Hoe ruwe olie de gasprijzen beïnvloedt

Wanneer de prijs van gas stijgt, heeft dit invloed op hoe mensen reizen, hoe goederen worden verzonden en hoe mensen hun budgetten formuleren. Wanneer de prijzen voor huisverwarming stijgen, moeten mensen beslissen of ze het zich kunnen veroorloven om hun thermostaten op te zetten. Wanneer verschillende goederen duurder zijn geworden omdat hun componenten ook meer kosten, moeten mensen moeilijke keuzes maken over wat ze kopen.

Een reden voor deze en andere prijsschommelingen is de olieprijs. De olieprijs beïnvloedt de individuele bestedingskeuzes. Het dwingt bedrijven om moeilijke beslissingen te nemen. Het kan zelfs de relaties tussen landen veranderen. Olie is misschien wel 's werelds belangrijkste natuurlijke hulpbron en heeft invloed op het dagelijks leven van mensen wereldwijd.

Ruwe olieoorsprong

Niemand weet precies hoe olie is gemaakt. Maar er zijn twee theorieën die verklaren hoe de stof mogelijk is ontstaan. De eerste theorie suggereert dat olie een fossiele brandstof is, wat betekent dat het bestaat uit dode planten en dieren die honderden miljoenen jaren geleden leefden. Na ontbinding over de aionen, zijn de chemische verbindingen van de overblijfselen afgebroken en gevormd wat we nu olie noemen.

Russische wetenschappers uit de twintigste eeuw stelden een andere, 'abiotische' theorie voor, die stelt dat olie uit de buurt van de kern van de aarde komt, waar het uiteindelijk, net als lava, in plassen onder de aardkorst stroomt.

Ruwe olie vinden

Olie is te vinden op alle continenten van de aarde. Sommige plaatsen, zoals Australië, hebben heel weinig, maar landen met grote oliereserves zijn belangrijke spelers op het wereldtoneel. Ze zitten tenslotte bovenop pools van een van de belangrijkste wereldwijde bronnen.

Olie wordt traditioneel gemeten in vaten en 1 vat is gelijk aan 42 gallons. Experts zeggen dat er nog ongeveer 1, 5 biljoen vaten oliereserves in de grond zijn. Als je ooit iets over het Midden-Oosten hebt gelezen, weet je zeker dat dit het centrum van de olievoorziening in de wereld is. De regio ligt bovenop een vloeibare goudmijn; experts schatten dat de regio meer dan 1, 2 biljoen vaten olie in zijn verschillende velden en reserves heeft, of ruwweg 49% van alle hulpbronnen in de wereld.

De natie met de meeste olie - niet alleen het Midden-Oosten maar de hele wereld - is Saoedi-Arabië. Het koninkrijk, ook het spirituele thuis van de islam, heeft naar verluidt meer dan 267 miljard vaten oliereserves, alleen na 300 miljard in Venezuela. De andere Midden-Oosterse landen, allemaal met aanzienlijke hoeveelheden, hebben ongeveer de helft van wat Saoedi-Arabië in reserves heeft. Deze landen zijn onder meer Irak, Iran, Koeweit en de Verenigde Arabische Emiraten. In totaal maken de enorme olievoorraden van de regio ze een integraal onderdeel van de wereldeconomie.

Canada, met bijna 172 miljard vaten binnen zijn grenzen, heeft de op twee na grootste hoeveelheid bewezen oliereserves ter wereld. Veel van deze reserves bevinden zich echter in Alberta's 'zandputten', een terrein waardoor de olie moeilijker uit de aarde kan worden gewonnen dan in andere landen. Er wordt echter verwacht dat technologische innovaties het winnen van olie in dit soort terrein gemakkelijker zullen maken. Andere landen met grote oliereservoirs zijn Rusland, Libië, Verenigde Staten, Nigeria en Kazachstan.

Raffinage van ruwe olie

Voordat olie kan worden gebruikt, moet deze worden afgebroken in een proces dat bekend staat als "raffinage". Na aankoop wordt olie naar verschillende raffinaderijen over de hele wereld verzonden. In Amerika bevinden veel (maar zeker niet alle) olieraffinaderijen zich in de regio Gulf Coast. Dit is een reden waarom de oliekosten tijdens het stormseizoen vaak fluctueren. Een grote orkaan, bijvoorbeeld, brengt olie geleverd aan de raffinaderijen in gevaar voor vernietiging.

Raffinage van olie werkt op een relatief eenvoudige manier. Ruwe olie wordt in een ketel gedaan en in een damp omgezet. Van daaruit gaat de damp in een destillatiekamer, waar het weer in een vloeistof wordt omgezet. Verschillende soorten olie worden gevormd afhankelijk van de temperatuur waarbij ze werden gedistilleerd. Benzine wordt bijvoorbeeld gedistilleerd bij koelere temperaturen dan resterende oliën die worden gebruikt om producten te maken, zoals asfalt en teer. Nadat de vele stoffen gemaakt van olie zijn verwerkt, komen ze in verschillende producten aan om een ​​beetje van alles te doen, van het verwarmen van huizen tot het voeden van auto's.

Gebruik van olie

Het is logisch dat 's werelds grootste economieën de meeste olie zouden gebruiken. Amerika, dat 's werelds grootste bruto binnenlands product (BBP) heeft, verbruikt ook meer olie dan enig ander land. De VS gebruikt dagelijks bijna 25% van de naar schatting 80 miljoen vaten olie die over de hele wereld worden geproduceerd.

De uitdrukking "Amerika's afhankelijkheid van buitenlandse olie" wordt vaak in de media genoemd, met name als verwijzing naar Amerikaanse import uit het Midden-Oosten. Deze verklaring geeft echter niet nauwkeurig aan wie de VS bevoorraadt. Ongeveer 34% van alle olie die Amerika gebruikt, komt uit reserves die in de 50 staten zijn gevonden. Het land dat de meeste olie naar Amerika exporteert, is Canada, met Saoedi-Arabië op de tweede plaats.

De Europese Unie (EU) gebruikt ook een groot percentage van de wereldreserves en gaat dagelijks door ongeveer 14, 5 miljoen vaten. Andere landen met grote, gevestigde economieën - Japan, Canada en Zuid-Korea staan ​​hoog op de lijst van 's werelds grootste olieconsumenten.

China is een land dat mogelijk de grootste rol speelt in het wereldverbruik van olie. China is momenteel de op twee na grootste olieconsument ter wereld. Maar met zijn dynamische en snelgroeiende economie wordt voorspeld dat het gebruik van olie in China exponentieel zal groeien. Analisten hebben gezegd dat de Chinese vraag naar olie met ongeveer 7, 5% per jaar groeit.

Deze toegenomen vraag - samen met de groeiende energiebehoeften van landen als India en Brazilië - heeft de afgelopen jaren een bijdrage geleverd aan de stijging van de olieprijzen. Deze landen fungeren als de vraag naar 's werelds olievoorraden. De prijs van olie weerspiegelt echter niet die van de vrije markt.

Impact van de OPEC op olie

Eén lichaam heeft grote invloed op de wereldwijde olieprijs. De organisatie van olie-exporterende landen, beter bekend als OPEC, is een kartel dat bestaat uit 12 van 's werelds grootste olieproducerende landen, waaronder alle grote Midden-Oosterse staten, Venezuela en Nigeria. Volgens de OPEC beheert dit kartel 78% van 's werelds bekende oliereserves. De belangrijkste olieproducenten die niet in OPEC zijn, zijn Rusland, Canada en de VS.

Omdat de OPEC-landen zoveel van de olievoorraad in de wereld produceren, kunnen ze de prijs per vat manipuleren, afhankelijk van hoeveel vaten per dag de groep op de wereldoliemarkt zal verkopen. Als de groep wil dat de prijs stijgt om meer geld te verdienen, kunnen ze de hoeveelheid olie verminderen die wordt bijgedragen aan de wereldmarkt. En als ze willen dat de prijs daalt - hoge energieprijzen drukken de vraag van OPEC's consumenten - kunnen ze meer vaten op de markt brengen.

Hoewel Canada, Rusland, Amerika en andere producenten ook het aanbod kunnen vergroten, kunnen ze de wereldprijzen niet zo veel beïnvloeden als OPEC.

Soorten olie en prijzen

Je zou kunnen veronderstellen dat er maar één soort olie is, maar dat is verre van waar: er zijn 161 verschillende soorten, elk met zijn eigen consistentie, chemische afbraak en potentieel voor gebruik.

Hoewel er zoveel vormen van olie zijn, noemen we meestal slechts één prijs voor een vat. Dit komt omdat olietraders de meest gebruikte soorten olie hebben geselecteerd om de prijs per vat te bepalen. Een van de meest voorkomende soorten olie die in Amerika wordt gevonden en gebruikt, wordt bijvoorbeeld West Texas Intermediate (WTI) genoemd. De populariteit van West Texas Intermediate is te wijten aan het feit dat het een "lichte en zoete" olie is, die gemakkelijk kan worden afgebroken in het raffinageproces. Omdat deze olie vrij vaak wordt gekocht, wordt deze als industriestandaard gebruikt.

Andere prijsbenchmarks worden wereldwijd gebruikt. De meeste Europese landen gebruiken de Brent Blend, te vinden in de Noordzee, als hun referentieprijs. Een andere veel gebruikte benchmark is de OPEC-mand, die de prijzen van verschillende andere populaire soorten olie van over de hele wereld combineert in een "prijsmand".

En hoewel olie rechtstreeks kan worden gekocht (in wat de spotmarkt wordt genoemd), weerspiegelt de vaak genoemde prijs per vat niet wat een klant betaalt. In plaats daarvan is de prijs die over de bandies is verkocht op de futures-markt verkocht. In Amerika worden futures op ruwe olie verhandeld via de New York Mercantile Exchange (NYMEX). Europese oliefutures worden verkocht via de Londense vestiging van Intercontinental Exchange. Globex is een andere populaire grondstoffenmarkt waar oliefutures van eigenaar veranderen.

Olie- en gascorrelatie

Er is een beperkte positieve correlatie tussen de prijzen van ruwe olie en aardgas. Het lijkt logisch dat er een positieve correlatie is tussen de grondstoffen, vooral omdat aardgas vaak een bijproduct is van het boren naar ruwe olie. Hoewel ruwe olie en aardgas soms een positieve correlatie hadden, zijn de markten voor elke grondstof aanzienlijk verschillend en onderworpen aan verschillende fundamentele krachten. Statistische analyse toont aan dat er perioden van positieve correlatie zijn, maar over het algemeen hebben deze twee een beperkte correlatie.

Correlatie van aardgas en olie

De correlatiecoëfficiënt is een statistische maat voor de mate waarin de prijs van aardgas en ruwe olie samen bewegen. Het is ook een maat voor de mate waarin de prijzen samen bewegen. De correlatiecoëfficiënt wordt gemeten op een schaal van -1 tot +1. Een maat van +1 duidt op een perfecte positieve correlatie tussen twee activaprijzen, wat betekent dat de prijzen van de activa evenredig constant in dezelfde richting in dezelfde richting bewegen.

Een maat van -1 duidt op een perfecte negatieve correlatie. Dit betekent dat de activaprijzen altijd in dezelfde verhouding in dezelfde richting bewegen. Als de correlatiecoëfficiënt nul is, betekent dit dat er geen verband is tussen de twee prijzen. De correlatiecoëfficiënt wordt vaak gebruikt bij de samenstelling van portefeuilles door een statistische maatstaf te geven voor de diversificatie van de activa in de portefeuille.

Olie- en gasgegevensbronnen

De Energy Information Administration (EIA) biedt historische gegevens voor de dagelijkse correlatie tussen grondstoffen op kwartaalbasis. Deze informatie geeft aan dat de correlatie tussen ruwe olie en aardgas daalt. In 2004 was de gemiddelde kwartaalcorrelatie tussen de twee prijzen bijvoorbeeld ongeveer 0, 45. Dit is een gematigde positieve correlatie. (Zie voor gerelateerde informatie Waarom de prijs van ruwe olie daalt: 5 lessen uit het verleden.)

In 2010 daalde dit correlatiegemiddelde tot -0, 006, waaruit bleek dat er weinig verband was tussen de prijzen. In 2014 was de gemiddelde correlatie 0, 075. Dit duidt ook op zeer weinig correlatie. De eerste twee kwartalen van 2015 vertonen echter een gemiddelde correlatie van 0, 195, wat enigszins positief is. De prijzen voor beide grondstoffen daalden over het algemeen in deze periode.

De hoogste correlatie was in het derde kwartaal van 2005 met een maat van 0, 699. De laagste correlatie was in het derde kwartaal van 2010 met een negatieve correlatie van -0, 21. Over het algemeen neemt de correlatie af. De EIA merkt op dat dit komt door de toename van de productie van aardolie van schalieolie.

Gasproductie en olie

De productie van aardgasolie is dramatisch toegenomen met de ontdekking van nieuwe schalieboringstechnologieën. Tussen 2007 en 2012 steeg de productie van aardgas uit schalieboringen met maar liefst 417% en steeg de totale productie in dezelfde periode met ongeveer 20%. De aardgasprijzen hebben historisch een grotere volatiliteit laten zien dan de prijs van ruwe olie, terwijl lage aardgasprijzen ertoe hebben geleid dat sectoren zoals de transportsector meer aardgas gebruiken dan ruwe olie. Het aardgasverbruik in de transportsector groeide met 22% van 2007 tot 2012.

Prijzen en olieproductie

Schalieboringstechnologieën hebben ook geleid tot een uitgebreide productie van ruwe olie. De dagelijkse productie van ruwe olie steeg van 5, 35 miljoen vaten per dag in 2009 tot 6, 5 miljoen vaten in 2012. De productie in 2014 groeide zelfs nog meer tot 8, 7 miljoen vaten per dag. Schattingen voor 2015 geven aan dat dit aantal waarschijnlijk nog groter zal worden.

Deze verhoogde productie is een van de redenen voor de dramatische daling van de olieprijzen van 2014 tot 2015. Olie werd in juni 2014 verhandeld met meer dan $ 105 per vat en eind januari 2015 liep de prijs op tot ongeveer $ 45 per vat. Het aanbod overtrof de vraag en een verhoogde productie in combinatie met een lagere vraag heeft de prijzen negatief beïnvloed. Verder heeft de economische onzekerheid over de hele wereld de sterkte van de toekomstige vraag in twijfel getrokken.

Het komt neer op

Olie is een van de belangrijkste grondstoffen ter wereld. Het gevolg is dat de landen die het grootste deel van de wereldvoorraad beheersen, veel macht hebben (en uitoefenen) over de beschikbaarheid ervan. Het aanbod van olie op de wereldmarkt heeft invloed op de prijs, en de schommelingen worden doorberekend aan de consument, vooral in landen die veel olie gebruiken, zoals de VS

Olieprijzen worden ook bepaald door de kwaliteit en het gemak van raffinage. Beleggers kunnen beleggen in oliefutures, die zelf invloed hebben op de gerapporteerde olieprijs. De oliemarkt is vrij complex, en een beter begrip van hoe olie u vanuit de grond in al zijn vormen bereikt, zal u helpen om fluctuerende prijzen te begrijpen en er mee om te gaan.