Handel in overname-aandelen met fusiegeschillen

Fusiearbitrage is de handel in aandelen in bedrijven die onderworpen zijn aan overnames of fusies. Arbitrage exploiteert het feit dat overnames normaal gesproken een hoge prijspremie voor het bedrijf met zich meebrengen. Zolang er een prijsverschil bestaat, is er potentieel voor aanzienlijke beloningen. Maar gokken op fusies kan riskant zijn. Als algemene regel is het een hulpmiddel dat exclusief voor professionals is en waarschijnlijk niet iets dat u thuis wilt proberen. In dit artikel nemen we u mee op een rondleiding door de wereld met hoog risico van fusiearbitrage.

Wat is Merger Arbitrage?

Arbitrage omvat het kopen van een actief tegen één prijs voor een onmiddellijke verkoop tegen een hogere prijs. Zo probeert een scheidsrechter - een mooie term voor de persoon die het aandeel tegen de lagere prijs koopt - te profiteren van het prijsverschil. Het is vrij zeldzaam om potentiële kansen voor arbitrage te vinden in een efficiënte markt, maar af en toe duiken deze kansen op.

Fusiearbitrage (ook bekend als "merge-arb") vereist de handel in aandelen van bedrijven die betrokken zijn bij fusies en overnames. Wanneer de voorwaarden van een potentiële fusie openbaar worden, zal een scheidsrechter lang gaan, of aandelen kopen van de doelonderneming, die in de meeste gevallen onder de verkrijgingsprijs wordt verhandeld. Tegelijkertijd zal de scheidsrechter de overnemende onderneming short verkopen door aandelen te lenen in de hoop deze later terug te betalen met goedkopere aandelen.

Als alles volgens plan verloopt, zou de koers van het doelbedrijf uiteindelijk moeten stijgen om de overeengekomen aankoopprijs per aandeel weer te geven, en de prijs van de overnemende partij zou moeten dalen om weer te geven wat hij voor de deal betaalt. Hoe groter de kloof, of spreiding, tussen de huidige handelsprijzen en hun prijzen gewaardeerd door de acquisitievoorwaarden, hoe beter het potentiële rendement van de scheidsrechter. (Zie De kansen verhandelen met arbitrage voor meer informatie .)

Een succesvol fusievoorbeeld

Laten we eens kijken naar een voorbeeld van hoe een succesvolle fusie-arbitrageovereenkomst in de praktijk werkt.

Stel dat Delicious Co. voor $ 40 per aandeel handelt wanneer Hungry Co. langskomt en $ 50 per aandeel biedt - een premie van 25%. De voorraad Delicious zal onmiddellijk springen, maar zal waarschijnlijk snel genoegen nemen met een prijs hoger dan $ 40 en minder dan $ 50 totdat de overnameovereenkomst is goedgekeurd en gesloten. Als het echter tegen een hogere prijs handelt, gokt de markt dat er een hogere bieder zal verschijnen.

Laten we zeggen dat de deal naar verwachting zal eindigen op $ 50 en dat Delicious-aandelen worden verhandeld op $ 47. Bij het benutten van de kans op prijsverschillen zou een arbitrage-expert Delicious kopen voor $ 48, een commissie betalen, de aandelen vasthouden en uiteindelijk verkopen voor de overeengekomen acquisitieprijs van $ 50 zodra de fusie is gesloten. Van dat deel van de deal ontvangt de scheidsrechter een winst van $ 2 per aandeel, of een winst van 4%, verminderd met handelskosten. Vanaf het moment dat ze worden aangekondigd, duurt het ongeveer vier maanden voordat fusies en overnames zijn voltooid. Dus die 4% winst zou zich vertalen in een 12% geannualiseerd rendement.

Tegelijkertijd zal de scheidsrechter waarschijnlijk Hongerige aandelen short verkopen in afwachting dat zijn aandelenkoers in waarde zal dalen. Natuurlijk mag de waarde van Hungry niet veranderen. Maar vaak daalt de waarde van een overnemende partij. Als Hungry-aandelen in prijs dalen van bijvoorbeeld $ 100 tot $ 95, zou de short sale de scheidsrechter nog eens $ 5 per aandeel opleveren, of 5% (15% op jaarbasis als de deal vier maanden duurde om te voltooien).

Ken de risico's om verliezen te voorkomen

Hoewel dit allemaal vrij eenvoudig klinkt, is het zeker niet zo eenvoudig. In het echte leven gaan dingen niet altijd zoals voorspeld. De hele fusie-arbitrage-onderneming is een risicovolle onderneming waarbij overnames kunnen bruisen en prijzen in onverwachte richtingen kunnen bewegen, wat resulteert in aanzienlijke verliezen voor de scheidsrechter.

De grootste factor die het risico op deelname aan fusiearbitrage vergroot, is de mogelijkheid dat een deal doorbreekt. Overnames kunnen om allerlei redenen worden gesloopt, waaronder financieringsproblemen, due diligence-resultaten, persoonlijkheidsconflicten, bezwaren van regelgevende instanties of andere factoren die ertoe kunnen leiden dat kopers of verkopers zich terugtrekken. Vijandige biedingen zullen ook vaker falen dan vriendelijke. Hoe langer het duurt om een ​​deal te sluiten, des te meer dingen fout kunnen gaan.

Overweeg de gevolgen van het mislukken van de deal Hungry-Delicious. Een ander bedrijf kan een bod uitbrengen op Delicious, in welk geval de aandelenwaarde niet veel zal dalen. Als de deal echter instort zonder dat er alternatieve biedingen worden aangeboden, zou de positie van de scheidsrechter in het doelbedrijf waarschijnlijk in waarde dalen, terug naar de oorspronkelijke prijs van $ 40. In dat geval verliest de scheidsrechter $ 8 per aandeel (of ongeveer 16%).

Anderzijds is het gedrag van de aandelen van de overnemende partij minder voorspelbaar in het geval van een mislukte overname. De markt kan de opgeblazen deal interpreteren als een groot verlies voor Hungry, en zijn aandelen kunnen in waarde dalen, bijvoorbeeld van $ 100 tot $ 95. In dit geval zou de scheidsrechter $ 5 per aandeel behalen uit short selling van Hungry's aandelen. Hier zou short selling van de overnemende partij als een hedge fungeren en enige bescherming bieden tegen het verlies van $ 8 per aandeel op de aandelen van de target. (Voor meer inzicht, zie Een beginnersgids voor hedging .)

Een mislukte deal - vooral wanneer de acquirer een te hoge prijs heeft geboden - kan door de markt worden toegejuicht. Hungry's aandelenkoers kan terugkeren naar $ 100 of zelfs nog hoger, bijvoorbeeld naar $ 105. In dit geval verliest de scheidsrechter $ 8 per aandeel bij de lange transactie en $ 5 per aandeel bij de korte transactie, voor een gecombineerd verlies van $ 13.

Met shortposities die longposities compenseren, wordt verondersteld dat merge-arb-transacties redelijk veilig zijn tegen bredere volatiliteit op de aandelenmarkt, maar in de praktijk is dat niet altijd het geval. Een bull-markt kan de aandelenwaarde van de doelvennootschap opdrijven, waardoor deze te duur is voor de overnemende partij en de prijs van de overnemende partij opdrijven, waardoor verliezen ontstaan ​​op het short selling-einde van de arbitrageovereenkomst.

Een berenmarkt kan altijd voor problemen zorgen. Tijdens de marktcrash 2000-2001 leden arbitrageurs forse verliezen. Als Delicious en Hungry in die tijd een overnamedeal hadden gesloten, zouden de aandelenkoersen van beide zijn gedaald. Het is waarschijnlijk dat Delicious meer zou zijn gevallen dan Hongerig, omdat Honger zijn aanbod zou hebben ingetrokken naarmate het marktoptimalisme opdroogde. Als arbitrageurs zich niet hadden ingedekt met short selling van Hungry stock, zouden hun verliezen nog groter zijn geweest.

Om een ​​deel van het risico te compenseren, verwarren arbitrageurs traditionele bewegingen, soms kortlopende acquisitiedoelen en lang de acquirer, en verkopen vervolgens oproepen op de aandelen van de target. Als de fusie uit elkaar valt en de prijs daalt, profiteert de verkoper van de betaalde prijs voor de call; als de fusie succesvol wordt afgesloten, weerspiegelt de call veel van het verschil tussen de huidige prijs en de slotkoers.

Expert bedrijf

Kleine beleggers die denken dat ze een beetje fuseren kunnen proberen, moeten waarschijnlijk nog een keer nadenken. Veteraan-arbitrageur Joel Greenblatt beveelt in zijn boek "You Can Be a Stock Market Genius" (1985) aan dat individuele beleggers uit de zeer risicovolle fusie-arbitrage-arena blijven.

De merge-arb-activiteit is grotendeels het domein van gespecialiseerde arbitragebedrijven en hedgefondsen. De echte taak van deze bedrijven ligt in het voorspellen welke voorgestelde overnames zullen slagen en het vermijden van degenen die zullen mislukken. Dit betekent dat zij ervaren advocaten tot hun beschikking moeten hebben om deals en effectenanalisten te evalueren met een goed begrip van de reële waarde van de betrokken bedrijven.

Een gevarieerde verzameling weddenschappen op aangekondigde deals kan voor deze bedrijven een gestaag rendement opleveren. Dat gezegd hebbende, wordt een stroom van winsten soms nog onderbroken door het incidentele verlies wanneer een "zekere" deal uit elkaar valt. Zelfs met dure professionals om hen te ondersteunen met informatie, kunnen deze gespecialiseerde bedrijven soms nog steeds deals mislopen.

Erger nog, het groeiende aantal gespecialiseerde fondsen dat zich naar dit deel van de markt begeeft, heeft paradoxaal genoeg gezorgd voor een grotere marktefficiëntie en bijgevolg minder winstkansen. Slechts zo veel investeerders kunnen bijvoorbeeld stapelen in een merge-arb-transactie voordat de koers van de aandelen van het doelbedrijf naar de overeengekomen acquisitie per aandeel gaat, waardoor de mogelijkheid van prijsspread volledig wordt geëlimineerd.

Deze veranderende situatie dwingt arbiters om creatiever te zijn. Om bijvoorbeeld het rendement te vergroten, heffen sommige handelaren hun weddenschappen op, maar verhogen ze ook hun risico door geleend geld te gebruiken. Sommige fusie-investeerders wedden op potentiële acquisitiedoelen voordat een deal wordt aangekondigd. Anderen treden op als activisten en zetten de raad van bestuur van een doel onder druk om biedingen af ​​te wijzen ten gunste van hogere prijzen.

Het komt neer op

Als alles volgens plan verloopt, kan fusiearbitrage mogelijk behoorlijke rendementen opleveren. Het probleem is dat de wereld van fusies en overnames barst van de onzekerheid. Wedden op prijsbewegingen rond overnames is een zeer risicovolle onderneming waar winst moeilijker te behalen is.

Lees voor meer informatie over De fusie - Wat te doen als bedrijven samenkomen en de basisprincipes van fusies en overnames.