Getto
Een getto is een stedelijk gebied met lage vastgoedwaarden en weinig publieke of private investeringen. Getto's kunnen worden gekenmerkt door hoge werkloosheid, hoge criminaliteit, onvoldoende gemeentelijke diensten en hoge schooluitval. De waarde van onroerend goed in getto-gemeenschappen is over het algemeen veel lager dan in andere delen van dezelfde stad. Getto's kunnen ernstig onderbevolkt zijn met veel verlaten huizen, of ze kunnen dichtbevolkt zijn met grote gezinnen die in kleine ruimtes wonen.
Statistisch gezien zijn getto's in de VS doorgaans racistisch gescheiden. Dit weerspiegelt een geschiedenis van segregatie in het land, evenals een geschiedenis van ongelijkheid wat betreft toegang tot rijkdom en andere hulpbronnen.
Redlining, discriminatie van hypotheekleningen, Jim Crow-wetten en inkomensongelijkheid hebben bijgedragen aan de oprichting van veel getto's in de Verenigde Staten. Sommige getto's werden gevormd na de burgeroorlog, terwijl sommige werden gecreëerd in de late 20e eeuw. Sommige van deze gebieden zijn sindsdien veranderd, terwijl andere overweldigend arm zijn gebleven.
HET VERTREKKEN Getto
Getto's worden door de US Census gedefinieerd als gebieden met extreme armoede, of buurten waar 40 procent of meer van de bevolking arm is. Ze kunnen worden geïdentificeerd aan de hand van fysieke kenmerken, zoals grote aantallen slecht onderhouden gebouwen, onverzorgde kavels en afval of puin verzameld op straat of op eigendommen.
Tegenwoordig zijn veel wijken die voorheen als getto's werden beschouwd, getransformeerd door beleid voor stadsvernieuwing of gewoon door gentrificatie. In beide gevallen komen grote investeringen, meestal privé, naar deze gebieden als onderdeel van het stads- of staatsbeleid. Over het algemeen zal de lokale overheid beleid opstellen om projectontwikkelaars ertoe te bewegen een grote hoeveelheid onroerend goed te kopen in een gebied dat als een getto wordt beschouwd en om nieuwe huizen en commerciële ruimte in de buurt te bouwen. Stimulansen voor de ontwikkelaars omvatten over het algemeen belastingvoordelen en losse bestemmingswetten.
Door dit proces kan een wijk zeer snel worden getransformeerd, waarbij nieuwe bewoners de nieuw gecreëerde huizen en commerciële ruimtes betrekken. Nieuwe bewoners komen meestal uit verschillende etnische groepen dan de vorige bewoners en hebben aanzienlijk hogere inkomens. Stedelijke vernieuwing als beleid is controversieel vanwege het effect van de verplaatsing van minderheden en bewoners met een laag inkomen die over het algemeen moeite hebben om betaalbare woningen te vinden in een markt met steeds hogere vastgoedwaarden.
Oorsprong van getto's
De term getto komt uit het 13e-eeuwse Europa toen steden in Spanje, Duitsland, Italië en Portugal de Joodse bevolking probeerden te scheiden in één gebied op suggestie van paus Pius V. Het woord zelf zou uit verschillende bronnen kunnen komen. Joden vestigden zich in de 14e eeuw in een gebied van een oude ijzergieterij of getto in Venetië, Italië. Het woord kan ook afkomstig zijn van het Griekse woord 'ghetonia', wat 'buurt' betekent, of het Italiaanse 'borghetto', wat 'kleine buurt' betekent.