Definitie van dekkingsgraad
Een dekkingsgraad is in grote lijnen een groep maatregelen van het vermogen van een bedrijf om zijn schulden af te lossen en zijn financiële verplichtingen na te komen, zoals rentebetalingen of dividenden. Hoe hoger de dekkingsgraad, hoe gemakkelijker het zou moeten zijn om rentebetalingen op zijn schuld te doen of dividenden uit te keren. De trend van dekkingsratio's in de loop van de tijd wordt ook bestudeerd door analisten en beleggers om de verandering in de financiële positie van een bedrijf vast te stellen.
01:45Dekkingsgraad
Belangrijkste leerpunten
- Dekkingsverhoudingen zijn er in verschillende vormen en kunnen worden gebruikt om bedrijven in een mogelijk moeilijke financiële situatie te helpen identificeren.
- Een dekkingsgraad is in grote lijnen een maat voor het vermogen van een bedrijf om zijn schulden af te lossen en zijn financiële verplichtingen na te komen. Hoe hoger de dekkingsgraad, hoe gemakkelijker het zou moeten zijn om rentebetalingen op zijn schuld te doen of dividenden uit te keren.
- Gangbare dekkingsratio's omvatten de rentedekkingsratio, de dekkingsgraad van de schuldendienst en de dekkingsgraad van de activa.
Wat zegt een dekkingsgraad?
Dekkingsgraden zijn er in verschillende vormen en kunnen worden gebruikt om bedrijven te helpen identificeren in een mogelijk moeilijke financiële situatie, hoewel lage ratio's niet noodzakelijk een indicatie zijn dat een bedrijf in financiële moeilijkheden verkeert. Veel factoren spelen een rol bij het bepalen van deze ratio's en een diepere duik in de financiële overzichten van een bedrijf wordt vaak aanbevolen om de gezondheid van een bedrijf te bepalen.
Netto-inkomsten, rentelasten, uitstaande schulden en totale activa zijn slechts enkele voorbeelden van de posten in de financiële overzichten die moeten worden onderzocht. Om te bepalen of het bedrijf nog steeds een continuïteit is, moet worden gekeken naar liquiditeits- en solvabiliteitsratio's, die het vermogen van een bedrijf beoordelen om schulden op korte termijn te betalen (dwz activa omzetten in contanten).
Beleggers kunnen dekkingsgraden op twee manieren gebruiken. Ten eerste kunt u veranderingen in de schuldenituatie van het bedrijf in de loop van de tijd volgen. In gevallen waarin de dekkingsgraad van de schuldendienst nauwelijks binnen het acceptabele bereik ligt, kan het een goed idee zijn om naar de recente geschiedenis van het bedrijf te kijken. Als de ratio geleidelijk daalt, kan het slechts een kwestie van tijd zijn voordat deze onder het aanbevolen cijfer komt.
Dekkingsverhoudingen zijn ook waardevol wanneer u naar een bedrijf kijkt in relatie tot zijn concurrenten. Het evalueren van vergelijkbare bedrijven is noodzakelijk, omdat een rentedekkingsratio die in de ene branche acceptabel is, op een ander gebied als riskant kan worden beschouwd. Als het bedrijf dat u aan het evalueren bent uit de pas loopt met grote concurrenten, is het vaak een rode vlag.
Hoewel het vergelijken van de dekkingsgraden van bedrijven in dezelfde branche of sector waardevolle inzichten kan bieden in hun relatieve financiële posities, is dit voor bedrijven in verschillende sectoren niet zo nuttig, omdat het misschien lijkt op het vergelijken van appels en peren. Veel voorkomende dekkingsgraden zijn de rentedekkingsratio, de dekkingsgraad van de schuldendienst en de dekkingsgraad van de activa. Deze dekkingsgraden zijn hieronder samengevat.
Soorten dekkingsgraden
Ratio rentedekking
De rentedekkingsratio meet het vermogen van een bedrijf om de rentelasten over haar schuld te betalen. De ratio, ook bekend als de times interest verdiende ratio, wordt gedefinieerd als:
Interest Coverage Ratio = EBIT Rente ergens anders: EBIT = winst voor rente en belastingen \ begin {uitgelijnd} & \ text {Interest Coverage Ratio} = \ frac {\ text {EBIT}} {\ text {Interest Expense}} \\ & \ textbf {where:} \\ & \ text {EBIT} = \ text {Earnings before interest and tax} \\ \ end {alignment} Interest Coverage Ratio = Interest ExpenseEBIT where: EBIT = Earnings before interest and tax
Een rentedekkingsratio van twee of hoger wordt over het algemeen als voldoende beschouwd.
Dekking ratio schuldendienst
De dekkingsgraad van de schuldendienst (DSCR) meet hoe goed een bedrijf zijn volledige schuldendienst kan betalen. De schuldendienst omvat alle hoofd- en rentebetalingen die op korte termijn moeten worden gedaan. De verhouding is gedefinieerd als:
DSCR = Netto bedrijfsinkomen Totale schuldendienst \ begin {uitgelijnd} & \ text {DSCR} = \ frac {\ text {Netto bedrijfsinkomen}} {\ text {Total Debt Service}} \\ \ end {uitgelijnd} DSCR = Totale schuld ServiceNet Bedrijfsopbrengsten
Een ratio van één of hoger geeft aan dat een bedrijf voldoende inkomsten genereert om haar schuldenverplichtingen volledig te dekken.
Dekkingsratio activa
De dekkingsgraad van de activa is vergelijkbaar met de dekkingsgraad van de schuldendienst, maar kijkt naar balansactiva in plaats van inkomsten en schulden te vergelijken. De verhouding is gedefinieerd als:
DSCR = Total Assets − Short-term LiabilitiesTotal Debtwhere: Total Assets = Tangibles, zoals land, gebouwen, machines en inventaris \ begin {uitgelijnd} & \ text {DSCR} = \ frac {\ text {Total Assets} - \ text {Kortlopende verplichtingen}} {\ text {Total Debt}} \\ & \ textbf {where:} \\ & \ text {Total Assets} = \ text {Tangibles, zoals land, gebouwen, } \\ & \ tekst {machines en inventaris} \\ \ end {uitgelijnd} DSCR = Totaal Schuld Totaal Activa - Kortlopende verplichtingen waarbij: Totaal Activa = Materiële vaste activa, zoals grond, gebouwen, machines en inventaris
Als vuistregel moeten nutsbedrijven een activadekkingsgraad van ten minste 1, 5 hebben, en industriële bedrijven moeten een activadekkingsgraad van ten minste 2 hebben.
Andere dekkingsgraden
Verschillende andere dekkingsgraden worden ook gebruikt door analisten, hoewel ze niet zo prominent zijn als de bovenstaande drie:
- De dekkingsratio voor vaste kosten meet het vermogen van een onderneming om haar vaste kosten, zoals schulden, rentelasten en leasekosten van apparatuur, te dekken. Het laat zien hoe goed de inkomsten van een bedrijf zijn vaste kosten kunnen dekken. Banken kijken vaak naar deze ratio bij het evalueren of ze geld aan een bedrijf moeten lenen.
- De dekking voor de looptijd van de lening (LLCR) is een financiële ratio die wordt gebruikt om de solvabiliteit van een onderneming te schatten, of het vermogen van een leningnemer om een uitstaande lening terug te betalen. De LLCR wordt berekend door de netto contante waarde (NPV) van het beschikbare geld voor schuldaflossing te delen door het bedrag van de uitstaande schuld.
- De EBITDA-tot-rentedekkingsratio is een ratio die wordt gebruikt om de financiële duurzaamheid van een bedrijf te beoordelen door te onderzoeken of deze op zijn minst winstgevend genoeg is om de rentelasten te betalen.
- De geprefereerde dividenddekkingsratio is een dekkingsratio die het vermogen van een bedrijf meet om de vereiste preferente dividendbetalingen af te lossen. Preferente dividendbetalingen zijn de geplande dividendbetalingen die moeten worden betaald op de preferente aandelen van de onderneming. In tegenstelling tot gewone aandelen zijn de dividendbetalingen voor preferente aandelen vooraf vastgesteld en kunnen niet van kwartaal tot kwartaal worden gewijzigd. Het bedrijf moet ze betalen.
- De liquiditeitsdekkingsratio (LCR) verwijst naar het aandeel van zeer liquide activa die door financiële instellingen worden aangehouden, om ervoor te zorgen dat zij in staat blijven om aan kortlopende verplichtingen te voldoen. Deze ratio is in wezen een generieke stresstest die erop is gericht te anticiperen op marktbrede schokken en ervoor te zorgen dat financiële instellingen over voldoende kapitaalbehoud beschikken om eventuele liquiditeitsverstoringen op de korte termijn weg te werken die de markt kunnen pesten.
- De dekkingsgraad voor kapitaalverlies is het verschil tussen de boekwaarde van een actief en het ontvangen bedrag van een verkoop ten opzichte van de waarde van de niet-presterende activa die worden geliquideerd. De dekkingsgraad voor kapitaalverlies is een uitdrukking van hoeveel transactie-assistentie door een regelgevende instantie wordt geboden om een externe investeerder te laten deelnemen.
Voorbeeld van dekkingsgraden
Laten we eens kijken naar een fictief bedrijf, Cedar Valley Brewing, om het potentiële verschil tussen dekkingsgraden te zien. Het bedrijf genereert een kwartaalwinst van $ 200.000 (EBIT is $ 300.000) en bijbehorende rentebetalingen van $ 50.000. Omdat Cedar Valley veel van zijn leningen heeft verstrekt tijdens een periode van lage rentetarieven, ziet de rentedekkingsratio er buitengewoon gunstig uit:
Interest Coverage Ratio = $ 300.000 $ 50.000 = 6.0 \ begin {uitgelijnd} & \ text {Interest Coverage Ratio} = \ frac {\ $ 300.000} {\ $ 50.000} = 6.0 \\ \ end {gericht} Interest Coverage Ratio = $ 50.000 $ 300.000 = 6, 0
De dekkingsgraad van de schuldendienst weerspiegelt echter een aanzienlijk bedrag dat het bedrijf elk kwartaal betaalt voor een totaal van $ 140.000. Het resulterende cijfer van 1, 05 laat weinig ruimte voor fouten als de verkoop van het bedrijf een onverwachte klap krijgt:
DSCR = $ 200.000 $ 190.000 = 1.05 \ begin {uitgelijnd} & \ text {DSCR} = \ frac {\ $ 200.000} {\ $ 190.000} = 1.05 \\ \ end {uitgelijnd} DSCR = $ 190.000 $ 200.000 = 1.05
Hoewel het bedrijf een positieve kasstroom genereert, ziet het er vanuit een schuldperspectief riskanter uit zodra rekening wordt gehouden met dekking van de schuldendienst.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.