Netneutraliteit
Het concept dat alle gegevens op internet gelijk moeten worden behandeld door bedrijven, zoals internetproviders en overheden, ongeacht de inhoud, gebruiker, platform, applicatie of apparaat. Netwerkneutraliteit vereist dat alle internetproviders hetzelfde toegangsniveau en dezelfde snelheid bieden voor al het verkeer, en dat verkeer naar één service of website niet kan worden geblokkeerd of gedegradeerd. ISP's mogen ook geen speciale afspraken maken met services of websites, waarbij bedrijven die ze aanbieden verbeterde netwerktoegang of -snelheid krijgen.
Op 1 oktober 2019 heeft het DC Court of Appeals de meeste bepalingen van Net Neutrality ingetrokken, in een overwinning voor de FCC.
Netneutraliteit verklaard
De term "netwerkneutraliteit" werd geïntroduceerd in 2002. Het concept werd geïntroduceerd als reactie op inspanningen van de Federal Communications Commission (FCC), een regelgevende instantie van de Verenigde Staten, om van breedbandaanbieders te eisen dat zij hun infrastructuur delen met concurrerende bedrijven. Het Hooggerechtshof heeft de FCC-verordening in 2005 neergehaald. Het knelpunt van de regelgeving was of aanbieders van breedbanddiensten werden beschouwd als informatiediensten, waarmee gebruikers informatie op internet of telecommunicatiediensten kunnen publiceren en opslaan. In 2015 werden onder de Obama-administratie regels voor netneutraliteit goedgekeurd. Die regels verhinderen gedeeltelijk dat internetproviders zoals AT&T en Comcast opzettelijk verkeer naar of van specifieke websites versnellen of vertragen op basis van vraag of zakelijke voorkeuren.
Netneutraliteit ingetrokken
Op 21 november 2017 heeft Ajit Pai, de voorzitter van de FCC, benoemd door president Trump, een plan onthuld om de regels terug te draaien die zijn vastgelegd door de voorafgaande administratie. Dit plan werd van kracht op 11 juni 2018.
Op 1 oktober 2019 bevestigde het DC Circuit Court of Appeals het FCC-plan om de meeste bepalingen van Netneutraliteit in te trekken, maar schrapte een bepaling die staten zou verhinderen hun eigen open internetregels te implementeren.
In een verklaring van de FCC zei commissaris Jain: "De beslissing van vandaag is een overwinning voor de consument, breedbandinzet en het vrije en open internet. De rechtbank bevestigde de beslissing van de FCC om de regulering van het internet uit de jaren dertig op te heffen, opgelegd door de voorafgaand beheer. De rechtbank handhaafde ook onze robuuste transparantieregel zodat consumenten volledig kunnen worden geïnformeerd over hun online opties ... "
Argumenten voor en tegen
Voorstanders van netwerkneutraliteit suggereren dat kleinere ondernemingen, door ISP's niet toe te staan de snelheid te bepalen waarmee consumenten toegang krijgen tot specifieke websites of diensten, de markt zullen betreden en nieuwe diensten zullen creëren. Dit komt omdat kleinere bedrijven zich misschien niet kunnen veroorloven om te betalen voor "fast lane" toegang, terwijl grotere, meer gevestigde bedrijven dat wel kunnen. Verschillende goed gevestigde sociale netwerkwebsites zijn bijvoorbeeld gemaakt zonder veel startkapitaal. Als ze gedwongen waren extra te betalen om met dezelfde snelheid als concurrenten te worden benaderd, zijn ze misschien nooit succesvol geworden. Voorstanders zien netneutraliteit als een hoeksteen van open internet en stellen voor om in de VS wettelijk verplicht te zijn om te voorkomen dat breedbandaanbieders gegevensdiscriminatie als een concurrentietactiek gebruiken. Voorstanders van netneutraliteit zijn mensenrechtenorganisaties, voorstanders van consumentenrechten en softwarebedrijven, die geloven dat open internet cruciaal is voor de democratische uitwisseling van ideeën en vrije meningsuiting, eerlijke zakelijke concurrentie en technologische innovatie. Zij betogen dat kabelbedrijven moeten worden aangemerkt als "gemeenschappelijke vervoerders", zoals nutsbedrijven of aanbieders van openbaar vervoer, die bij wet verboden is om hun gebruikers te discrimineren. Ze pleiten voor het principe van een 'domme pijp', waarbij wordt beweerd dat intelligentie zich alleen aan de uiteinden van een netwerk moet bevinden en dat het netwerk ('pijp') zelf neutraal moet blijven ('dom'). Voorstanders van netneutraliteit zien gemeentelijke breedband als een mogelijke oplossing.
Critici van netwerkneutraliteit suggereren dat door ISP's te dwingen al het verkeer gelijk te behandelen, de overheid uiteindelijk de investering in nieuwe infrastructuur zal ontmoedigen en ook een ontmoediging voor ISP's zal creëren om te innoveren. De kosten vooraf die gepaard gaan met het leggen van glasvezeldraad, kunnen bijvoorbeeld erg duur zijn, en critici beweren dat het niet moeilijk is om de investering terug te betalen als u niet meer betaalt voor dat toegangsniveau. Tegenstanders van open internet zijn conservatieve denktanks, hardwarebedrijven en grote telecomaanbieders. De aanbieders betogen dat zij gedifferentieerde toegangsprijzen moeten kunnen hanteren om concurrerend te blijven en middelen te genereren die nodig zijn voor verdere innovatie en uitbreiding van breedbandnetwerken, en om de reeds in breedband geïnvesteerde kosten terug te verdienen.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.