen financieren. Het heeft investeerders nodig - en veel van hen. Wat het allemaal zo aantrekkelijk maakt, is dat de inkomsten relatief onafhankelijk zijn van korte-termijn beurstrends en ook berekenbaar zijn.

De ineenstorting van de Interstate 35W-brug in Minneapolis, Minn. In augustus 2007 suggereert de noodzaak om het probleem van verouderende infrastructuur aan te pakken. Dit is een probleem, althans tot op zekere hoogte, in veel gebieden van de wereld; Booz Allen Hamilton, een technologisch adviesbureau, heeft voorspeld dat de kosten voor het opknappen, uitbreiden of aanleggen van wegen, stroom- en waterfaciliteiten (en andere infrastructurele benodigdheden) wereldwijd ongeveer $ 40 miljard zullen bedragen van 2007 tot 2032.

Overheden die de lokale infrastructuur willen verbeteren, moeten financiering zoeken voor grote projecten van grootschalige contracten met leveranciers, ingenieurs en aannemers.

De aard van infrastructuuractiva nader bekeken
Infrastructuuractiva hebben doorgaans hoge ontwikkelingskosten en een lange levensduur. Dit betekent dat ze over het algemeen op lange termijn worden beheerd en gefinancierd. In het verleden werd infrastructuur meestal gefinancierd en beheerd door overheden. Onlangs is deze rol afgenomen en is er meer privatisering en private financiering. Dit proces heeft het veld geopend voor particuliere investeerders.

Infrastructuur verwijst oorspronkelijk naar de rioleringen en andere delen van het meest elementaire raamwerk van een stad. Momenteel maken pijpleidingen, elektriciteitscentrales en allerlei transportroutes en vervoerders deel uit van de nationale en wereldwijde infrastructuur. Als gevolg hiervan houden beleggingsfondsen die gespecialiseerd zijn in dit gebied aandelen aan voor een breed scala van industrieën en sectoren. De risico's zijn doorgaans goed gediversifieerd en aantrekkelijk voor particuliere beleggers. Institutionele beleggers zijn ook begonnen met het plaatsen van geld op deze gebieden. Het Amerikaanse pensioenfonds CalPERS heeft bijvoorbeeld in november 2007 een plan aangekondigd om naar $ 2, 5 miljard over te schakelen naar een nieuw infrastructuurprogramma gericht op investeringen in nieuwe wegen, bruggen, havens en watersystemen.

De risico's
Er zijn twee hoofdsoorten risico's. Ten eerste zijn er activaspecifieke risico's met betrekking tot het ontwerp, de bouw en de werking van de specifieke infrastructuuractiva. Tijdens de bouwfase kan er bijvoorbeeld technisch, mechanisch of budget- en deadline-verplichtingen iets misgaan. De impact op de belegger kan variëren van rendementen die lager zijn dan verwacht, tot faillissement in de meest extreme gevallen.

Een tweede type risico betreft de activaklasse in het algemeen. De markt kan problemen veroorzaken door onverwachte en nadelige veranderingen in vraag of aanbod. Een rentestijging kan ook ernstige negatieve effecten hebben. Voor buitenlandse investeringen bestaat altijd het gevaar van ongunstige politieke ontwikkelingen en wisselkoersschommelingen. Bovendien wordt infrastructuur vaak gereguleerd door de overheid, die ook de uitkomst voor beleggers kan veranderen en beïnvloeden.

Mede door regelgeving hebben infrastructuurinvesteringen de neiging om inkomensstromen met een vrij lage groei op te leveren. Een dergelijke regelgeving beperkt de werking van projecten en kan een negatief effect hebben op de winstgevendheid. Om dit te compenseren, hebben de beleggingen doorgaans een hogere opbrengst dan beleggingen in aandelen. Het resultaat van deze twee factoren is een algemene trend van lagere koersvolatiliteit dan beleggingen in aandelen op de langere termijn. Veel van dergelijke investeringen worden daarom als defensief beschouwd, omdat ze gedurende de hele investeringscyclus een stabiel rendement moeten opleveren.

Het is echter belangrijk te benadrukken dat de aard van de onderliggende waarde belangrijk blijft en dat het risiconiveau hierdoor nog steeds aanzienlijk kan variëren. Dit kan worden verergerd in een relatief risicovolle macro-omgeving buiten de ontwikkelde wereld. Daarom zijn sommige (maar gelukkig niet alle) infrastructuurinvesteringen alleen voor avontuurlijke, risicominnende beleggers. (Zie Risico's en de risicopiramide bepalen en de risicotolerantie personaliseren voor meer informatie over risico's.)

Er zijn ook andere factoren die infrastructuurinvesteringen vrij complex kunnen maken, zoals een gebrek aan historische gegevens. Vooral in de ontwikkelingslanden zijn verschillende elementen van infrastructuurinvesteringen vrij nieuw. Het niveau van beschikbare informatie is dan niet vergelijkbaar met dat in geïndustrialiseerde landen. Aangezien dit echter ook over veel andere activaklassen kan worden gezegd, zou dit beleggers niet moeten afschrikken.

Welke beleggingsvehikels zijn er?
Er zijn verschillende manieren om te investeren in infrastructuur. De alternatieven variëren van gediversifieerde multi-activafondsen met een deel van hun activa in infrastructuurbezit, tot specifieke infrastructuurfondsen, tot aandelen in individuele projecten. Er zijn ook verschillende vormen van schuldinstrumenten beschikbaar.

Naast open-end beleggingsfondsen zijn er ook closed-end infrastructuurfondsen. Wereldwijde beleggingsondernemingen zoals ABN AMRO en The Carlyle Group, die beide Amerikaanse activiteiten hebben, zijn bijvoorbeeld op de markt voor dergelijke investeringen.

De gemiddelde persoon heeft mogelijk al enige blootstelling aan infrastructuurinvesteringen via grote pensioenfondsen. In Canada bijvoorbeeld heeft het Ontario Municipal Retirement System voor werknemers de Borealis Infrastructure Trust opgericht om te investeren in infrastructuur.

De Macquarie Infrastructure Company, de wereldleider in infrastructuurinvesteringen, is actief in de VS en biedt een aantal verschillende fondsen en beleggingsvehikels, sommige beursgenoteerd en sommige niet-beursgenoteerd.

Indexfondsen en exchange-traded funds (ETF's) zijn ook een mogelijkheid op het gebied van infrastructuur. Net als bij aandelenindexfondsen, die de S&P of vergelijkbare indexen benchmarken, zijn deze ook relatief kosteneffectief. Bovendien zijn er ETF's die de S&P Global Infrastructure Index volgen of gebruiken als benchmark, wat een eenvoudige methode kan zijn voor de gemiddelde belegger om een ​​liquide positie in infrastructuur te krijgen. (Voor meer informatie over ETF's en indexfondsen, zie ETF's versus indexfondsen: de verschillen kwantificeren en uw rendement vergelijken met indexen .)

En dan zijn er varianten met een hoog risico die voornamelijk of zelfs volledig in opkomende markten beleggen, zoals die in Azië. Daar kan veel geld worden verdiend, maar let op dienovereenkomstig hogere risico's.

Infrastructuurinvesteringen zijn historisch lucratief geweest. Het verleden is echter geen zekere leidraad voor de toekomst, en er zijn critici die waarschuwen voor bubbels en te veel geld die te weinig projecten achtervolgen. Desalniettemin kan er geen twijfel over bestaan ​​dat de juiste projecten nog steeds zeer levensvatbare, aantrekkelijke investeringen zijn en zullen blijven.

Infrastructuur in uw portefeuille
Met de over het algemeen veelbelovende vooruitzichten voor infrastructuur in de daaropvolgende jaren, lijkt het verstandig om een ​​bepaald deel van uw fondsen in deze sector te plaatsen. Afhankelijk van de structuur van uw portefeuille, risicovoorkeur en subjectieve houding ten opzichte van infrastructuur, kan 5-10% van uw totale fondsen zinvol zijn.

Zoals hierboven aangegeven, is het risicoscenario voor infrastructuurinvesteringen enigszins gemengd, maar er is voor elk wat wils. En over het algemeen blijft dit een investeringsveld met een extreem hoog potentieel.

conclusies
Naarmate de wegen, bruggen, stroom- en waterfaciliteiten van landen in verval raken, ontstaat de noodzaak om deze te repareren en te upgraden. Een soortgelijke drang naar infrastructuur doet zich voor in ontwikkelingslanden terwijl zij de wegen en voorzieningen aanleggen die zij nodig hebben voor een verhoogde industrialisatie. Omdat dit werk belangrijk is voor het handhaven van het economische momentum in elk land, biedt infrastructuur een solide investeringsruimte, hetzij via individuele aandelen, hetzij via beleggingsfondsen of beursfondsen.