Opgegeven inkomsten / opgestelde activa hypotheek (SISA)
Met een aanvraag voor een inkomensvermelde activahypotheek (SISA) kan de lener zijn inkomsten aangeven zonder verificatie door de kredietgever. Deze leningen zijn ontworpen om het aanvraagproces voor kopers te vergemakkelijken, die moeilijk te documenteren inkomsten hebben, zoals zelfstandigen en mensen die afhankelijk zijn van fooien als een aanzienlijk deel van hun inkomen. SISA-leningen zijn één lening in een categorie producten die Alt-A wordt genoemd. SISA-leningen staan ook bekend als leningen zonder inkomen en activa (NINA) en leugenaar. Dankzij de ruimere leenbehoeften kon de SISA-lening een invloedrijke rol spelen in de financiële crisis van 2008.
UITBREIDING Stated Income / Stated Asset Mortgage (SISA)
De vermelde inkomensvermelde activahypotheek (SISA) is ontstaan als een hulpmiddel voor potentiële huiseigenaren in specifieke financiële situaties om een hypotheek aan te vragen. Zelfstandigen maximaliseren bijvoorbeeld vaak belastingaftrek om hun aangepast bruto-inkomen (AGI) te verlagen en hebben dus toegang tot kasstromen die mogelijk niet op individuele belastingaangiften staan. Gewoonlijk zouden lagere AGI's deze kredietnemers minder aantrekkelijk maken voor geldgevers. De SISA-lening is ook bedoeld om kopers te helpen die inkomsten kunnen hebben in de vorm van fooien of andere onconventionele contante betalingen.
Aanvankelijk hadden deze leningen strikte voorwaarden om het aan de geldschieter gepresenteerde risico te compenseren door lagere vereisten voor de openbaarmaking van inkomsten. SISA-leners werden geconfronteerd met een combinatie van hogere rentetarieven, meer substantiële aanbetalingen en hogere kredietscore-eisen dan traditionele leningen. Het is mogelijk dat de lener een aanzienlijke kasreserve op zijn bankrekening moet hebben. Ook kan de lening de nieuwe maandelijkse hypotheekbetaling beperken tot een bepaald percentage ten opzichte van hun huidige woningbetaling.
Verlies van hypotheekvereisten in de jaren 2000
Hypotheekmarktomstandigheden stimuleerden kredietverstrekkers om de hypotheekbehoeften in het begin van de jaren 2000 los te maken. Verklaarde inkomensvermelde activahypotheek (SISA) en andere Alt-A-leningen werden populair. Deze leningen voldeden zowel aan de behoeften van geldschieters als aan kredietnemers. Lenders wilden zoveel mogelijk leningen aflossen voordat ze die op de secundaire hypotheekmarkt doorverkopen. Leners waren blij de documentatie-eisen te vermijden, vooral omdat de leningsvoorwaarden en rentetarieven van SISA die van traditionele leningen benaderden. De onderlinge afstemming van belangen leidde ertoe dat niet-gekwalificeerde leners leningen ontvingen die in gebreke bleven. De afscherming van deze leugenaarleningen versnelde in 2007, toen de financiële crisis zich aandiende.
In de nasleep van de ineenstorting van 2008 hebben wetgevers en regelgevers de SISA-leningen onder de loep genomen en is de markt voor deze leningen opnieuw aangescherpt. De 2010 Dodd-Frank Wall Street Reform and Consumer Protection Act heeft de SISA-leningen ernstig beperkt, waardoor ze niet beschikbaar zijn voor door de eigenaar bewoonde eigendommen. Nu zijn deze producten de locatie voor leners die vastgoedbeleggingen willen kopen.