Hoe bewegingen in de Fed Funds Rate invloed hebben op de Amerikaanse dollar

Veranderingen in het tarief van de federale fondsen kunnen de Amerikaanse dollar beïnvloeden. Wanneer de Federal Reserve het tarief van de federale fondsen verhoogt, verhoogt dit doorgaans de rentetarieven in de hele economie. De hogere rendementen trekken investeringskapitaal aan van buitenlandse investeerders die een hoger rendement op obligaties en renteproducten zoeken.

Wereldwijde beleggers verkopen hun beleggingen in hun lokale valuta in ruil voor beleggingen in US dollar. Het resultaat is een sterkere wisselkoers ten gunste van de Amerikaanse dollar.

Belangrijkste leerpunten

• Wanneer de Federal Reserve het tarief van de federale fondsen verhoogt, verhoogt dit doorgaans de rentetarieven in de hele economie.
• De hogere rendementen trekken investeringskapitaal aan van buitenlandse investeerders die een hoger rendement op obligaties en renteproducten zoeken.
• Verhogingen of verlagingen van de koers van de fed-fondsen zijn redelijk goed gecorreleerd met bewegingen in de wisselkoers van de Amerikaanse dollar ten opzichte van andere valuta's.

Inzicht in de Fed Funds Rate

Het tarief van de federale fondsen is het tarief dat banken elkaar in rekening brengen voor het lenen van hun overtollige reserves of contanten. Sommige banken hebben teveel geld, terwijl andere banken mogelijk behoefte hebben aan liquiditeit op de korte termijn. Het fed fed-tarief is een streefpercentage dat is vastgesteld door de Federal Reserve Bank en is meestal de basis voor het tarief dat commerciële banken aan elkaar lenen.

Het tarief van de gevoede fondsen heeft echter een veel ingrijpender effect op de economie als geheel. De fed funds rate is een belangrijk grondbeginsel van rentemarkten en wordt gebruikt om de prime rate in te stellen, de rentevoet die banken hun klanten in rekening brengen voor leningen. Ook hypotheek- en leenrentes, evenals depositokoersen voor spaargeld, worden beïnvloed door eventuele wijzigingen in het tarief van gevoede fondsen.

De Fed past de tarieven aan via de FOMC of Federal Open Market Committee, afhankelijk van de behoeften van de economie. Als de FOMC van mening is dat de economie te snel groeit, en het is waarschijnlijk dat inflatie of stijgende prijzen kunnen optreden, zal de FOMC het tarief voor gevoede fondsen verhogen.

Omgekeerd, als de FOMC van mening is dat de economie het moeilijk heeft of in een recessie zou kunnen belanden, zou de FOMC het tarief voor gevoede fondsen verlagen. Hogere tarieven hebben de neiging om de kredietverlening en de economie te vertragen, terwijl lagere tarieven de neiging hebben om de kredietverlening en economische groei te stimuleren.

Het mandaat van de Fed is om het monetaire beleid te gebruiken om maximale werkgelegenheid en stabiele prijzen te helpen realiseren. Tijdens de financiële crisis van 2008 en de Grote Recessie hield de Fed het federale fondsentarief op of nabij 0% tot 0, 25%. In de daaropvolgende jaren verhoogde de Fed de tarieven naarmate de economie verbeterde.

Inflatie, de Fed-fondsen en de dollar

Een van de manieren waarop de Fed volledige werkgelegenheid en stabiele prijzen bereikt, is door het streefcijfer voor inflatie op 2% te stellen. In 2011 heeft de Fed officieel een jaarlijkse verhoging van de prijsindex voor persoonlijke consumptieve bestedingen met 2% als streefcijfer aangenomen.

Met andere woorden, als de inflatiecomponent van de index stijgt, geeft dit aan dat de prijzen van goederen in de economie stijgen. Als de prijzen stijgen, maar de lonen niet, neemt de koopkracht van mensen af. Inflatie heeft ook invloed op beleggers. Als een belegger bijvoorbeeld een vastrentende obligatie bezit die 3% betaalt en de inflatie stijgt tot 2%, verdient de belegger slechts 1% in reële termen.

Wanneer de economie zwak is, daalt de inflatie omdat er minder vraag is naar goederen om de prijzen te verhogen. Omgekeerd, wanneer de economie sterk is, verhogen stijgende lonen de uitgaven, wat hogere prijzen kan stimuleren. Door de inflatie op een groeipercentage van 2% te houden, groeit de economie gestaag en kunnen de lonen op natuurlijke wijze stijgen.

Aanpassingen van het tarief van de federale fondsen kunnen ook de inflatie in de Verenigde Staten beïnvloeden. Wanneer de Fed de rente verhoogt, moedigt dit mensen aan om meer te sparen en minder uit te geven, waardoor de inflatiedruk afneemt. Omgekeerd, wanneer de economie in een recessie verkeert of te langzaam groeit en de Fed de rentetarieven verlaagt, stimuleert dit de uitgaven die de inflatie stimuleren.

Hoe de dollar de Fed helpt met inflatie

Natuurlijk hebben vele andere factoren invloed op de inflatie naast de Fed en hebben ertoe geleid dat de inflatie al jaren onder de doelstelling van 2% van de Fed blijft. De wisselkoers van de Amerikaanse dollar speelt een rol bij de inflatie.

Omdat Amerikaanse exporten bijvoorbeeld naar Europa worden verkocht, moeten kopers euro's omrekenen naar dollars om aankopen te doen. Als de dollar sterker wordt, zorgt de hogere wisselkoers ervoor dat Europeanen meer betalen voor Amerikaanse goederen, uitsluitend op basis van de wisselkoers. Als gevolg hiervan kan de Amerikaanse export dalen als de dollar te sterk is.

Ook maakt een sterke dollar buitenlandse import goedkoper. Als Amerikaanse bedrijven goederen in Europa in euro's kopen en de euro zwak is, of de dollar sterk is, is die import goedkoper. Het resultaat is goedkopere producten in Amerikaanse winkels, en die lagere prijzen vertalen zich in een lage inflatie.

Goedkope import helpt de inflatie laag te houden, omdat Amerikaanse bedrijven die goederen in eigen land produceren, hun prijzen laag moeten houden om te kunnen concurreren met goedkope buitenlandse import. Een sterkere dollar helpt om buitenlandse import goedkoper te maken en fungeert als een natuurlijke hedge voor het verminderen van het inflatierisico in de economie.

Zoals u zich kunt voorstellen, houdt de Fed de inflatie nauwlettend in de gaten, evenals de sterkte van de dollar, alvorens beslissingen te nemen met betrekking tot de koers van de gevoede fondsen.

Voorbeeld van de Fed-fondsen en de Amerikaanse dollar

Hieronder kunnen we de fed-rate zien sinds het midden van de jaren negentig; de grijze gebieden geven recessies aan:

• In het midden van de jaren negentig steeg het percentage gevoede fondsen van 3% naar uiteindelijk meer dan 6%.
• Het tarief van de gevoede fondsen werd in 2001 verlaagd tot 1% van meer dan 6% een jaar eerder.
• Halverwege de jaren 2000 werd het tarief van de gevoede fondsen verhoogd met een verbeterende economie.
• In 2008 werd het Fed Fund-tarief opnieuw verlaagd van meer dan 5% tot bijna nul en bleef het enkele jaren op nul.

De tarieven van de Federal Funds hierboven zijn opgehaald bij FRED of de Federal Reserve Bank of St. Louis.

Naarmate de tarieven van de fed-fondsen stijgen, stijgen de algemene rentetarieven in de economie. Als wereldwijde kapitaalstromen naar in dollar luidende activa worden verplaatst en een hoger rendement nastreven, wordt de dollar sterker.

In de onderstaande grafiek kunnen we de bewegingen in de Amerikaanse dollar zien in dezelfde periode als de renteverhogingen in de eerdere grafiek.

• In het midden van de jaren negentig, toen de fed de rentevoeten liet stijgen, steeg de dollar zoals gemeten door de dollarindex, die de wisselkoersen van een mandje met valuta meet.
• Toen de Fed in 2002 de rente verlaagde, verzwakte de dollar dramatisch.
• De dollarcorrelatie met de gevoede fondsen viel halverwege de jaren 2000 enigszins uiteen. Terwijl de economie groeide en de rente steeg, volgde de dollar niet.
• De dollar begon weer te rebelleren en daalde opnieuw in 2008 en 2009.
• Terwijl de economie uit de Grote Recessie kwam, fluctueerde de dollar jarenlang.
• Tegen de achtergrond van een sterkere economie en eventuele stijgingen door de Fed, begon de dollar opnieuw te stijgen van 2014 tot 2018.

Over het geheel genomen leiden onder normale economische omstandigheden stijgingen van de rentevoet van federale fondsen tot hogere rentevoeten voor renteproducten in de VS. Het resultaat is meestal een appreciatie van de Amerikaanse dollar.

Natuurlijk kan de correlatie tussen de koers van de gevoede fondsen en de dollar uiteenvallen. Er zijn ook andere manieren waarop de dollar kan verzwakken of versterken. De vraag naar Amerikaanse obligaties als een veilige haveninvestering in tijden van onrust kan bijvoorbeeld de dollar versterken, ongeacht waar de rentetarieven worden vastgesteld.