Hoe bereken je werkkapitaal?

Werkkapitaal vertegenwoordigt het vermogen van een bedrijf om zijn kortlopende schulden te betalen met zijn vlottende activa. Werkkapitaal is een belangrijke maatstaf voor financiële gezondheid, aangezien crediteuren het vermogen van een bedrijf om zijn schulden binnen een jaar af te lossen kunnen meten.

Werkkapitaal vertegenwoordigt het verschil tussen de vlottende activa en kortlopende schulden van een onderneming. De uitdaging kan zijn om de juiste categorie te bepalen voor het brede scala aan activa en passiva op een bedrijfsbalans en om de algehele gezondheid van een onderneming te ontcijferen bij het nakomen van haar verplichtingen op korte termijn.

Componenten van werkkapitaal

Huidige activa

Dit is wat een bedrijf momenteel bezit - zowel tastbaar als immaterieel - dat het gemakkelijk binnen één jaar of één bedrijfscyclus kan veranderen in geld, afhankelijk van wat minder is. Meer voor de hand liggende categorieën zijn betaal- en spaarrekeningen; zeer liquide verhandelbare effecten zoals aandelen, obligaties, beleggingsfondsen en ETF's; geldmarktrekeningen; geldmiddelen en kasequivalenten, debiteuren, inventaris en andere kortlopende vooruitbetaalde kosten. Andere voorbeelden zijn vlottende activa van beëindigde bedrijfsactiviteiten en te betalen rente. Vlottende activa omvatten geen langlopende of illiquide beleggingen zoals bepaalde hedgefondsen, onroerend goed of verzamelobjecten.

Huidige verplichtingen

Op vergelijkbare wijze omvatten de kortlopende schulden alle schulden en uitgaven die de onderneming verwacht te betalen binnen een jaar of één bedrijfscyclus, afhankelijk van welke van beide het kortst is. Dit omvat doorgaans alle normale bedrijfskosten zoals huur, nutsvoorzieningen, materialen en benodigdheden; rente of aflossingen op schulden; crediteuren; overlopende passiva; en opgebouwde inkomstenbelastingen. Andere kortlopende verplichtingen omvatten te betalen dividenden, kapitaalleaseovereenkomsten die binnen een jaar moeten worden betaald en langlopende schulden die nu opeisbaar zijn.

Werkkapitaal

Hoe werkkapitaal te berekenen

Werkkapitaal wordt berekend met behulp van de huidige ratio, dat is vlottende activa gedeeld door kortlopende verplichtingen. Een ratio van meer dan 1 betekent dat vlottende activa passiva overschrijden, en in het algemeen, hoe hoger de ratio, hoe beter.

Current Ratio = Huidige activa Actuele verplichtingen \ begin {uitgelijnd} & \ text {Current Ratio} = \ frac {\ text {Current Assets}} {\ text {Current Liabilities}} \\ \ einde {uitgelijnd} Current Ratio = Current Passiva Actuele activa

Voorbeeld van werkkapitaal: Coca-Cola

Voor het fiscale jaar eindigend op 31 december 2017 had The Coca-Cola Company (KO) vlottende activa ter waarde van $ 36, 54 miljard. Ze omvatten geldmiddelen en kasequivalenten, kortetermijnbeleggingen, verhandelbare effecten, debiteuren, voorraden, vooruitbetaalde kosten en activa aangehouden voor verkoop.

Coca-Cola had kortlopende schulden voor het fiscale jaar eindigend op december 2017, gelijk aan $ 27, 19 miljard. De kortlopende schulden omvatten te betalen rekeningen, te betalen kosten, te betalen leningen en notes, kortlopende looptijden van langlopende schulden, te betalen winstbelastingen en voor verkoop aangehouden verplichtingen.

Volgens de bovenstaande informatie is de huidige ratio van het bedrijf 1, 34:

$ 36, 54 miljard ÷ $ 27, 19 miljard = 1, 34

Verandert werkkapitaal?

Hoewel werkkapitaalfondsen niet vervallen, verandert het werkkapitaalcijfer wel in de loop van de tijd. Dat komt omdat de huidige verplichtingen en vlottende activa van een bedrijf zijn gebaseerd op een voortschrijdende periode van 12 maanden.

Het exacte werkkapitaalcijfer kan elke dag veranderen, afhankelijk van de aard van de schuld van een bedrijf. Wat ooit een langlopende verplichting was, zoals een lening met een looptijd van 10 jaar, wordt een lopende verplichting in het negende jaar wanneer de terugbetalingstermijn minder dan een jaar weg is. Evenzo wordt wat ooit een actief op lange termijn was, zoals onroerend goed of apparatuur, plotseling een actueel actief wanneer een koper in de rij staat.

Werkkapitaal als vlottende activa kan niet worden afgeschreven zoals vaste activa op lange termijn zijn. Bepaald werkkapitaal, zoals inventaris en debiteuren, kan waarde verliezen of soms zelfs worden afgeschreven, maar hoe dat wordt geregistreerd, volgt niet de afschrijvingsregels. Werkkapitaal als vlottende activa kan alleen onmiddellijk als eenmalige kosten worden opgenomen om de inkomsten te dekken die ze in de periode helpen genereren.

Hoewel het zijn waarde niet kan verliezen aan waardevermindering na verloop van tijd, kan het werkkapitaal worden gedevalueerd wanneer sommige activa moeten worden gewaardeerd tegen marktwaarde. Dat gebeurt wanneer de prijs van een actief lager is dan de oorspronkelijke kostprijs en anderen niet kunnen worden gered. Twee veel voorkomende voorbeelden betreffen inventaris en debiteuren.

Veroudering van de inventaris kan een reëel probleem zijn bij operaties. Wanneer dat gebeurt, heeft de markt voor de inventaris het lager geprijsd dan de initiële aankoopwaarde van de inventaris zoals vastgelegd in de boekhoudkundige boeken. Om de huidige marktomstandigheden weer te geven en de lagere kosten- en marktmethode te gebruiken, markeert een bedrijf de voorraad omlaag, wat resulteert in een verlies aan werkkapitaal.

Sommige vorderingen kunnen op enig moment oninbaar worden en moeten volledig worden afgeschreven, wat een ander waardeverlies in het werkkapitaal is. Aangezien dergelijke verliezen in vlottende activa het werkkapitaal onder het gewenste niveau brengen, kunnen fondsen of activa op langere termijn nodig hebben om het tekort aan vlottende activa aan te vullen, een kostbare manier om extra werkkapitaal te financieren.

Wat werkkapitaal betekent

Een gezond bedrijf zal voldoende capaciteit hebben om zijn huidige verplichtingen af ​​te lossen met vlottende activa. Een hogere ratio van meer dan 1 betekent dat de activa van een bedrijf sneller kunnen worden omgezet in contanten. Hoe hoger de ratio, hoe groter de kans dat een onderneming haar kortlopende schulden en schulden kan afbetalen.

Een hogere ratio betekent ook dat het bedrijf zijn dagelijkse activiteiten gemakkelijk kan financieren. Hoe meer werkkapitaal een bedrijf heeft, betekent dat het misschien niet nodig is om schulden aan te gaan om de groei van zijn bedrijf te financieren.

Een bedrijf met een ratio van minder dan 1 wordt door beleggers en crediteuren als riskant beschouwd, omdat het aantoont dat het bedrijf mogelijk niet in staat is zijn schulden te dekken indien nodig. Een huidige ratio van minder dan 1 staat bekend als negatief werkkapitaal.

We kunnen in de onderstaande grafiek zien dat het werkkapitaal van Coca-Cola, zoals blijkt uit de huidige ratio, de afgelopen jaren gestaag is verbeterd.

Een stringentere ratio is de quick ratio, die het aandeel van de kortetermijnliquiditeit meet in vergelijking met de kortlopende verplichtingen. Het verschil tussen deze en de huidige ratio bevindt zich in de teller, waar de actiefzijde contanten, verhandelbare effecten en vorderingen omvat. De snelle ratio sluit voorraad uit, die op korte termijn moeilijker kan zijn om in contanten te veranderen.

De waarde van het werkkapitaal moet periodiek worden geëvalueerd om ervoor te zorgen dat er geen devaluatie plaatsvindt, omdat continue bedrijfsactiviteiten voldoende werkkapitaal vereisen.