Resultatenrekening voor merchandising versus servicebedrijven

Hoewel merchandisingbedrijven en servicebedrijven zich houden aan algemeen aanvaarde boekhoudprincipes (GAAP), zijn er verschillen in de manier waarop elk zijn financiële overzichten opstelt, met name in de winst- en verliesrekening, waarbij de meeste verschillen zich concentreren op het bestaan ​​van inventaris.

Belangrijkste leerpunten

• Een merchandisingbedrijf houdt zich bezig met de aankoop en wederverkoop van materiële goederen.
• Servicebedrijven verkopen voornamelijk diensten in plaats van materiële goederen.
• De resultatenrekeningen voor elk type onderneming variëren op verschillende manieren, zoals de soorten ervaren winsten en verliezen, de kosten van verkochte goederen en de netto-omzet.

Merchandising Company

Een merchandisingbedrijf koopt tastbare goederen en verkoopt deze door aan consumenten. Deze bedrijven maken kosten, zoals arbeid en materialen, om producten te presenteren en verkopen. Retail- en groothandelsbedrijven zijn de twee soorten merchandisingbedrijven. Detailhandelbedrijven verkopen producten rechtstreeks aan consumenten en groothandelaren verkopen producten rechtstreeks aan detailhandelaren of andere groothandelaren. De operationele cyclus van een merchandisingbedrijf is de tijd tussen de aankoop van het product en de verkoop van dat product.

Dienstverlenend bedrijf

Servicebedrijven verkopen geen materiële goederen om inkomsten te genereren; in plaats daarvan verlenen ze diensten aan klanten of klanten volgens een specifieke expertise of specialiteit. Servicebedrijven verkopen hun diensten, vaak basistarieven en uurtarieven aanrekenen. Voorbeelden van dienstverlenende bedrijven zijn consultants, accountants, financiële planners en verzekeraars.

Belangrijkste verschillen in de resultatenrekeningen

De winst- en verliesrekening toont eerst de financiële prestaties van de activiteiten en geeft vervolgens afzonderlijk de winsten en verliezen weer die buiten de normale bedrijfsomvang vallen.

De verschillen in resultatenrekeningen kunnen verder worden begrepen door de balansen van beide soorten bedrijven te onderzoeken. Voorraad is bijvoorbeeld een groot percentage van de activacategorie voor een merchandisingbedrijf. Als zodanig hebben ze de neiging om minder contant geld bij de hand te hebben dan dienstverlenende bedrijven, omdat hun kapitaal vastzit in illiquide activa. De activa van dienstverlenende bedrijven zijn daarentegen meestal gewogen naar debiteuren. Voor een dienstverlenend bedrijf betekent de afwezigheid van inventaris dat vorderingen een groter deel van de totale activa uitmaken.

Zowel service- als merchandisingbedrijven kunnen winsten of verliezen ondervinden van niet-operationele bronnen. De bronnen van de winsten of verliezen verschillen echter tussen de twee bedrijfstypes. Een merchandiser kan bijvoorbeeld besluiten om een ​​winkel opnieuw in te richten en armaturen met winst te verkopen. Een servicebedrijf kan een eenmalige winst halen uit de verkoop van een patent. Rechtszaken kunnen ook een factor zijn voor beide soorten bedrijven. Voor merchandisers zijn rechtszaken vaak gerelateerd aan defecte goederen. Ondertussen is het waarschijnlijker dat een dienstverlener wordt aangeklaagd wegens contractbreuk.

Zowel merchandisingbedrijven als dienstverlenende bedrijven stellen winst-en-verliesrekening op om beleggers, analisten en toezichthouders te helpen hun interne financiële activiteiten te begrijpen. Merchandisingbedrijven houden en houden rekening met productvoorraad, waardoor hun winst-en-verliesrekening inherent gecompliceerder wordt. Een groot deel van de voorraadberekening wordt gemanifesteerd door de regelitemkosten van verkochte goederen. Dit is een kostenrekening die de kosten beschrijft van de inkoop van voorraad en de levering ervan aan klanten. Als u naar een winst-en-verliesrekening voor een servicebedrijf kijkt, ziet u geen regelitem voor de kosten van verkochte goederen.

De aard van stijgingen of dalingen van de netto-inkomsten voor elk type bedrijf is ook anders. Servicebedrijven hebben meestal geen enorme onkostenrekeningen, wat betekent dat fluctuaties in de netto-omzet bijna volledig een functie zijn van het genereren van omzet. Productiebedrijven zijn minder zeker, omdat een daling van de netto-omzet een toename van de kosten of een daling van de omzet kan zijn.