Tier 3-kapitaal gedefinieerd
Tier 3-kapitaal is tertiair kapitaal, dat veel banken houden ter ondersteuning van hun marktrisico, grondstoffenrisico en valutarisico. Tier 3-kapitaal omvat een grotere verscheidenheid aan schulden dan Tier 1- en Tier 2-hoofdsteden (zie hieronder).
Verdeling van Tier 3-kapitaal
Tier 3-kapitaalschulden kunnen een groter aantal achtergestelde emissies, niet-gepubliceerde reserves en algemene verliesreserves omvatten in vergelijking met Tier 2-kapitaal. Om in aanmerking te komen als Tier 3-kapitaal, moeten activa worden beperkt tot 250% van het Tier 1-kapitaal van een bank, ongedekt zijn, achtergesteld zijn en een minimale looptijd hebben van twee jaar.
De oorsprong van Tier 3-kapitaal
Kapitaalniveaus voor grote financiële instellingen zijn afkomstig van de Basel-akkoorden. Dit is een set van drie (Basel I, Basel II en Basel III) verordeningen, die het Bazels Comité voor Banktoezicht (BCBS) in 1988 begon uit te rollen. Over het algemeen geven alle Basel-akkoorden aanbevelingen over bankregelgeving met met betrekking tot kapitaalrisico, marktrisico en operationeel risico. Het doel van de akkoorden is ervoor te zorgen dat financiële instellingen over voldoende kapitaal beschikken om aan verplichtingen te voldoen en onverwachte verliezen op te vangen. Hoewel schendingen van de Basel-akkoorden geen juridische gevolgen hebben, zijn leden verantwoordelijk voor de uitvoering van de akkoorden in hun thuisland.
Basel I vereiste dat internationale banken een minimumbedrag (8%) van het kapitaal aanhouden, op basis van een percentage van risicogewogen activa. Basel I classificeerde ook de activa van een bank in vijf risicocategorieën (0%, 10%, 20%, 50% en 100%), op basis van de aard van de schuldenaar (bijv. Overheidsschuld, ontwikkelingsbankschuld, particuliere sectorschuld, en meer).
Naast de minimale kapitaalvereisten, concentreerde Basel II zich op regulerend toezicht en marktdiscipline. Basel II benadrukte de verdeling van in aanmerking komend regulerend kapitaal van een bank in drie niveaus. BCBS publiceerde Basel III in 2009, na de financiële crisis van 2008. Basel III trachtte het vermogen van de banksector om met financiële stress om te gaan, het risicobeheer te verbeteren en de transparantie van banken te verbeteren.
Tier 1-kapitaal, Tier 2-kapitaal, Tier 3-kapitaal
Tier 1-kapitaal is het kernkapitaal van een bank, dat bestaat uit eigen vermogen en ingehouden winsten; terwijl Tier 2-kapitaal herwaarderingsreserves, hybride kapitaalinstrumenten en achtergestelde schulden omvat. Daarnaast omvat Tier 2-kapitaal algemene verliezen op leningen en niet-openbaar gemaakte reserves. Tier 1-kapitaal is bedoeld om de financiële gezondheid van een bank te meten; een bank gebruikt Tier 1-kapitaal om verliezen op te vangen zonder de bedrijfsactiviteiten te beëindigen. Tier 2-kapitaal is aanvullend (bijvoorbeeld minder betrouwbaar dan Tier 1-kapitaal.)
Het totale kapitaal van een bank wordt berekend als een som van haar tier 1 en tier 2 kapitaal. Regelgevers gebruiken de kapitaalratio om de kapitaaltoereikendheid van een bank te bepalen en te rangschikken.
Tier 3-kapitaal bestaat uit Tier 2-kapitaal plus achtergestelde leningen op korte termijn.