Hoe een vaste lijfrente werkt na het pensioen

Een lijfrente is een contract tussen een belegger of annuitant en een verzekeringsmaatschappij. De belegger draagt ​​geld bij aan de lijfrente in ruil voor een gegarandeerde inkomstenstroom op latere leeftijd. De periode waarin de belegger de lijfrente financiert en voordat de uitbetaling begint, is de accumulatiefase. De tijd nadat betalingen vanaf de lijfrente zijn begonnen, wordt de annuitisatiefase genoemd.

Lijfrenten blijven populaire pensioenplanningsvoertuigen. In de VS bedroeg de lijfrente-omzet in 2018 $ 218 miljard en noteerde een stijging van 9, 7% ten opzichte van 2017, volgens het Insured Retirement Institute (IRI). Voor het eerste kwartaal van 2019 daalde de omzet licht, tot $ 57, 8 miljard, vergeleken met het voorgaande kwartaal, maar bleef deze nog steeds ruim boven de omzet uit dezelfde periode een jaar geleden, toen ze $ 49, 2 miljard raakte.

Twee soorten annuïteiten zijn vast en variabel. Vaste annuïteiten zijn niet gebonden aan economische indicatoren of marktindexen, dus bieden ze een gegarandeerd rendement, ongeacht schommelingen op de aandelenmarkt. Variabele annuïteiten zijn daarentegen gebonden aan beleggingsfondsen en andere marktgebaseerde effecten. Daarom kiezen veel risicomijdende beleggers voor vaste annuïteiten: met een vaste annuïteit is langzamere groei de prijs voor de zekerheid van een vaste rente.

Het type lijfrente en de contractuele details zijn van cruciaal belang bij het plannen van pensioeninkomen.

Belangrijkste leerpunten

• Een belegger draagt ​​geld bij aan een annuïteit in ruil voor een gegarandeerde inkomstenstroom op latere leeftijd.
• Het type vaste annuïteit - uitgesteld of onmiddellijk - bepaalt wanneer de uitbetalingen beginnen.
• Beleggingen in een lijfrente worden belastingvrij totdat ze met pensioen worden opgenomen, waarna ze worden belast tegen uw dan geldende inkomstenbelastingtarief.
• Lijfrenten hebben nadelen: ze zijn duurder dan veel andere pensioeninvesteringen en opnames die in de eerste paar jaar zijn gemaakt, kunnen onderhevig zijn aan afkoopkosten.

Onmiddellijke versus uitgestelde lijfrentes

Wanneer kunnen uitbetalingen van een vaste rente beginnen? Dat hangt ervan af of het een uitgestelde of een onmiddellijke lijfrente is.

Een onmiddellijke lijfrente moet worden gekocht met een eenmalige betaling. Uitbetalingen kunnen onmiddellijk beginnen en duren meestal de rest van het leven van de annuitant. De hoogte van de maandelijkse uitbetaling is afhankelijk van het bedrag dat wordt gebruikt om de lijfrente te kopen, de gekozen uitbetalingsoptie en persoonlijke factoren zoals de leeftijd van de annuitant. Onmiddellijke annuïteiten zijn populair bij gepensioneerden of binnenkort gepensioneerden die zich zorgen maken over mogelijk hun middelen te overleven. Een onmiddellijke lijfrente is ook een geweldige optie voor iedereen die net een grote, eenmalige meevaller heeft ontvangen, zoals een erfenis, winst uit de verkoop van een bedrijf of loterijwinsten.

Aan de andere kant stelt een uitgestelde lijfrente het in staat om in de toekomst accountwaarde op te bouwen en deze in de toekomst om te zetten in inkomsten. Met een uitgestelde lijfrente draagt ​​de lijfrente ofwel een forfaitair bedrag bij, levert een reeks bijdragen in de loop van de tijd, of doet een combinatie van beide. Deze lijfrentes zijn populair bij jongere beleggers die pensioen willen sparen terwijl ze nog aan het werk zijn.

Pensioenuitkeringen

Een gepensioneerde die klaar is om een ​​inkomstenstroom van een lijfrente te beginnen ontvangen, waarschuwt de verzekeringsmaatschappij. De actuarissen van de verzekeraar gebruiken een speciale berekening om het bedrag van de periodieke betaling te bepalen. Deze berekening omvat factoren als de dollarwaarde van de rekening, de huidige leeftijd van de annuitant, het verwachte toekomstige rendement van de activa van de rekening, echtgenoten voorzieningen en de levensverwachting van de annuitant op basis van standaard levensverwachtingstabellen.

Over het algemeen geldt dat hoe langer de annuitant wacht voordat hij lijfrente-uitbetalingen doet, hoe groter de uitbetalingen zullen zijn.

De meeste annuitanten kiezen ervoor om maandelijkse betalingen te ontvangen voor de rest van hun leven en het leven van hun echtgenoot. Op grond van deze bepaling van een lijfrente voor echtgenoten en overlevenden, blijven de lijfrente en hun echtgenoot betalingen ontvangen voor de rest van hun leven. Zodra beide zijn overleden, stopt de verzekeraar de uitbetalingen.

Daarom, als een annuitant lang leeft tijdens zijn pensioen, kan de totale waarde van het lijfrentecontract beduidend hoger zijn dan wat hij erin heeft gestort. Als de lijfrente relatief vroeg sterft, kunnen ze echter minder ontvangen dan ze hebben betaald. Beide scenario's bereiken echter het belangrijkste punt van een lijfrente: gemoedsrust dat de lijfrente de rest van hun leven inkomsten zal ontvangen.

Lijfrenten kunnen ook aanvullende voorzieningen bevatten, zoals een gegarandeerd aantal uitbetalingsjaren. Met deze optie betaalt de verzekeraar, als de annuitant en hun echtgenoot overlijden voordat de gegarandeerde periode voorbij is, de resterende middelen aan de nalatenschap van het paar. Voor het grootste deel geldt dat hoe meer voorzieningen in een lijfrentecontract zijn opgenomen, hoe kleiner de maandelijkse uitbetalingen.

Risicomijdende beleggers kunnen voorkeur geven aan vaste annuïteiten omdat ze een gegarandeerd rendement bieden, ongeacht schommelingen op de aandelenmarkt.

Factoring in belastingen

De meeste lijfrentes bieden belastingopvang, wat betekent dat bijdragen aan een lijfrente het belastbare inkomen van de lijfrente voor het lopende jaar verminderen, en de inkomsten uit beleggingen groeien belastingvrij totdat de lijfrente er inkomsten uit trekt. Over een lange periode kunnen belastingbesparingen samengaan en resulteren in aanzienlijk hogere rendementen.

Zodra de uitbetalingen beginnen, moet de lijfrente belasting betalen over die inkomsten. Omdat een belastingbetaler doorgaans na zijn pensionering in een lagere belastingschijf valt, zal de gemiddelde annuitant waarschijnlijk aanzienlijk lagere belastingen betalen op de uitbetalingen dan wanneer hij het inkomen had geclaimd toen hij het verdiende. Uiteindelijk levert dit een nog hoger rendement op de investering op.

Het inkomstengedeelte wordt ook belast tegen gewone inkomstenbelastingtarieven, en niet tegen vermogenswinsten, die lager zijn.

Nadelen om te overwegen

Lijfrenten hebben hun keerzijde. Hun kosten zijn bijvoorbeeld hoog vergeleken met die van beleggingsfondsen en depositocertificaten. Lijfrenten worden vaak verkocht via agenten, en de kosten van hun commissie worden doorberekend aan de koper. Lijfrenten komen ook met aanzienlijke jaarlijkse uitgaven, vaak meer dan 2%. Speciale ruiters verhogen meestal de kosten.

Bij veel uitgestelde lijfrentes moet de annuitant mogelijk een afkoopsom betalen als hij geld opneemt in de eerste paar jaar van het contract (meestal zes tot acht jaar of zelfs langer); vroege uitkeringen kunnen ook onderworpen zijn aan belastingen voordat de annuitant een bepaalde minimumleeftijd bereikt. De meeste annuïteiten hebben echter voorzieningen die een boetevrije opname van 10-15% van het account voor noodgevallen toestaan.

Het is belangrijk om een ​​lijfrentecontract zorgvuldig te lezen en een belastingdeskundige te raadplegen voordat u zich uit een lijfrente terugtrekt.

Het komt neer op

Hoe een lijfrente werkt na het pensioen, hangt af van een aantal factoren, waaronder of de lijfrente onmiddellijk of uitgesteld is, bepalingen in het contract, de leeftijd van de lijfrente en hoeveel geld er op de rekening staat. Eén ding is zeker: lijfrenten kunnen gemoedsrust bieden na pensionering omdat ze een gegarandeerde inkomstenstroom bieden gedurende de rest van uw leven.