Minimale essentiële dekking
Minimale essentiële dekking is het type ziektekostenverzekering dat een persoon nodig heeft om te voldoen aan de vereisten voor ziekteverzekering onder de Patient Protection and Affordable Care Act (ACA), Amerikaanse hervorming van de gezondheidszorg. Personen die geen minimale essentiële dekking handhaven, moeten mogelijk een boete betalen van 2, 5% van het jaarlijkse gezinsinkomen of een maximum van $ 695 per volwassene, $ 347, 50 per kind onder de 18 jaar, tot $ 2.085 per huishouden.
UITBREIDING Minimale essentiële dekking
U wordt geacht een minimale essentiële dekking te hebben en hoeft geen boete te betalen als u:
- Elk ziekteverzekeringsplan dat wordt verkocht op de ziekteverzekeringsmarkt;
- Elk individueel verzekeringsplan dat u al hebt;
- Elk werkgeversplan (inclusief COBRA), inclusief plannen met of zonder grootvaderstatus en gepensioneerde plannen;
- Medicare;
- Medicaid;
- Het Children's Health Insurance Program (CHIP);
- TRICARE (van toepassing op huidige dienstleden en gepensioneerden, hun families en hun overlevenden);
- VA Health Care Program, VA Civilian Health and Medical Program (CHAMPVA) en Spina Bifida Health Care Benefits Program; of
- Peace Corps vrijwilligersplannen.
Marktplaatsplannen
Alleen dekking voor visie of tandheelkundige zorg, werknemersvergoeding, dekking voor een specifieke ziekte of aandoening en plannen die uitsluitend kortingen op medische diensten bieden, gelden niet als minimale essentiële dekking onder de ACA. Personen die geen minimale essentiële dekking hebben, moeten mogelijk een boete betalen; bepaalde personen met een beperkt inkomen en andere omstandigheden kunnen echter worden vrijgesteld van de vergoeding. U hoeft bijvoorbeeld niet te betalen als u minder dan drie maanden van het jaar onverzekerd bent, de laagst geprijsde dekking die voor u beschikbaar is, kost meer dan 8% van uw gezinsinkomen, of als u geen belasting hoeft in te dienen rendement omdat uw inkomen te laag is. Er zijn andere vrijstellingen, waaronder ontberingen voor ontbering (bijvoorbeeld als u dakloos bent of wordt geconfronteerd met afscherming).
Sommige producten die helpen betalen voor medische diensten komen niet in aanmerking, volgens de IRS. Als u alleen dit soort producten heeft, moet u mogelijk de vergoeding betalen. Voorbeelden hiervan zijn:
- Alleen dekking voor oogzorg of tandheelkundige zorg
- Werkvergoeding
- Alleen dekking voor een specifieke ziekte of aandoening
- Plannen die alleen kortingen op medische diensten bieden.
U kunt de vergoeding betalen volgens de percentagemethode; alleen het deel van uw gezinsinkomen dat hoger is dan de jaarlijkse belastingaangifte wordt geteld. Of door de per-person-methode te gebruiken, betaalt u alleen voor mensen in uw huishouden die geen verzekering hebben. Als u een deel van het jaar dekking heeft, is de vergoeding 1/12 van het jaarlijkse bedrag voor elke maand dat u (of uw belastingafhankelijke personen) geen dekking hebt. Als u slechts 1 of 2 maanden ontdekt, hoeft u helemaal niets te betalen. Meer informatie over de 'short gap'-vrijstelling.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.