Private investeringsfonds
Een particulier beleggingsfonds is een beleggingsmaatschappij die geen kapitaal vraagt aan particuliere beleggers of het grote publiek. Leden van een particuliere investeringsmaatschappij hebben doorgaans een diepgaande kennis van de industrie en investeringen elders. Om als een particulier fonds te worden geclassificeerd, moet een fonds voldoen aan een van de uitzonderingen die zijn beschreven in de Investment Company Act van 1940. De 3C1- of 3C7-uitzonderingen in de Act worden vaak gebruikt om een fonds als een particulier beleggingsfonds op te richten. Het handhaven van de status van een particulier beleggingsfonds heeft een voordeel, aangezien de wettelijke en wettelijke vereisten veel lager zijn dan wat vereist is voor fondsen die openbaar worden verhandeld.
Belangrijkste leerpunten
- Particuliere beleggingsfondsen zijn fondsen die geen publieke investeringen vragen.
- Particuliere fondsen worden als zodanig geclassificeerd volgens vrijstellingen in de Investment Company Act van 1940.
- Hedgefondsen en private equity-fondsen zijn twee van de meest voorkomende soorten private investeringsfondsen.
Inzicht in een particulier investeringsfonds
Van particuliere fondsen wordt verwacht dat ze aan bepaalde criteria voldoen om hun status te behouden. Over het algemeen beperken de vereisten zowel het aantal als het type beleggers dat aandelen in het fonds kan bezitten. In de VS kan een 3C1-fonds volgens de eerder genoemde Investment Company Act van 1940 maximaal 100 erkende beleggers hebben en een 3C7-fonds kan een zachte limiet hebben van ongeveer 2.000 gekwalificeerde beleggers. Zowel de definitie van gekwalificeerde als geaccrediteerde belegger komt met individuele vermogenstests. Geaccrediteerde investeerders moeten meer dan $ 1 miljoen aan vermogen hebben zonder hun primaire woonplaats en / of $ 200.000 aan jaarlijkse inkomsten voor een individu en $ 300.000 voor een paar te tellen. Gekwalificeerde beleggers moeten activa hebben van meer dan $ 5 miljoen.
Waarom fondsen privé blijven
Een particulier investeringsfonds kan ervoor kiezen om privé te blijven om een aantal redenen. Zoals gezegd, zijn de voorschriften rond particuliere investeringsfondsen veel losser dan die voor openbare fondsen. Particuliere beleggingsfondsen genieten meer vrijheid in de manier waarop ze alles aanpakken, van rapportage tot aflossingen. Hierdoor kunnen particuliere beleggingsfondsen kijken naar illiquide beleggingen die een openbaar fonds zou mijden vanwege de moeilijkheden van regelmatige waardering en liquidatie in het geval van stijgende aflossingen. Veel hedgefondsen zijn particuliere beleggingsfondsen, zodat ze agressieve handelsstrategieën kunnen blijven gebruiken die de beheerder van een openbaar fonds zou vermijden vanwege het potentieel voor beleggersrechtspraak als gevolg van onredelijke risico's. Het belangrijkste is dat er geen openbare rapportage van posities voor particuliere beleggingsfondsen is, waardoor ze kunnen voorkomen dat ze hun hand op de markt steken en de winstgevendheid van een heimelijk gebouwde positie aantasten.
Naast investeringsflexibiliteit kunnen particuliere investeringsfondsen de aangewezen voertuigen zijn om aanzienlijk gezinsvermogen aan te pakken. Uiterst rijke families kunnen particuliere investeringsfondsen oprichten om de rijkdom te beleggen met de gezinsleden als aandeelhouders. Vaak dient een bedrijf als de initiële structuur voor deze regeling, en het is herbestemd om een investeringskapitaal te creëren op basis van de winst van het bedrijf. In dit geval wil of heeft de familie geen extern kapitaal nodig, dus er is geen reden om het fonds openbaar te maken.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.