Normaal goed
Een normaal goed is een goed dat een toename van de vraag ervaart als gevolg van een stijging van het inkomen van de consument. Met andere woorden, als er een stijging van de lonen is, neemt de vraag naar normale goederen toe, terwijl omgekeerd het loon daalt of ontslagen leiden tot een afname van de vraag.
00:45Normaal goed
Normale goederen begrijpen
Een normaal goed, ook wel een noodzakelijk goed genoemd, verwijst niet naar de kwaliteit van het goede, maar naar het niveau van de vraag naar het goede in relatie tot loonstijgingen of -dalingen.
Een normaal goed heeft een elastische relatie tussen inkomen en vraag naar het goede. Met andere woorden, veranderingen in vraag en inkomen zijn positief gecorreleerd of bewegen in dezelfde richting. De inkomenselasticiteit van de vraag meet de grootte waarmee de hoeveelheid om een goede verandering in reactie op een verandering van inkomen vroeg. Het wordt gebruikt om veranderingen in consumptiepatronen te begrijpen die het gevolg zijn van veranderingen in koopkracht.
Inkomenselasticiteit van de vraag kan worden berekend door het percentage verandering in de gevraagde hoeveelheid voor het goed te nemen en dit te delen door het percentage verandering in inkomen. Een normaal goed heeft een inkomenselasticiteit van de vraag die positief is, maar minder dan één.
Als de vraag naar blauwe bessen met 11 procent toeneemt wanneer het totale inkomen met 33 procent toeneemt, zouden blauwe bessen een inkomenselasticiteit hebben van de vraag van 0, 33 of (.11 / .33). Als gevolg hiervan zouden bosbessen als een normaal goed kunnen worden aangemerkt. Andere voorbeelden van normale goederen zijn nietjes voor voedsel, kleding en huishoudelijke apparaten.
Economen gebruiken de inkomenselasticiteit van de vraag om te bepalen of een goed een noodzaak- of luxeartikel is. Bedrijven analyseren ook de inkomenselasticiteit van de vraag naar hun producten en diensten om de verkoop te helpen voorspellen in tijden van economische expansies die leiden tot stijgende inkomens, of tijdens economische neergang die resulteert in dalende inkomens.
Belangrijkste leerpunten
- Een normaal goed is een goed dat een toename van de vraag ervaart als gevolg van een stijging van het inkomen van de consument.
- Normale goederen hebben een positieve correlatie tussen inkomen en vraag.
- Voorbeelden van normale goederen zijn nietjes voor voedsel, kleding en huishoudelijke apparaten.
Inferieure goederen en normale goederen
Inferieure goederen zijn het tegenovergestelde van normale goederen. Inferieure goederen zijn goederen die hun vraag zien dalen naarmate het inkomen van consumenten stijgt. Met andere woorden, als een economie verbetert en de lonen stijgen, hebben consumenten liever een duurder alternatief dan inferieure goederen. De term "inferieur" verwijst echter niet naar kwaliteit, maar naar betaalbaarheid.
Openbaar vervoer heeft meestal een inkomenselasticiteit van de vraagcoëfficiënt die minder dan nul is, wat betekent dat de vraag daalt naarmate het inkomen stijgt, waardoor het openbaar vervoer als een inferieur goed wordt geclassificeerd. Dit onthult een generalisatie van menselijk gedrag; de meeste mensen zouden liever een auto besturen als ze een keuze krijgen. Inferieure goederen omvatten alle goederen en diensten die mensen alleen kopen omdat ze zich geen vervangers van hogere kwaliteit van deze goederen kunnen veroorloven.
Luxe goederen en normale goederen
Luxe goederen hebben daarentegen een inkomenselasticiteit van de vraag die groter is dan één. Als de vraag naar sportwagens met 25 procent toeneemt wanneer het totale inkomen met 20 procent toeneemt, dan worden sportauto's als luxe goederen beschouwd omdat ze een inkomenselasticiteit van de vraag van 1, 25 hebben. Andere luxe goederen zijn vakanties, duurzame consumptiegoederen, lekker eten en lidmaatschappen van sportscholen.
Mensen geven een groter deel van hun inkomen uit aan luxegoederen naarmate hun inkomen stijgt, terwijl mensen een gelijk of minder deel van hun inkomen uitgeven aan normale en inferieure goederen naarmate hun inkomen toeneemt. Gewoonlijk geven mensen met een lager inkomen een groter deel van hun inkomen uit aan normale en inferieure goederen dan mensen met een hoger inkomen. Op individueel niveau kan een bepaald goed echter een normaal goed voor de ene persoon zijn, maar een inferieur of luxe goed voor de andere.
Voorbeeld van een normaal goed
Laten we zeggen dat Jack $ 3.000 per maand verdient en momenteel 40% van zijn inkomen besteedt aan voedsel en kleding of $ 1.200 per maand. Jack krijgt een loonsverhoging en verdient nu $ 3.500 per maand voor een inkomenstoename van 16%. Jack kan meer betalen, dus verhoogt hij zijn aankopen of vraag naar voedsel en kleding tot $ 1.320 per maand voor een verhoging van 10% of ($ 1.320 - $ 1.200) / $ 1.200) x 100.
Voedsel en kleding worden als normale goederen voor Jack beschouwd omdat hij zijn aankopen met 10% verhoogde toen hij een verhoging van 16% realiseerde. Laten we het echter bewijzen door de inkomenselasticiteit van de vraag te berekenen, wat als volgt gebeurt: (procentuele verandering in vraag / procentuele verandering in inkomen).
Het resultaat is .625 of (.10 verandering in aankopen /.16 verandering in inkomen). Aangezien voedsel en kleding een inkomenselasticiteit van minder dan één hebben, zouden voedsel en kleding normale goederen zijn.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.