Aandelenrisicopremie
Aandelenrisicopremie verwijst naar het overtollige rendement dat beleggen in de aandelenmarkt biedt boven een risicovrije rente. Dit overtollige rendement compenseert beleggers voor het nemen van het relatief hogere risico van beleggen in aandelen. De hoogte van de premie varieert afhankelijk van het risiconiveau in een bepaalde portefeuille en verandert ook in de loop van de tijd als het marktrisico fluctueert. In de regel worden risicovolle beleggingen gecompenseerd met een hogere premie.
01:38Aandelenrisicopremie
UITBREIDING Equity Risk Premium
De risicopremie op aandelen is gebaseerd op het idee van de afweging tussen risico en rendement. Als een toekomstgerichte hoeveelheid is de risicopremie op aandelen theoretisch en kan niet precies worden gekend, omdat niemand weet hoe een bepaald aandeel, een mandje aandelen of de aandelenmarkt als geheel in de toekomst zal presteren. Het kan worden geschat als een terugblikkend aantal door de prestaties van de aandelenmarkt en staatsobligaties gedurende een bepaalde periode te observeren, bijvoorbeeld van 1970 tot heden. Schattingen variëren echter enorm, afhankelijk van het tijdsbestek en de berekeningsmethode.
Sommige economen beweren dat, hoewel bepaalde markten in bepaalde perioden een aanzienlijke risicopremie op aandelen kunnen vertonen, dit in feite geen generaliseerbaar concept is. Ze beweren dat te veel aandacht voor specifieke gevallen - bijvoorbeeld de Amerikaanse aandelenmarkt in de vorige eeuw - een statistische eigenaardigheid een economische wet heeft doen lijken. Verschillende beurzen zijn in de loop der jaren bijvoorbeeld failliet gegaan, dus een focus op de historisch uitzonderlijke Amerikaanse markt kan het beeld verstoren. Deze focus staat bekend als survival biors.
Ramingen van de Equity Risk Premium
De meeste economen zijn het erover eens dat het concept van een risicopremie op aandelen geldig is: op de lange termijn compenseren markten beleggers meer voor het nemen van het grotere risico van beleggen in aandelen. Hoe deze premie precies wordt berekend, is betwist. Een onderzoek onder academische economen geeft een gemiddeld bereik van 3 - 3, 5% voor een horizon van 1 jaar en 5 - 5, 5% voor een horizon van 30 jaar. CFO's schatten de premie intussen op 5, 6% ten opzichte van T-facturen (Amerikaanse overheidsschuldverplichtingen met looptijden korter dan een jaar) en 3, 8% op T-obligaties (looptijden langer dan 10 jaar).
De tweede helft van de 20e eeuw kende een relatief hoge aandelenrisicopremie, volgens sommige berekeningen meer dan 8%, tegen iets minder dan 5% voor de eerste helft van de eeuw. Gezien het feit dat de eeuw op het hoogtepunt van de dot-com-bubbel eindigde, is dit willekeurige venster misschien niet ideaal.
Berekening van de risicopremie op aandelen
Om de aandelenrisicopremie te berekenen, kunnen we beginnen met het Capital Asset Pricing Model (CAPM), dat meestal wordt geschreven:
Ra a = R f + β a (R m - R f )
waar:
R a = verwacht rendement op investering in "a"
R f = risicovrij rendement
β a = beta van "a"
R m = verwacht rendement van de markt
In de context van de aandelenrisicopremie is a een soort belegging in aandelen, zoals 100 aandelen van een blue-chipaandeel of een gediversifieerde aandelenportefeuille. Als we het eenvoudig hebben over de aandelenmarkt (a = m), dan is Ra = Rm. De bèta-coëfficiënt is een maat voor de volatiliteit of het risico van een aandeel versus die van de markt; de volatiliteit van de markt is conventioneel ingesteld op 1, dus als a = m, dan is β a = β m = 1. R m - R f staat bekend als de marktpremie; R a - R f is de risicopremie. Als a een belegging in aandelen is, dan is R a - R f de risicopremie op aandelen; als a = m, dan zijn de marktpremie en de risicopremie op aandelen hetzelfde.
De vergelijking voor de aandelenrisicopremie is dus een eenvoudige bewerking van de CAPM:
Aandelenrisico Premium = R a - R f = β a (R m - R f )
Dit is een samenvatting van de theorie achter de risicopremie op aandelen, maar er doen zich vragen voor. Als we, in plaats van de verwachte rendementspercentages te berekenen, historische rendementspercentages willen gebruiken en deze gebruiken om toekomstige rentevoeten te schatten, is de berekening vrij eenvoudig. Als we echter een toekomstgerichte berekening proberen, is de vraag: hoe schat u het verwachte rendement in?
Een methode is om dividenden te gebruiken om de groei op lange termijn te schatten, met behulp van een herwerking van het Gordon-groeimodel:
k = D / P + g
waar:
k = verwacht rendement, uitgedrukt als een percentage (deze waarde kan worden berekend voor Ra of R m )
D = dividenden per aandeel
P = prijs per aandeel
g = jaarlijkse groei van dividenden, uitgedrukt als een percentage
Een andere is om groei in winst te gebruiken, in plaats van groei in dividenden. In dit model is het verwachte rendement gelijk aan de winstopbrengst, de wederkerige van de P / E-ratio.
k = E / P
waar:
k = verwacht rendement
E = laatste twaalf maanden winst per aandeel
P = prijs per aandeel
Het nadeel voor beide modellen is dat ze geen rekening houden met de waardering, dat wil zeggen dat ze ervan uitgaan dat de aandelenkoersen nooit correct zijn. Gezien het feit dat we in het recente verleden op en neer kunnen gaan met aandelenbeurzen, is dit nadeel niet onbelangrijk.
Ten slotte wordt het risicovrije rendement meestal berekend met Amerikaanse staatsobligaties, omdat deze een verwaarloosbare kans op wanbetaling hebben. Dit kan T-rekeningen of T-obligaties betekenen. Om tot een reëel rendement te komen, dat wil zeggen gecorrigeerd voor inflatie, is het het gemakkelijkst om door Treasury inflatie beschermde effecten (TIPS) te gebruiken, aangezien deze al voor inflatie verantwoordelijk zijn. Het is ook belangrijk op te merken dat geen van deze vergelijkingen rekening houdt met belastingtarieven, die aangiften dramatisch kunnen veranderen.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.