Soevereine obligatie
Een staatsobligatie is een schuldbewijs uitgegeven door een nationale overheid. Staatsobligaties kunnen luiden in een vreemde valuta of in de nationale valuta van de overheid; het vermogen om in nationale valuta luidende obligaties uit te geven, is meestal een luxe die de meeste regeringen niet genieten - hoe minder stabiel een valuta is, hoe hoger het risico dat de obligatiehouder loopt.
Sovereign Bond afbreken
De overheid van een land met een onstabiele economie heeft de neiging zijn obligaties in de valuta van een land met een stabiele economie te noemen. Vanwege het wanbetalingsrisico worden staatsobligaties meestal met korting aangeboden.
Het standaardrisico van een overheidsobligatie wordt beoordeeld door internationale schuldmarkten en wordt weergegeven door het rendement dat de obligatie biedt. Obligatiehouders eisen hogere rendementen van riskantere obligaties. Ter illustratie, vanaf 24 mei 2016 bieden 10-jarige staatsobligaties uitgegeven door de Canadese overheid een rendement van 1, 34%, terwijl 10-jarige staatsobligaties uitgegeven door de Braziliaanse overheid een rendement van 12, 84% bieden. Deze spread van 1150 basispunten verklaart de financiële positie van beide regeringen en is een indicatie van de gunstige geloofwaardigheid van de Canadese overheid.
Staatsobligaties in vreemde valuta
Met ingang van 2014, het meest recente jaar zijn dergelijke gegevens beschikbaar, schuld uitgedrukt in de vijf belangrijkste wereldwijde valuta's, de Amerikaanse dollar, het Britse pond, de euro, de Zwitserse frank en de Japanse yen, goed voor 97% van alle schulden uitgifte, maar deze landen gaven slechts 83% van deze schuld uit. De realiteit is dat minder ontwikkelde landen moeite hebben om staatsobligaties uit te geven die in hun valuta luiden en dus schulden in vreemde valuta moeten aannemen.
Dit heeft verschillende redenen. Ten eerste beschouwen beleggers armere landen als geregeerd door minder transparante overheden die gevoeliger zijn voor corruptie, waardoor de kans groter wordt dat leningen en overheidsinvesteringen naar onproductieve gebieden worden geleid. Ten tweede hebben armere landen de neiging om te lijden onder instabiliteit, wat leidt tot hogere inflatiepercentages, wat inwerkt op het reële rendement dat beleggers ontvangen.
Daarom zijn minder ontwikkelde landen gedwongen in vreemde valuta te lenen, waardoor hun economische situatie verder wordt bedreigd door ze bloot te stellen aan valutaschommelingen die hun financieringskosten duurder kunnen maken. Stel dat de Indonesische overheid obligaties in yen uitgeeft om kapitaal aan te trekken. Als de rente die hij ermee eens is te lenen 5% is, maar gedurende de looptijd van de obligaties deprecieert de Indonesische roepia 10% ten opzichte van de yen. Vervolgens is de reële rente die de Indonesische overheid moet betalen in de vorm van hoofdsom en rentebetalingen 15%, ervan uitgaande dat haar bedrijfsactiviteiten worden uitgevoerd in rupiah.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.