Totale kostenratio (TER)
De totale kostenratio (TER) is een maat voor de totale kosten in verband met het beheer en de exploitatie van een beleggingsfonds, zoals een beleggingsfonds. Deze kosten bestaan voornamelijk uit beheerskosten en extra kosten, zoals handelskosten, juridische kosten, accountantskosten en andere operationele kosten.
De totale kosten van het fonds worden gedeeld door de totale activa van het fonds om te komen tot een percentage dat de TER vertegenwoordigt. TER staat ook bekend als de 'netto-kostenratio' of 'na de kostenvergoeding'.
Belangrijkste leerpunten
- Totale kostenratio (TER) is een maat voor de bedrijfskosten van beleggingsfondsen met betrekking tot activa.
- Beleggers letten op de kostenratio om te bepalen of een fonds een geschikte belegging voor hen is nadat vergoedingen zijn overwogen.
- Totale kostenratio kan ook worden aangeduid als 'netto-kostenratio' of 'na vergoeding kostenratio'
De formule voor de totale kostenratio is:
TER = Totale fondskosten Totale fondsvermogenTER = \ frac {\ text {Totale fondskosten}} {\ text {Totale fondsvermogen}} TER = Totale fondsvermogen Totale fondskosten
Hoe de totale kostenratio te berekenen
Om de totale kostenratio te berekenen, moet u de totale kosten en de totale activa van een beleggingsfonds berekenen. Totale activa kunnen worden afgeleid uit financiële informatie die beleggingsfondsen rapporteren aan toezichthouders of via een prospectus worden verspreid onder analisten en beleggers. Totale kosten kunnen moeilijker zijn om nauwkeurig weer te geven, aangezien TER verantwoordelijk is voor alle kosten in verband met de exploitatie van het beleggingsfonds, inclusief handelskosten, beheerskosten en vergoedingen, overhead- en administratiekosten (zoals 12b-1 vergoedingen), enzovoort.
Wat zegt de totale kostenratio?
De omvang van de totale kostenratio (TER) is belangrijk voor beleggers, aangezien de kosten aan het fonds worden onttrokken en het rendement van beleggers wordt beïnvloed. Als een fonds bijvoorbeeld een rendement van 7% voor het jaar genereert maar een TER van 4% heeft, wordt de winst van 7% sterk verminderd tot ongeveer 3%.
De TER biedt een manier om de jaarlijkse kosten van het runnen van een bepaald fonds te dekken. Het neemt alle bekende kosten in verband met de werking van het fonds en drukt deze uit als een enkel getal, meestal als een percentage, op basis van de activa die aan het fonds zijn gekoppeld. Dit betekent wel dat het bedrag dat wordt verstrekt als de TER afhankelijk is van het succes van het specifieke fonds. De fondsen die via de TER worden verstrekt, worden gebruikt ter ondersteuning van de beheer-, handels- en juridische kosten die aan het fonds zijn verbonden, evenals eventuele auditkosten of algemene bedrijfskosten.
Telkens wanneer een fonds hogere of lagere bedrijfskosten maakt, worden die wijzigingen waarschijnlijk doorgevoerd binnen de TER. Hoe actiever het fonds beheerde, hoe hoger de bijbehorende TER. Dit komt door hogere personeelskosten en hogere transactiegebaseerde kosten. Ter vergelijking: een geautomatiseerd fonds heeft aanzienlijk lagere exploitatiekosten, wat resulteert in een lagere TER.
Operationele kosten begrijpen
Bedrijfskosten of bedrijfskosten dekken alle uitgaande financiële verplichtingen die verband houden met het beheer van het fonds en de bijbehorende transacties. Dit kan personeelsvergoedingen en makelaarskosten omvatten, evenals eventuele accountantskosten. Andere gemeenschappelijke uitgaven omvatten communicatie met aandeelhouders en financiële overzichten, mechanismen voor het bijhouden van gegevens en bewaringsdiensten van de toezichthoudende organisatie of vermogensbeheerder.
Een klein percentage van de TER kan worden gebruikt voor andere bedrijfskosten. Dit kunnen kosten zijn die zo eenvoudig zijn als ruimteverhuur en hulpprogramma's voor het bedrijf. Vaak worden deze kosten overhead genoemd en omvatten ze elke financiële verplichting die niet noodzakelijkerwijs gericht is op de daadwerkelijke productie van een goed of dienst.
Het verschil tussen de totale kostenratio en de brutokostenratio
De bruto kostenratio (GER) is het totale percentage van de activa van een beleggingsfonds dat is besteed aan het runnen van het fonds. In sommige gevallen kan een fonds overeenkomsten hebben afgesloten om af te zien van, terug te betalen of een deel van de vergoedingen van het fonds terug te verdienen. Dit is vaak het geval voor nieuwe fondsen. Een beleggingsmaatschappij en haar fondsbeheerders kunnen overeenkomen om af te zien van bepaalde vergoedingen na de lancering van een nieuw fonds om de kostenratio voor beleggers lager te houden. De totale kostenratio vertegenwoordigt de kosten die aan het fonds in rekening worden gebracht nadat eventuele vrijstellingen, terugbetalingen en terugbetalingen zijn gedaan. Deze kostenverlagingen zijn meestal voor een gespecificeerd tijdsbestek, waarna het fonds alle volledige kosten kan maken.
Beperkingen van de totale kostenratio
De TER is bedoeld om de volledige kosten te vangen die een belegger van een beleggingsfonds mag verwachten. Sommige kosten, met name die welke slechts eenmaal worden gemaakt, of die worden gemaakt met het investeringskapitaal, zijn mogelijk niet opgenomen in de TER. Deze omvatten initiële kosten, zoals commissie, makelaarskosten, overdrachtsbelasting en jaarlijkse adviseurskosten.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.