Klassieke economie
Klassieke economie is een brede term die verwijst naar de dominante denkrichting voor economie in de 18e en 19e eeuw. De meeste beschouwen de Schotse econoom Adam Smith als de voorloper van de klassieke economische theorie. Spaanse scholastici en Franse fysiocraten hebben echter eerdere bijdragen geleverd. Andere opmerkelijke bijdragers aan de klassieke economie zijn David Ricardo, Thomas Malthus, Anne Robert Jacques Turgot, John Stuart Mill, Jean-Baptiste Say en Eugen Böhm von Bawerk.
Klassieke economie uitgelegd
Zelfregulerende democratieën en kapitalistische marktontwikkelingen vormen de basis voor de klassieke economie. Vóór de opkomst van de klassieke economie volgden de meeste nationale economieën een top-down, command-and-control, monarch overheidsbeleid. Veel van de beroemdste klassieke denkers, waaronder Smith en Turgot, ontwikkelden hun theorieën als alternatieven voor het protectionistische en inflatoire beleid van mercantilistisch Europa. Klassieke economie werd nauw verbonden met economische, en later politieke, vrijheid.
Belangrijkste leerpunten
- Klassieke economische theorie werd ontwikkeld kort na de geboorte van het westerse kapitalisme. Het verwijst naar de dominante denkrichting voor economie in de 18e en 19e eeuw.
- Klassieke economische theorie hielp landen om met zelfregulering van monarchregering naar kapitalistische democratieën te migreren.
- Adam Smith's uitgave van 1776 van de "Wealth of Nations" belicht enkele van de meest prominente ontwikkelingen in de klassieke economie.
De opkomst van klassieke economische theorie
Klassieke economische theorie werd ontwikkeld kort na de geboorte van het westerse kapitalisme en de industriële revolutie. Klassieke economen gaven de beste vroege pogingen om de innerlijke werking van het kapitalisme te verklaren. De eerste klassieke economen ontwikkelden theorieën over waarde, prijzen, aanbod, vraag en distributie. Bijna alle afgewezen overheidsingrijpen met marktbeurzen gaven de voorkeur aan een lossere marktstrategie die bekend staat als 'laissez-faire' of 'laat maar'.
Klassieke denkers waren niet volledig verenigd in hun overtuigingen of begrip van markten, hoewel er in de meeste klassieke literatuur opvallende gemeenschappelijke thema's waren. De meerderheid was voorstander van vrijhandel en concurrentie tussen werknemers en bedrijven. Klassieke economen wilden overstappen van op klassen gebaseerde sociale structuren ten gunste van meritocracies.
Het verval van klassieke theorie
De klassieke economie van Adam Smith was in de jaren 1880 en 1890 drastisch geëvolueerd en veranderd, maar de kern ervan bleef intact. Tegen die tijd waren de geschriften van de Duitse filosoof Karl Marx naar voren gekomen om de beleidsvoorschriften van de klassieke school aan te vechten. De Marx-economie leverde echter maar heel weinig duurzame bijdragen aan de economische theorie.
Een meer grondige uitdaging voor de klassieke theorie ontstond in de jaren 1930 en 1940 door de geschriften van de Britse wiskundige John Maynard Keynes. Keynes was een student van Alfred Marshall en bewonderaar van Thomas Malthus. Keynes dacht dat vrije markteconomieën neigden naar onderconsumptie en onderbesteding. Hij noemde dit het cruciale economische probleem en gebruikte het om hoge rentetarieven en individuele voorkeuren voor sparen te bekritiseren. Keynes weerlegde ook Say's Law of Markets.
Keynesiaanse economie pleitte voor een meer controlerende rol voor centrale overheden in economische zaken, waardoor Keynes populair werd bij Britse en Amerikaanse politici. Na de Grote Depressie en de Tweede Wereldoorlog had het Keynesianisme de klassieke en neoklassieke economie vervangen als het dominante intellectuele paradigma onder wereldregeringen.
Real World Voorbeeld van klassieke theorie in actie
Adam Smith's uitgave van de Wealth of Nations uit 1776 belicht enkele van de meest prominente ontwikkelingen in de klassieke economie. Zijn onthullingen gingen over vrijhandel en een concept genaamd de 'onzichtbare hand' die als theorie diende voor de beginfasen van binnenlandse en internationale vraag en aanbod. Deze theorie, de dubbele en concurrerende krachten van vraagzijde en verkoopzijde, brengen de markt naar prijs- en productieevenwicht. Smiths studies hielpen de binnenlandse handel te bevorderen en leidden tot efficiëntere en rationele prijzen in de productmarkten op basis van vraag en aanbod.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.