Voorraadafschrijving
Een voorraadafschrijving is een boekhoudkundige term voor de formele erkenning van een deel van de voorraad van een bedrijf dat niet langer waarde heeft. Een inventarisafschrijving kan op twee manieren worden geregistreerd. Het kan direct worden opgenomen in de kosten van verkochte goederen of het kan de inventarisactivarekening compenseren in een contra-activarekening, gewoonlijk de voorziening voor verouderde inventaris of inventarisreserve genoemd.
Belangrijkste leerpunten
- Een voorraadafschrijving is de formele erkenning van een deel van de inventaris van een bedrijf dat niet langer waarde heeft.
- Afschrijvingen vinden meestal plaats wanneer inventaris verouderd raakt, bederft, beschadigd raakt, of wordt gestolen of verloren.
- De twee methoden voor het afschrijven van inventaris omvatten de directe afschrijvingsmethode en de emissiemethode.
- Als de voorraad alleen in waarde daalt in plaats van volledig te verliezen, wordt deze afgeschreven in plaats van afgeschreven.
Inventarisatie afschrijven
Voorraad verwijst naar activa die eigendom zijn van een bedrijf om te worden verkocht voor omzet of worden omgezet in goederen die worden verkocht voor omzet. Algemeen geaccepteerde boekhoudprincipes (GAAP) vereisen dat elk item dat een toekomstige economische waarde voor een bedrijf vertegenwoordigt, als een actief wordt gedefinieerd. Aangezien de inventaris voldoet aan de vereisten van een actief, wordt deze tegen kostprijs gerapporteerd op de balans van een bedrijf onder de sectie voor vlottende activa. In sommige gevallen kan inventaris verouderd raken, bederven, beschadigd raken, of worden gestolen of verloren. Wanneer deze situaties zich voordoen, moet een bedrijf de inventaris afschrijven.
Boekhouding voor voorraadafschrijving
Een voorraadafschrijving is het proces waarbij elke voorraad die geen waarde heeft uit het grootboek wordt verwijderd.
Met behulp van de directe afschrijvingsmethode zal een bedrijf een journaalboeking registreren met een tegoed op de inventarisactiva en een afschrijving op een onkostenrekening. Stel dat een bedrijf met een inventariswaarde van $ 100.000 aan het einde van het jaar besluit om $ 10.000 aan voorraden af te schrijven. Eerst zal het bedrijf de voorraadrekening crediteren met de waarde van de afschrijving om het saldo te verminderen. De waarde van de bruto inventaris wordt als zodanig verlaagd: $ 100.000 - $ 10.000 = $ 90.000. Vervolgens wordt de rekening voor de afschrijving van de inventaris gecrediteerd om het verlies weer te geven.
De kostenrekening wordt weerspiegeld in de winst- en verliesrekening, waardoor het nettoresultaat van de onderneming en daarmee de ingehouden winsten worden verlaagd. Een afname van de ingehouden winsten vertaalt zich in een overeenkomstige afname van het eigen vermogen op de balans.
Als de voorraadafschrijving niet van belang is, brengt een bedrijf de voorraadafschrijving vaak ten laste van de kosten van de verkochte goederenrekening (COGS). Het probleem met het in rekening brengen van het bedrag op de kosten van de verkochte goederenrekening is dat het de brutomarge van het bedrijf vervalst, omdat er geen overeenkomstige inkomsten zijn ingevoerd voor de verkoop van het product. De meeste voorraadafschrijvingen zijn kleine, jaarlijkse uitgaven. Een grote voorraadafschrijving (zoals een veroorzaakt door een magazijnbrand) kan worden gecategoriseerd als een eenmalig verlies.
De emissiemethode is wellicht geschikter wanneer redelijkerwijs kan worden geschat dat de voorraad waarde heeft verloren, maar de inventaris nog niet is verwijderd. Met behulp van de emissiemethode zal een bedrijf een journaalboeking registreren met een tegoed op een tegenactiveaccount, zoals voorraadreserve of de vergoeding voor verouderde inventaris. Een compenserende afschrijving wordt op een onkostenrekening uitgevoerd. Wanneer het actief daadwerkelijk wordt afgestoten, wordt de voorraadrekening gecrediteerd en wordt de voorraadreserverekening gedebiteerd om beide te verminderen. Dit is handig om de historische kosten in het oorspronkelijke voorraadaccount te behouden.
Speciale overweging
Grote, terugkerende voorraadafschrijvingen kunnen erop wijzen dat een bedrijf slecht voorraadbeheer heeft. Het bedrijf kan overmatige of dubbele voorraad kopen omdat het bepaalde items uit het oog heeft verloren of omdat het bestaande voorraad inefficiënt gebruikt. Bedrijven die dergelijke problemen niet willen toegeven, nemen mogelijk hun toevlucht tot oneerlijke technieken om de schijnbare omvang van de verouderde of onbruikbare inventaris te verminderen. Deze tactieken kunnen inventarisfraude vormen.
Voorraadafschrijving versus afschrijving
Als de inventaris nog enige waarde heeft, wordt deze afgeschreven in plaats van afgeschreven. Wanneer de marktprijs van de voorraad lager is dan de kostprijs, vereisen boekhoudregels dat een bedrijf de gerapporteerde waarde van de voorraad op de financiële overzichten opschrijft of verlaagt naar de marktwaarde.
Het af te schrijven bedrag is het verschil tussen de boekwaarde van de inventaris en de hoeveelheid contant geld die het bedrijf kan verkrijgen door de inventaris op de meest optimale manier te verwijderen. Waardeverminderingen worden op dezelfde manier gerapporteerd als waardeverminderingen, maar in plaats van een rekening voor waardeverminderingen op voorraden te debiteren, wordt een rekening voor waardeverminderingen op voorraden gedebiteerd.
Een inventarisafschrijving (of afwaardering) moet onmiddellijk worden herkend. Het verlies of de waardevermindering kan niet worden gespreid en over meerdere perioden worden opgenomen, omdat dit zou impliceren dat er een toekomstig voordeel is verbonden aan het voorraaditem.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.