Zakelijke oordeelsregel
De zakelijke beoordelingsregel is een juridisch principe dat bestuurders, functionarissen en agenten van een bedrijf immuniteit verleent tegen rechtszaken met betrekking tot bedrijfstransacties als wordt vastgesteld dat zij te goeder trouw hebben gehandeld. De regel veronderstelt dat de functionarissen van een bedrijf in het beste belang van het bedrijf handelen bij het nemen van beslissingen.
UITBREIDING Regel voor zakelijk oordeel
Bedrijfsleiders en andere managers zijn belast met het nemen van beslissingen die complex kunnen zijn en die op de lange termijn gevolgen kunnen hebben voor de gezondheid van het bedrijf. Vaak nemen officieren beslissingen zonder perfecte informatie en moeten ze de impact inschatten die de beslissingen zullen hebben. Soms kunnen beslissingen zoals een fusie met een ander bedrijf of acquisitie van een concurrent uiteindelijk leiden tot financieel verlies.
Goede trouwacties
De zakelijke beoordelingsregel biedt enige dekking voor deze beslissingen. Het wordt gebruikt door rechtbanken om te bepalen of een functionaris of directeur van een bedrijf aansprakelijk moet worden gesteld voor zijn of haar acties. Over het algemeen verleent het principe immuniteit voor aansprakelijkheid als wordt vastgesteld dat de officier te goeder trouw handelde, met de zorg die een gewoon persoon zou nemen als hij met dezelfde situatie geconfronteerd zou worden, en in wat de directeur redelijkerwijs geloofde dat het in het belang van de bedrijf.
Dit rechtsbeginsel creëert een vermoeden van onschuld in rechtszaken, maar kan worden vernietigd als wordt vastgesteld dat een officier de drie basisrichtlijnen niet heeft gevolgd. Het bestuur van een bedrijf kan bijvoorbeeld een overnamebod accepteren dat lager is dan de reële marktwaarde van het bedrijf. Als wordt vastgesteld dat de officieren de beslissing hebben overhaast of de hun toegewezen taken niet naar behoren hebben voltooid, kunnen de gerechten hun immuniteit opheffen.
De rechtbanken kunnen de immuniteit ook opheffen als wordt vastgesteld dat de functionaris in eigen belang handelde. Een functionaris die een functie krijgt bij een overnemende onderneming als hij of zij een lager bod accepteert, zou bijvoorbeeld niet in het beste belang van de onderneming handelen.
Bij beslissingen over zakenbeslissingen passen rechtbanken de Aronson-regel toe (uit de zaak Aronson v. Lewis, 473 A.2d 805, 814, Del. 1984) voor twee tests waaraan moet worden voldaan, volgens advocaat Steven Goldberg. "De klacht moet een specifiek feit betreffen dat een redelijke twijfel doet rijzen dat" (1) de bestuurders belangeloos en onafhankelijk zijn [of] (2) dat de betwiste transactie anders het product was van een geldige uitoefening van zakelijke oordeelsvorming. "De test staat vermeld in de onsamenhangende. "
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.