Nieuwe Keynesiaanse economie
New Keynesian Economics is een moderne macro-economische stroming die is voortgekomen uit de klassieke Keynesiaanse economie. Deze herziene theorie verschilt van het klassieke Keynesiaanse denken in termen van hoe snel prijzen en lonen aan te passen.
Nieuwe Keynesiaanse voorstanders beweren dat prijzen en lonen 'plakkerig' zijn, wat betekent dat ze zich langzamer aanpassen aan economische schommelingen op de korte termijn. Dit verklaart op zijn beurt economische factoren als onvrijwillige werkloosheid en de impact van het federale monetaire beleid.
Belangrijkste leerpunten
- New Keynesian Economics is een moderne draai aan de macro-economische leer die is voortgekomen uit klassieke Keynesiaanse economieprincipes.
- Economen stelden dat prijzen en lonen 'plakkerig' zijn, waardoor onvrijwillige werkloosheid en monetair beleid grote gevolgen hebben voor de economie.
- Deze manier van denken werd de dominante kracht in de academische macro-economie van de jaren 1990 tot de financiële crisis van 2008.
Inzicht in nieuwe keynesiaanse economie
Het idee van de Britse econoom John Maynard Keynes in de nasleep van de Grote Depressie dat verhoogde overheidsuitgaven en lagere belastingen de vraag kunnen stimuleren en de wereldeconomie uit een recessie kunnen halen, werd de dominante manier van denken voor een groot deel van de 20 e eeuw. Dat begon langzaam te veranderen in 1978 toen "After Keynesian Economics" werd uitgebracht.
In de krant wezen nieuwe klassieke economen Robert Lucas en Thomas Sargent erop dat de stagflatie in de jaren zeventig onverenigbaar was met traditionele Keynesiaanse modellen.
Lucas, Sargent en anderen wilden voortbouwen op de oorspronkelijke theorie van Keynes door er micro-economische grondslagen aan toe te voegen. De twee belangrijkste gebieden van micro-economie die de macro-economie aanzienlijk kunnen beïnvloeden, zijn volgens hen prijs- en loonrigiditeit. Deze concepten zijn verweven met de sociale theorie en ontkennen de pure theoretische modellen van het klassieke Keynesianisme.
Belangrijk
New Keynesian Economics werd de dominante kracht in de academische macro-economie van de jaren 1990 tot de financiële crisis van 2008.
De nieuwe Keynesiaanse theorie probeert onder meer het trage gedrag van prijzen en de oorzaak ervan aan te pakken, en hoe marktfalen zou kunnen worden veroorzaakt door inefficiënties en kan overheidsinterventie rechtvaardigen. De voordelen van overheidsinterventie blijven een flitspunt voor debat. Nieuwe Keynesiaanse economen pleitten voor een expansief monetair beleid en voerden aan dat tekortuitgaven eerder sparen bevorderden dan een toenemende vraag of economische groei.
Kritiek op de nieuwe Keynesiaanse economie
New Keynesian Economics werd in sommige kringen bekritiseerd omdat hij de Grote Recessie niet zag aankomen en omdat hij de periode van seculiere stagnatie die daarop volgde, niet nauwkeurig verklaarde.
De belangrijkste kwestie van deze economische doctrine verklaart waarom veranderingen in geaggregeerde prijsniveaus "plakkerig" zijn. Onder nieuwe klassieke macro-economie maken concurrerende prijsnemende bedrijven keuzes over hoeveel output ze produceren, en niet tegen welke prijs, terwijl in New Keynesian Economics monopolistisch concurrerende bedrijven stellen hun prijzen vast en accepteren het verkoopniveau als een beperking.
Vanuit het oogpunt van New Keynesian Economics proberen twee hoofdargumenten te beantwoorden waarom geaggregeerde prijzen de nominale waarde niet imiteren Ontwikkeling van het bruto nationaal product (BNP). In principe wordt bij beide benaderingen van macro-economie aangenomen dat economische subjecten, huishoudens en bedrijven rationele verwachtingen hebben.
New Keynesian Economics beweert echter dat rationele verwachtingen worden verstoord omdat marktfalen ontstaat door asymmetrische informatie en imperfecte concurrentie. Aangezien economische subjecten geen volledige reikwijdte van de economische realiteit kunnen hebben, zal hun informatie beperkt zijn, en er zal weinig reden zijn om te geloven dat andere agenten hun prijzen zullen veranderen, en daarom hun verwachtingen ongewijzigd zullen houden. Als zodanig zijn verwachtingen een cruciaal element van prijsbepaling; zoals ze ongewijzigd blijven, zal de prijs dat ook doen, wat leidt tot prijsrigiditeit.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.