Schema A
Schema A is een formulier voor inkomstenbelasting dat Amerikaanse belastingbetalers gebruiken om hun gespecificeerde aftrekkingen te melden, wat kan helpen hun federale belastingverplichting te verminderen.
Een schema A-formulier is een optionele bijlage bij het standaard 1040-formulier voor Amerikaanse belastingbetalers die hun jaarlijkse inkomstenbelasting betalen. Het claimen van gespecificeerde inhoudingen is een alternatief voor het nemen van de standaardaftrek, en belastingbetalers kunnen elke optie gebruiken die hen grotere fiscale besparingen oplevert.
Belangrijkste leerpunten
- Schema A is een optioneel belastingformulier voor belastingbetalers die hun inhoudingen willen specificeren in plaats van de standaardaftrek te nemen.
- Wijzigingen in de belastingwetgeving in 2017 elimineerden enkele inhoudingen en verhoogden ook het bedrag van de standaardaftrek.
- Veel belastingbetalers die ooit schema A gebruikten, zullen nu merken dat het claimen van de standaardaftrek meer in hun voordeel is.
Schema A begrijpen
Schema A vraagt belastingbetalers om hun aftrekbare kosten op te sommen in zes aangewezen categorieën: medische en tandartskosten, belastingen die u heeft betaald, rente die u heeft betaald, giften aan goede doelen, ongevallen en diefstalverliezen (maar alleen als onroerend goed zich bevindt in een federaal verklaard rampgebied), en andere gespecificeerde inhoudingen. Net als de standaardaftrek worden de gespecificeerde aftrekkingen op Bijlage A afgetrokken van het aangepaste bruto-inkomen (AGI) van de belastingplichtige om hun belastbaar inkomen te bepalen.
In de instructies voor Schema A wordt uitgelegd welke van uw uitgaven aftrekbaar zijn en waar u ze op het formulier moet vermelden.
Een aantal aftrekkingen die ooit beschikbaar waren voor belastingbetalers, zijn niet langer, als gevolg van de Tax Cuts and Jobs Act, aangenomen in 2017. Deze omvatten aftrekkingen voor slachtoffer- en diefstalverliezen niet in een rampgebied; rente op woningkredieten die werden gebruikt voor andere doeleinden dan het kopen, bouwen of verbeteren van uw woning; en wat voorheen 'diverse aftrekposten' werden genoemd, inclusief belastingvoorbereidingskosten en werkgerelateerde kosten waarvoor een werkgever u niet vergoedde. De nieuwe wet beperkte ook het bedrag dat belastingbetalers kunnen aftrekken voor nationale en lokale belastingen tot een maximum van $ 10.000 ($ 5.000 voor gehuwde belastingbetalers die afzonderlijk indienen).
Tegelijkertijd verdubbelde de wet de standaardaftrek bijna, waardoor deze werd verhoogd van $ 6.350 voor enkele filers in 2018 tot $ 12.000 voor enkele filers in 2018. Voor gehuwde paren die gezamenlijk indienden, steeg de standaardaftrek van $ 12.700 naar $ 24.000.
Speciale overwegingen voor bijlage A
Als gevolg van al deze veranderingen is het waarschijnlijk dat veel belastingbetalers die hun aftrek in schema A in de afgelopen jaren hebben gespecificeerd, het nu voordeliger vinden om gewoon de standaardaftrek te claimen. Voor inwoners van staten met veel belasting kan bijvoorbeeld de nieuwe limiet van $ 10.000 voor het aftrekken van lokale belastingen de doorslag geven; Als een echtpaar niet nog minstens $ 14.000 aan in aanmerking komende aftrekkingen bovenop de $ 10.000 kan verzamelen, kunnen ze beter hun standaardaftrek van $ 24.000 nemen.
Dat was al het geval voor de meerderheid van de belastingbetalers, wier in aanmerking komende aftrekposten zelfs onder de oude regels tot minder dan de standaardaftrek optelden. Ze hadden het extra voordeel dat ze hun uitgaven niet hoefden bij te houden of stapels bonnen te verzamelen. Bovendien kunnen gespecificeerde inhoudingen worden aangevochten door de Internal Revenue Service (IRS), terwijl het nemen van de standaardaftrek gewoon het recht van de belastingbetaler is.
Belastingbetalers met grote hypotheken kunnen nog steeds vooruit komen door hun inhoudingen te specificeren en een Schema A-formulier in te dienen.
Als een belastingplichtige echter nog steeds voldoende subsidiabele uitgaven heeft om de standaardaftrek te overschrijden, blijft het indienen van schema A zinvol. Voor belastingbetalers met grote hypotheken zal hypotheekrente een goede maatstaf zijn om te beslissen welke aftrek te kiezen. Als uw jaarlijkse hypotheekrente (zoals aan u door uw bank gerapporteerd op een hypotheekverklaring of formulier 1098) hoger is dan de standaardaftrek, is het al in uw voordeel om aftrekposten te specificeren in plaats van de standaardaftrek aan te vragen. (Als u overweegt een nieuw huis te kopen, merk dan op dat de wet nu aftrekbare hypotheekrente beperkt tot rente over de eerste $ 750.000 aan schulden voor leningen die na 15 december 2017 zijn afgesloten. Voorheen was de limiet $ 1 miljoen.)
Zoals altijd het geval is geweest, moet u, als u ervoor kiest om uw inhoudingen te specificeren, het hele jaar door documentatie bijhouden van uw in aanmerking komende uitgaven: ontvangsten, facturen, afbeeldingen van geannuleerde cheques, enzovoort.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.