Formulier 2106-EZ: Definitie van niet-terugbetaalde werknemerskosten
Formulier 2106-EZ: Niet-terugbetaalde bedrijfsuitgaven voor werknemers was een belastingformulier dat door de Internal Revenue Service (IRS) werd gedistribueerd en door werknemers werd gebruikt om gewone en noodzakelijke kosten in verband met hun baan in mindering te brengen. Gewone kosten werden over het algemeen als normaal beschouwd en aanvaard in een bepaalde branche, terwijl noodzakelijke kosten die zijn die nuttig zijn bij het uitvoeren van zaken.
Wie kan formulier 2106-EZ indienen: niet-terugbetaalde bedrijfsuitgaven voor werknemers?
Formulier 2106-EZ was een vereenvoudigde versie van formulier 2106 en werd gebruikt door werknemers die aanspraak maakten op belastingaftrek vanwege niet-terugbetaalde kosten in verband met hun functie.
Om voor aftrek in aanmerking te komen, kan de werkgever de kosten niet hebben vergoed. Medewerkers die dit formulier hebben gebruikt, claimden de standaard kilometerstand voor voertuigkosten.
De Tax Cuts and Jobs Act heeft alle niet-terugbetaalde personeelskosten ingetrokken. Formulier 2106-EZ: Niet-terugbetaalde bedrijfsuitgaven voor werknemers kunnen alleen worden gebruikt tot het belastingjaar 2017.
Vanaf het belastingjaar 2018 kunnen niet-terugbetaalde zakelijke bedrijfskosten niet langer worden geclaimd voor een belastingaftrek. Dat betekent dat zowel Form 2106 als 2106-EZ niet langer kunnen worden gebruikt.
Formulier 2106-EZ indienen: niet-terugbetaalde bedrijfsuitgaven voor werknemers
Het formulier bestaat uit twee delen. Deel I geeft een overzicht van alle zakelijke uitgaven van werknemers en berekent vervolgens of - en welke - uitgaven in aanmerking komen voor een belastingaftrek. Deel II gaat meer specifiek in op voertuigkosten.
In Deel I moeten werknemers alle bedrijfskosten vermelden, zoals vliegtickets, accommodatie, parkeren, tolgelden en autohuur, evenals alle persoonlijke voertuigkosten uit Deel II. Zogenaamde incidentele kosten beschrijven valet-tips en andere kleine contante transacties die doorgaans geen ontvangst genereren. Maaltijden en entertainment worden apart toegevoegd omdat de meeste belastingbetalers slechts 50% van die kosten mogen claimen.
Een andere manier om overnachtingskosten te berekenen, is om de General Services Administration (GSA) per dagtarief te gebruiken voor steden in de VS of, voor buitenlandse reizen, de tarieven van het State Department voor elk land. Verblijfstarieven variëren aanzienlijk per maand, op basis van vraag en aanbod in een bepaalde plaats. De GSA staat bijvoorbeeld een accommodatie per dag toe van $ 424 in Aspen, Colorado, in januari 2018, maar slechts $ 164 in september. Het maaltijdpercentage per dag verandert niet en werd vanaf 2018 genoteerd als $ 74 voor Aspen.
Deel II behandelt persoonlijke voertuigkosten, die moeten worden geclaimd met behulp van de standaard kilometerstand. Dit houdt in dat de IRS-kilometerprijs voor het belastingjaar wordt vermenigvuldigd met het aantal gereden zakelijke kwalificatiemijlen. De kilometerfactoren in benzine- en reparatiekosten plus slijtage op de gemiddelde auto. In 2018 werd het vastgesteld op 54, 5 cent per mijl. Kosten gemaakt voor het woon-werkverkeer van en naar het werk komen niet in aanmerking.
Downloadformulier 2106-EZ: niet-terugbetaalde bedrijfsuitgaven voor werknemers
Klik op deze link om een kopie van Formulier 2106-EZ: niet-terugbetaalde bedrijfskosten te downloaden. Vergeet niet dat dit downloadbare formulier alleen kan worden gebruikt tot het belastingjaar 2017.
Belangrijkste leerpunten
- Formulier 2106-EZ werd door werknemers gebruikt om werkgerelateerde kosten af te trekken, inclusief maaltijden, hotels, vliegtickets en voertuigkosten.
- Medewerkers die dit formulier gebruikten, mochten alleen de standaard kilometerstand voor voertuigkosten claimen.
- Dit formulier werd stopgezet na 2018 nadat de Tax Cuts and Jobs Act alle niet-terugbetaalde personeelskosten had ingetrokken.