Inzicht in leveraged-scenario's

Leveraged buyouts (LBO's) hebben waarschijnlijk meer slechte publiciteit gehad dan goed omdat ze geweldige verhalen voor de pers maken. Niet alle LBO's worden echter als roofzuchtig beschouwd. Ze kunnen zowel positieve als negatieve effecten hebben, afhankelijk van aan welke kant van de deal je staat.

Leveraged buy-out is de generieke term voor het gebruik van leverage om een ​​bedrijf uit te kopen. De koper kan het huidige management, de werknemers of een private equity-onderneming zijn. Het is belangrijk om de scenario's te onderzoeken die LBO's ertoe aanzetten hun mogelijke effecten te begrijpen. Hier kijken we naar vier voorbeelden: het herverpakkingsplan, de opsplitsing, het portefeuilleplan en het redderplan.

Het herverpakkingsplan

Het herverpakkingsplan houdt meestal een private equity-onderneming in die gebruik maakt van hefboomleningen van buitenaf om een ​​momenteel beursgenoteerd bedrijf privé te nemen door al zijn uitstaande aandelen te kopen. Het doel van het kopende bedrijf is om het bedrijf opnieuw in te pakken en terug te brengen naar de markt in een eerste openbare aanbieding (IPO).

Het overnemende bedrijf houdt het bedrijf meestal een paar jaar vast om de waakzame ogen van aandeelhouders te vermijden. Hierdoor kan het overnemende bedrijf aanpassingen maken om het overgenomen bedrijf achter gesloten deuren opnieuw in te pakken. Vervolgens biedt het het omgepakte bedrijf terug naar de markt als een IPO met wat fanfare. Wanneer dit op grotere schaal wordt gedaan, kopen particuliere bedrijven veel bedrijven tegelijk in een poging hun risico te spreiden over verschillende industrieën.

Degenen die profiteren van een deal als deze zijn de oorspronkelijke aandeelhouders (als de biedprijs hoger is dan de marktprijs), de werknemers van het bedrijf (als de deal het bedrijf redt van mislukking) en de private equity-onderneming die vergoedingen genereert van de dag waarop het uitkoopproces begint en een deel van de voorraad vasthoudt totdat deze weer openbaar wordt gemaakt. Helaas, als er geen grote wijzigingen in het bedrijf worden aangebracht, kan het een nul-somspel zijn en krijgen de nieuwe aandeelhouders dezelfde financiële gegevens als de oudere versie van het bedrijf.

De opsplitsing

De opsplitsing wordt door velen als roofzuchtig beschouwd en heeft verschillende namen, waaronder "slash and burn" en "cut and run". Het onderliggende uitgangspunt in dit plan is dat het bedrijf in zijn huidige vorm meer waard is wanneer het wordt opgesplitst of wanneer de delen afzonderlijk worden gewaardeerd.

Dit scenario komt vrij veel voor bij conglomeraten die gedurende vele jaren verschillende bedrijven hebben overgenomen in relatief niet-gerelateerde industrieën. De koper wordt als een buitenstaander beschouwd en kan agressieve tactieken gebruiken. Vaak ontmantelt het bedrijf in dit scenario het overgenomen bedrijf na de aankoop en verkoopt het zijn onderdelen aan de hoogste bieder. Deze deals omvatten meestal massale ontslagen als onderdeel van het herstructureringsproces.

Het lijkt erop dat het aandelenbedrijf de enige partij is die profiteert van dit soort transacties. De verkochte stukken van het bedrijf hebben echter het potentieel om zelf te groeien en kunnen eerder zijn belemmerd door de ketens van de bedrijfsstructuur.

Het portfolioplan

Het portfolioplan kan alle deelnemers ten goede komen, inclusief de koper, het management en de werknemers. Een andere naam voor deze methode is de opbouw met hefboomwerking en het concept is zowel defensief als agressief van aard.

In een competitieve markt kan een bedrijf hefboomwerking gebruiken om een ​​van zijn concurrenten (of een ander bedrijf waar het synergie met de overname zou kunnen bereiken) te verwerven. Het plan is riskant: het bedrijf moet ervoor zorgen dat het rendement op zijn geïnvesteerde kapitaal hoger is dan de aanschafkosten, anders kan het plan averechts werken. Indien succesvol, dan kunnen de aandeelhouders een goede prijs op hun aandelen ontvangen, kan het huidige management worden behouden en kan het bedrijf floreren in zijn nieuwe, grotere vorm.

Het Heilandplan

Het redderplan is vaak met goede bedoelingen opgesteld, maar komt vaak te laat aan. Dit scenario omvat meestal een plan waarbij management en werknemers geld lenen om een ​​failliet bedrijf te redden. De term 'werknemersbezit' komt vaak voor de geest nadat een van deze deals is doorgegaan.

Hoewel het concept lovenswaardig is, is de kans op succes laag als hetzelfde managementteam en dezelfde tactiek blijven bestaan. Een ander risico is dat het bedrijf het geleende geld mogelijk niet snel genoeg kan terugbetalen om hoge financieringskosten te compenseren en een rendement op de investering te zien. Aan de andere kant, als het bedrijf zich omdraait na de buy-out, profiteert iedereen ervan.

Het komt neer op

Hoewel er vormen van LBO's zijn die leiden tot enorme ontslagen en uitverkoop van activa, kunnen sommige LBO's onderdeel uitmaken van een langetermijnplan om een ​​bedrijf te redden door middel van acquisities met hefboomwerking. Ongeacht hoe ze worden genoemd of hoe ze worden afgebeeld, ze zullen altijd deel uitmaken van een economie zolang er bedrijven, potentiële kopers en geld zijn om te lenen. (Zie "10 beroemdste leveraged buy-outs" voor meer informatie.)