Hoe implementeren traders de Buy a Bounce-strategie?

"De wet van actie en reacties lijkt een feit te zijn dat een primaire beweging op de markt in het algemeen een secundaire beweging in de tegenovergestelde richting van ten minste 3/8 van de primaire bewegingen zal hebben." - Charles H. Dow

Dat citaat, ook wel het 'reactieprincipe' genoemd, geeft de reden achter channel bounce-handel weer. Met andere woorden, marktbewegingen neigen jojo. Wanneer van een handelaar wordt gezegd dat hij "een bounce koopt", betekent dit dat de handelaar een handelsinstrument koopt nadat zijn koers is gedaald en een ondersteuningsniveau heeft bereikt. De theorie is dat het ondersteuningsniveau de secundaire beweging veroorzaakt, waardoor de handelaar kan profiteren van de correctie op korte termijn. Als de handelaar kan wachten tot de prijs de bodem van een kanaal bereikt en vervolgens op het juiste moment binnenkomt, werkt het kopen van een bounce. Er zijn echter drie belangrijke variabelen die dit moeilijk maken.

De eerste is het bestaan ​​van een daadwerkelijk, bepaalbaar ondersteuningsniveau; anders gaat een beren trend door en biedt geen secundaire kans. De andere twee belangrijke variabelen betreffen timing. De handelaar moet het startpunt correct timen, in de hoop het laatste momentum van de beer te vermijden en tegelijkertijd het grootste deel van het stiermomentum vast te leggen. Ten slotte moet de handelaar weten wanneer hij de positie moet verlaten. Er is geen vaste regel over hoe ver een bounce gaat, en de handelaar wil niet het risico lopen om winst te verliezen door te lang vast te houden. Om deze reden willen handelaren andere technische hulpmiddelen gebruiken om een ​​bounce te bevestigen en hun exit / entry-posities te timen. De buy a bounce-strategie wordt als een hoog risico beschouwd, ongeacht de gebruikte tools.