Belastingen in Texas voor kleine bedrijven: de basis

Texas is een populaire plek om zaken te doen. De banengroei en werkloosheid van de staat spreken voor zich. Vanaf augustus 2015 bedraagt ​​het werkloosheidspercentage in Texas 4, 1%, een volledig procentpunt lager dan het nationale tarief. De totale loonlijsten en de arbeidsparticipatie zijn in de loop van 2010 ook in Texas in een gezond tempo gestegen, in tegenstelling tot op nationaal niveau waar de loonlijsten stagneren en de arbeidsparticipatie sinds de jaren zeventig is gedaald tot het laagste percentage. Het bedrijfsklimaat in Texas was in de 21e eeuw zelfs zo aangenaam dat de voormalige gouverneur van de staat, Rick Perry, die van 2000 tot januari 2015 diende, erom bekend stond dat hij door minder bedrijfsvriendelijke staten, zoals New York en Californië, stormde. en toespraken geven aan bedrijven over waarom ze naar Texas moeten verhuizen. Zijn opvolger, Greg Abbott, heeft soortgelijke ouvertures gemaakt.

Een van de grootste redenen waarom bedrijven zaken willen doen in Texas, is het gunstige belastingklimaat. In vergelijking met de meeste staten zijn de bedrijfsbelastingen extreem laag in Texas en bestaat er geen inkomstenbelasting. Dit geeft bedrijven twee duidelijke concurrentievoordelen bij hun vestiging. Ze houden meer van het geld dat ze verdienen als bedrijf, en ze kunnen gemakkelijker toptalent rekruteren door het gebrek aan persoonlijke inkomstenbelasting aan te prijzen.

Aan de zakelijke kant wordt het nieuws nog beter voor kleine bedrijven. Het bedrijfsbelastingtarief, dat al laag is, krimpt nog meer en daalt in sommige gevallen tot nul voor bedrijven waarvan de inkomsten bepaalde drempels niet overschrijden. Voor een klein bedrijf dat begint, helpt dit de toch al zwakke beginjaren te verlichten wanneer het probeert zich te vestigen en te groeien.

De franchisebelasting

Texas noemt zijn belasting voor bedrijven een franchisebelasting. De manier waarop het werkt is vrij eenvoudig. De staat belast de meeste bedrijven met een tarief van 1% op hun belastbare marges, die het definieert als het laagste aantal van de volgende drie cijfers: 70% van de totale omzet; 100% van de omzet minus kosten van verkochte goederen (COGS); of 100% van de omzet minus de totale vergoeding. Bijna alle bedrijfstypes in de staat zijn onderworpen aan de franchisebelasting; de enige uitzonderingen zijn eenmansbedrijven en bepaalde soorten algemene partnerschappen. Bedrijven, S-bedrijven, bedrijven met beperkte aansprakelijkheid (LLC's) en partners met beperkte aansprakelijkheid (LLP's) betalen allemaal de franchisebelasting.

Voor veel kleine bedrijven is het hierboven vermelde percentage van 1% zelfs veel lager. Dit komt omdat er veel situaties bestaan ​​waarin Texas de franchise-belasting voor bepaalde bedrijven verlaagt. De franchise-belasting voor retail- en groothandelsbedrijven, ongeacht de grootte van het bedrijf, is bijvoorbeeld 0, 5%. Bedrijven die minder dan $ 10 miljoen aan jaarlijkse inkomsten en bestandsbelasting verdienen met behulp van het EZ Computation-formulier van de staat, betalen slechts 0, 575% aan franchisebelasting. Het EZ Computation-formulier staat een bedrijf echter niet toe COGS of compensatie af te trekken, of enige economische ontwikkeling of tijdelijke kredieten te nemen. Vanaf 2015 zijn bedrijven die jaarlijks minder dan $ 1, 08 miljoen verdienen, helemaal geen franchise-belasting verschuldigd; dit bedrag staat in Texas bekend als de belastingvrije drempel.

Corporations

Hoewel de meeste kleine bedrijven geen bedrijven zijn, schakelen ze soms over van LLC's en S-bedrijven naar C-bedrijven wanneer hun groei een bepaald niveau bereikt. Daarom is het nuttig om te begrijpen hoe bedrijven worden belast in Texas. De fiscale behandeling voor bedrijven is erg kort en droog. Zoals de meeste staten onderwerpt Texas bedrijven aan hun standaard bedrijfsbelasting, wat betekent dat de franchise belasting. Zoals bij alle bedrijven, zijn de belastingvrije drempel en EZ-berekeningsregels van toepassing op bedrijven. Met 1% scoort het belastingtarief voor bedrijven in Texas nationaal zeer laag, waardoor de staat een populaire plek is voor bedrijven van elke omvang.

S bedrijven

De S corporation is een populaire aanduiding voor kleine bedrijven. S-bedrijven bieden veel van de voordelen van de oprichting, maar in tegenstelling tot C-bedrijven, zijn ze niet onderworpen aan afzonderlijke federale inkomstenbelasting of, in de meeste staten, afzonderlijke staatsbelasting. In plaats daarvan worden aandeelhouders belast op hun eigen vermogen in de onderneming. Texas onderwerpt S-bedrijven echter nog steeds aan haar franchise-belasting op basis van de jaarlijkse omzet van het bedrijf. Nogmaals, de hoogste belasting die ooit kan worden is 1%. Individuele aandeelhouders in de onderneming hoeven geen staatsbelasting te betalen over hun deel van de inkomsten van de onderneming. Dit voordeel is vooral aantrekkelijk voor kleine S-ondernemingen waarvan de jaarlijkse inkomsten de drempel voor niet-belasting niet overschrijden. Ze werken in wezen belastingvrij, omdat belasting niet wordt beoordeeld op het bedrijf zelf, noch op de personen die inkomsten uit het bedrijf verdienen.

Vennootschappen met beperkte aansprakelijkheid

LLC is de andere zeer populaire aanduiding voor kleine bedrijven. In de meeste staten zijn LLC's entiteiten die bedrijfseigenaren beschermen tegen bepaalde wettelijke verplichtingen, maar hun inkomsten doorgeven aan die eigenaars, die op hen inkomstenbelasting betalen in plaats van op inkomstenbelasting. Net als bij S-bedrijven, draagt ​​Texas de nationale trend mee en brengt de franchise-belasting in rekening bij LLC's, met dezelfde regels die gelden voor alle bedrijfstypes. Het inkomen dat als persoonlijk inkomen aan de eigenaars wordt doorgegeven, is in Texas echter niet aan inkomstenbelasting van de staat onderworpen. Gezien de franchise belasting is maximaal 1%, LLC eigenaren in Texas financieel beter dan in de meeste staten.

Partnerschappen en eenmanszaken

De meeste kleine bedrijven in Texas die partnerschappen zijn, betalen de franchisebelasting, terwijl eenmanszaken dat niet doen. De lakmoesproef in een partnerschap is of het bedrijf rechtstreeks eigendom is van natuurlijke personen, waarbij de inkomsten van het bedrijf rechtstreeks aan die personen worden verdeeld. In die situaties behandelt Texas partnerschappen als eenmanszaken en legt het geen franchise-belasting op. Deze bedrijfseigenaren moeten federale inkomstenbelasting betalen over dit inkomen, maar geen staatsbelasting, omdat Texas geen belasting op persoonlijk inkomen brengt.

De meeste partnerschappen in Texas, inclusief limited partnerships (LP's) en LLP's, zijn onderworpen aan de franchisebelasting. Voor bedrijfseigenaren in Texas die overwegen een partnerschap aan te gaan, kan een gekwalificeerde belastingaccountant helpen bepalen hoe het partnerschap moet worden gestructureerd voor de meest gunstige fiscale behandeling, gezien de unieke omstandigheden van het bedrijf en de bedrijfseigenaren.