Afgeleide kredietwaardigheid
Een kredietderivaat is een financieel actief waarmee partijen hun blootstelling aan risico's kunnen aanpakken. Kredietderivaat bestaande uit een particulier, verhandelbaar bilateraal contract tussen twee partijen in een crediteur / debiteurenrelatie. Hiermee kan de schuldeiser het risico van het in gebreke blijven van de schuldenaar overdragen aan een derde.
Er bestaan verschillende soorten kredietderivaten, waaronder
- Credit default swaps (CDS)
- Collateralized debt verplichtingen (CDO)
- Total return swaps
- Opties voor kredietverzuimswaps
- Credit spread naar voren
In alle gevallen wordt hun prijs bepaald door de kredietwaardigheid van de betrokken partijen, zoals particuliere investeerders of overheden.
De basis van een kredietderivaat
Zoals hun naam al aangeeft, zijn derivaten afkomstig van andere financiële instrumenten. Deze producten zijn effecten waarvan de prijs afhankelijk is van de waarde van een onderliggende waarde, zoals de aandelenkoers van een aandeel of de coupon van een obligatie. In het geval van een kredietderivaat is de prijs afgeleid van het kredietrisico van een of meer van de onderliggende activa.
Er zijn twee hoofdtypen derivaten puts en calls. Een put is een recht - geen verplichting - om het actief te verkopen tegen een vastgestelde prijs, bekend als de uitoefenprijs. Een call is een vrijblijvend recht om de onderliggende waarde te kopen tegen de vooraf vastgestelde uitoefenprijs. Beleggers gebruiken zowel putten als calls om zich in te dekken of zich te verzekeren tegen een koers die in een ongunstige richting beweegt.
In wezen zijn alle afgeleide producten verzekeringsproducten, met name kredietderivaten. Derivaten worden ook gebruikt door speculanten om in te zetten op de bewegingsrichting van de onderliggende activa.
Hoewel het kredietderivaat een zekerheid is, is het geen fysiek actief. In plaats daarvan is het een contract. Het contract voorziet in de overdracht van het kredietrisico met betrekking tot een onderliggende entiteit van de ene partij naar de andere zonder de feitelijke onderliggende entiteit over te dragen.
Een betrokken bank bijvoorbeeld dat een van haar klanten een lening mogelijk niet kan terugbetalen, kan zichzelf tegen verlies beschermen door het kredietrisico over te dragen aan een andere partij terwijl de lening in de boeken blijft.
Belangrijkste leerpunten
- Een kredietderivaat is een financieel actief in de vorm van een particulier bilateraal contract tussen partijen in een crediteur / debiteurenrelatie.
- Met een kredietderivaat kan de schuldeiser het risico van het in gebreke blijven van de schuldenaar overdragen aan een derde en daarvoor een vergoeding betalen.
- Er bestaan soorten kredietderivaten, waaronder credit default swaps (CDS's), collateralized debt verplichtingen (CDO's), total return swaps, credit default swap-opties en credit spread forward.
Hoe een kredietderivaat werkt
Banken en andere geldschieters kunnen kredietderivaten gebruiken om het risico van wanbetaling volledig uit een kredietportefeuille te verwijderen - in ruil voor het betalen van een voorafbetaalde vergoeding, ook wel een premie genoemd.
Neem bijvoorbeeld aan dat bedrijf A over een periode van 10 jaar $ 100.000 leent van een bank. Bedrijf A heeft een geschiedenis van slecht krediet en moet een kredietderivaat kopen als voorwaarde voor de lening. Het kredietderivaat geeft de bank het recht om het risico van wanbetaling te "zetten" of over te dragen aan een derde.
Met andere woorden, in ruil voor een jaarlijkse vergoeding gedurende de looptijd van de lening, betaalt de derde de bank de resterende hoofdsom of rente over de lening in geval van wanbetaling. Als bedrijf A niet in gebreke blijft, behoudt de derde partij de vergoeding. Ondertussen ontvangt bedrijf A de lening, wordt de bank in geval van wanbetaling gedekt door bedrijf A en verdient de derde de jaarlijkse vergoeding. Iedereen is blij.
Een kredietderivaat waarderen
De waarde van het kredietderivaat is afhankelijk van zowel de kredietkwaliteit van de kredietnemer als de kredietkwaliteit van de derde partij, de tegenpartij genoemd.
De kredietkwaliteit van de tegenpartij is belangrijker voor de waardering van het kredietderivaat dan die van de kredietnemer. In het geval dat de tegenpartij in gebreke blijft of op een andere manier het derivatencontract niet kan nakomen - om de onderliggende lening af te lossen - heeft de kredietgever verlies. Ze ontvangen niet de geleende hoofdsom terug, maar hoeven de premie niet meer aan de derde te betalen. Aan de andere kant, als de tegenpartij een betere kredietwaardigheid heeft dan de kredietnemer, verhoogt dit de kwaliteit van de schuld.
Kredietderivaten worden zonder recept verhandeld (OTC). Deze handelswijze houdt in dat ze niet-gestandaardiseerd zijn en niet onderworpen zijn aan de uitwisseling van de Securities and Exchange Commission (SEC) -regelgeving. Dit gebrek aan regelgeving vertaalt zich in veel speculatieve handel in het product.
Verder kan de eigendomsketen van een instrument erg ingewikkeld worden en de details van de voorwaarden ervan vaag. Misbruik van kredietderivaten speelde een sleutelrol in de wereldwijde financiële crisis van 2007-09.
Pros
Verzekering tegen wanbetaling aanbieden
Kan de kwaliteit van de schuld verbeteren
Kapitaal vrijmaken
Cons
Over-the-counter verhandeld (niet-gestandaardiseerd / niet-gereguleerd)
Moeilijk te volgen
Gebrek aan transparantie
Voorbeeld uit de echte wereld van kredietderivaten
De US Comptroller of the Currency (OCC) publiceert elk kwartaal een rapport over kredietderivaten. Voor het vierde kwartaal van 2018 plaatste het in een rapport van maart 2019 de omvang van de gehele markt voor kredietderivaten op $ 4, 3 biljoen.
Credit default swaps, de meest voorkomende vorm van kredietderivaten, waren goed voor $ 3, 7 biljoen, of bijna 87% van de markt.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.