Formulier 2106: Definitie werknemer bedrijfsuitgaven
Formulier 2106: Werknemersuitgaven was een belastingformulier dat door de Internal Revenue Service (IRS) werd verspreid en door werknemers werd gebruikt om gewone en noodzakelijke kosten in verband met hun taken in mindering te brengen. Gewone kosten werden over het algemeen als normaal beschouwd en aanvaard in een bepaalde branche, terwijl noodzakelijke kosten die zijn die nuttig zijn bij het uitvoeren van zaken.
Er was een andere versie van het formulier. Formulier 2106-EZ: Niet-terugbetaalde bedrijfsuitgaven voor werknemers was een vereenvoudigde versie en werd gebruikt door werknemers die belastingaftrek claimden vanwege niet-terugbetaalde kosten in verband met hun werk.
Welke vorm u gebruikte was afhankelijk van hoe u uw uitgaven wilde behandelen en of u gedeeltelijke vergoedingen van uw werkgever ontving voor gedeclareerde uitgaven.
De Tax Cuts and Jobs Act heeft alle niet-terugbetaalde personeelskosten ingetrokken.
Vanaf aanslagjaar 2018 kunnen niet-terugbetaalde bedrijfskosten voor werknemers niet langer worden geclaimd voor belastingaftrek. Dat betekent dat zowel Form 2106 als 2106-EZ niet langer kunnen worden gebruikt.
Wie kon bestandsformulier 2106: zakelijke uitgaven van werknemers?
Volgens de IRS konden alleen de volgende belastingbetalers formulier 2106 gebruiken:
- Strijdkrachten reservisten
- Gekwalificeerde uitvoerende artiesten
- Staatsbeambten op basis van honoraria of lokale overheden
- Werknemers met bijzondere waardeverminderingskosten
Het was zelfstandigen niet toegestaan om formulier 2106 in te dienen. In plaats daarvan dienden ze een schema C-specificatie in bij hun belastingaangifte.
Formulier 2106 indienen: bedrijfskosten van werknemers
Formulier 2106 bestond uit twee delen. Deel I somde alle zakelijke bedrijfskosten en vergoedingen van de werknemers op. Dit deel berekende vervolgens of, en welke, uitgaven in aanmerking kwamen voor een belastingaftrek. Deze omvatten voertuigkosten, parkeren, tol en transportkosten en andere zakelijke kosten. De filer omvat ook eventuele vergoedingen door de werkgever.
Deel II ging meer specifiek over voertuigkosten. Filers hadden twee keuzes. Ze kunnen het standaard aantal kilometers gebruiken, wat betekent dat de IRS-kilometer voor het belastingjaar moet worden vermenigvuldigd met het aantal gereden zakelijke kwalificatiemijlen. Het aantal gereden kilometers rekening houdend met benzine- en reparatiekosten, plus slijtage van de gemiddelde auto. In 2018 werd het vastgesteld op 54, 5 cent per mijl.
De tweede methode was om de werkelijke uitgaven te berekenen. Deze omvatten benzine, olie, reparaties, verzekeringen, registratie en afschrijving die werd verwerkt met behulp van een tabel in de instructies. U kon geen rente op autoleningen aftrekken. Er waren ook limieten aan autowaarderingen. Of u nu standaardkilometers of werkelijke uitgaven gebruikte, kosten voor woon-werkverkeer van en naar het werk werden niet als in aanmerking komende zakelijke uitgaven beschouwd.
Downloadformulier 2106: zakelijke kosten van werknemers
Klik op deze link om een kopie van Formulier 2106: Bedrijfskosten van werknemers te downloaden.
Belangrijkste leerpunten
- Formulier 2106 werd door werknemers gebruikt om gewone en noodzakelijke kosten in verband met hun werk in mindering te brengen.
- Dit formulier werd gebruikt door strijdkrachten van de strijdkrachten, gekwalificeerde uitvoerende kunstenaars, overheidsfunctionarissen op basis van vergoedingen of lokale overheidsfunctionarissen en werknemers met werkgerelateerde arbeidskosten.
- Het formulier is beëindigd met ingang van het belastingjaar 2018.