Zoetstof
Een zoetstof is een speciale functie of een voordeel dat wordt toegevoegd aan een schuldinstrument, zoals een obligatie of preferente aandelen, om het wenselijker te maken voor potentiële beleggers. Twee populaire vormen van zoetstoffen zijn warrants en rechten, waarmee de houder effecten op een later tijdstip in aandelen kan omzetten of aandelen tegen marktprijzen kan kopen.
Een zoetstof wordt ook wel een kicker, een rimpel of toeters en bellen genoemd.
Belangrijkste leerpunten
- Een zoetstof is een speciale eigenschap die wordt toegevoegd aan een schuldinstrument, zoals een obligatie of preferente aandelen, gericht op het verhogen van de waarde ervan op de markten.
- Twee populaire vormen van zoetstoffen zijn warrants en rechten, waarmee de houder effecten op een later tijdstip in aandelen kan omzetten of aandelen tegen marktprijzen kan kopen.
- Zoetstoffen zijn vooral nuttig voor bedrijven die het moeilijk hebben om investeerders aan te trekken of kapitaal aan te trekken tegen betaalbare prijzen.
- Warrants zijn de meest voorkomende zoetstof die wordt aangeboden door bedrijven die angel-investeerders proberen te overtuigen om te investeren in nieuwe financieringsrondes.
Hoe een zoetstof werkt
Zoetstoffen zijn vooral nuttig voor bedrijven die het moeilijk hebben om investeerders aan te trekken of kapitaal aan te trekken tegen betaalbare prijzen. Een bedrijf in deze positie wil misschien een standaard schuldaanbod doen. Als er echter onvoldoende beleggerslust is om alle schulden te verkopen, kan een zoetstof nodig zijn om het hele probleem te lossen.
Zoetstoffen zullen altijd iets extra's kosten voor het bedrijf dat ze weggeeft, maar de exacte kosten kunnen pas op een later tijdstip worden berekend.
Warrants, derivaten die het recht geven, maar niet de verplichting, om een effect - meestal een aandelenkapitaal - tegen een bepaalde prijs te kopen of te verkopen vóór het verstrijken, zijn misschien wel de meest voorkomende zoetstof die wordt aangeboden door bedrijven die angel investeerders proberen te overtuigen om in nieuwe te investeren financieringsrondes.
Warrants versus opties
Net als warrants zijn opties in wezen contractuele rechten die worden uitgebreid tot beleggers, waardoor ze op een later tijdstip bepaalde hoeveelheden aandelen kunnen kopen tegen prijzen die vandaag zijn overeengekomen.
Hoewel vergelijkbaar van aard, zijn er belangrijke verschillen tussen deze twee derivaten. Een daarvan is dat warrants meestal veel langer meegaan dan opties - de eerste kan tot 15 jaar duren, terwijl de laatste meestal een maand tot twee tot drie jaar bestaan.
Een andere is door wie ze worden uitgegeven: opties worden genoteerd aan effectenbeurzen, terwijl een bedrijf eigen warrants uitgeeft. Met andere woorden, dat betekent dat een bedrijf extra kapitaal kan aantrekken met een warrant maar niet met opties.
Voorbeeld van een zoetstof
Bedrijf XYZ geeft een obligatie uit om kapitaal aan te trekken en hecht er een bevel aan om het aantrekkelijker te maken voor beleggers. Als de aandelenkoers van Bedrijf XYZ boven de prijs uit de warrant stijgt, kan de houder deze inwisselen, waardoor hij of zij aandelen in de onderneming kan kopen tegen een prijs onder de huidige marktwaarde.
Aan de andere kant, als Bedrijf XYZ in de problemen komt en de koers van het aandeel onder de uitoefenprijs daalt, de houder van het warrant kan de aangeboden beloning niet verzilveren. Als de voorraad niet herstelt, vervalt het bevel uiteindelijk en wordt het waardeloos.
Speciale overwegingen
Warrants worden gewaardeerd door investeerders die waarde hechten aan opwaarderingsrechten zonder voorafgaande kapitaalinzet te vereisen. Er zijn echter ook mogelijke nadelen aan deze voertuigen - voor beide betrokken partijen.
Voor de bedrijven kunnen warrants onzekerheid creëren over het aantal houders dat uiteindelijk hun recht zal uitoefenen om hun warrants uit te oefenen en aandelen van de onderneming te verwerven. Dit kan mogelijk bedrijven die kapitaal willen ophalen in de steek laten - als houders de warrants niet uitoefenen, krijgt de onderneming geen contant geld dat wordt gecreëerd door de uitgifte van nieuwe aandelen.
Ondertussen bestaat er voor beleggers een risico dat de onderliggende aandelenkoers boven de uitoefenprijs stijgt om te verkopen, of daalt tot onder de uitoefenprijs om te kopen, waardoor het bevel effectief waardeloos wordt. Bovendien hebben houders van warrants geen stemrecht, zoals gewone aandeelhouders dat vaak doen.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.