Universal Banking
Universeel bankieren is een systeem waarbij banken een breed scala aan financiële diensten aanbieden, waaronder commerciële en beleggingsdiensten. Universeel bankieren is gebruikelijk in sommige Europese landen, waaronder Zwitserland.
In de Verenigde Staten zijn banken echter verplicht hun commerciële en investeringsbankdiensten te scheiden. Voorstanders van universeel bankieren beweren dat het banken helpt risico's beter te diversifiëren. Lasteraars vinden het verdelen van de activiteiten van banken een minder risicovolle strategie.
Belangrijkste leerpunten
- Universeel bankieren is een term voor banken die een breder scala aan diensten aanbieden dan hun concurrenten, of in vergelijking met traditionele banken.
- Universeel bankieren is nog niet gebruikelijk in de Verenigde Staten, maar het groeit; op dit moment richten banken in de Verenigde Staten zich meer exclusief op beleggingen dan hun Europese tegenhangers.
- Banken in een universeel systeem kunnen er nog steeds voor kiezen om zich te specialiseren in een subset van bankdiensten, hoewel ze technisch gezien veel meer bieden aan hun klantenbestand.
Hoe Universal Banking werkt
Universele banken kunnen krediet, leningen, deposito's, vermogensbeheer, beleggingsadvies, betalingsverwerking, effectentransacties, verzekeringstechnieken en financiële analyses aanbieden. Hoewel een universeel banksysteem banken in staat stelt een veelheid aan diensten aan te bieden, is dit niet vereist. Banken in een universeel systeem kunnen er nog steeds voor kiezen om zich te specialiseren in een subset van bankdiensten.
Enkele van de meest opvallende universele banken zijn Deutsche Bank, HSBC en ING Bank; in de Verenigde Staten kwalificeren Wells Fargo en JPMorgan Chase zich als universele banken.
Universal banking combineert de diensten van een commerciële bank en een investeringsbank en biedt alle diensten vanuit één entiteit. De diensten kunnen depositorekeningen, verschillende beleggingsdiensten omvatten en kunnen zelfs verzekeringsdiensten bieden. Depositorekeningen bij een universele bank kunnen besparingen en cheques bevatten.
Onder dit systeem kunnen banken ervoor kiezen om deel te nemen aan een of alle toegestane activiteiten. Van hen wordt verwacht dat zij zich houden aan alle richtlijnen die het juiste beheer van activa en transacties regelen of aansturen. Aangezien niet alle instellingen aan dezelfde activiteiten deelnemen, kunnen de geldende voorschriften per instelling verschillen. Het is echter belangrijk om de term "universele bank" niet te verwarren met financiële instellingen met vergelijkbare namen.
Universal Banking in de Verenigde Staten
Als gevolg van strikte regelgeving is de universele bank langzaam gegroeid en ondervond ze weerstand voordat ze in de Verenigde Staten veel voorkomt. Dit komt door de Glass-Steagall Act van 1933.
Recente ontwikkelingen hebben een aantal belemmeringen voor de oprichting van een universele bank weggenomen, hoewel ze nog steeds niet zo gangbaar zijn als in veel Europese landen. Verder hebben de Verenigde Staten banken die zich puur op investeringen richten, wat in de rest van de wereld zeer ongewoon is.
De financiële crisis van 2008 leidde tot een aantal mislukkingen binnen het investeringsbanksysteem in de Verenigde Staten. Dit leidde tot de acquisitie of het faillissement van verschillende instellingen. Enkele opmerkelijke voorbeelden zijn Lehman Brothers en Merrill Lynch.
Belangrijkste leerpunten
- Universeel bankieren is een term voor banken die een breder scala aan diensten aanbieden dan hun concurrenten, of in vergelijking met traditionele banken.
- Universeel bankieren is nog niet gebruikelijk in de Verenigde Staten, maar het groeit; op dit moment richten banken in de Verenigde Staten zich meer exclusief op beleggingen dan hun Europese tegenhangers.
- Banken in een universeel systeem kunnen er nog steeds voor kiezen om zich te specialiseren in een subset van bankdiensten, hoewel ze technisch gezien veel meer bieden aan hun klantenbestand.